Αλλ’ ας
επανέλθωμεν εις το κύριον θέμα μας. Ότε, βασιλεύων εν Κωνσταντινουπόλει ο
Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος, έμαθεν, ότι οι ηγεμόνες της Δύσεως εσκέπτοντο να
αντισταθούν κατά της προελάσεως των Τούρκων εις την Ουγγαρίαν και Πολωνίαν, να
εγκαταλείψουν δε την Ελληνικήν Αυτοκρατορίαν, λησμονήσας τα τόσα εκ της
ιστορίας διδάγματα, εσκέφθη να επαναλάβη τας μετά του Πάπα διαπραγματεύσεις
περί ενώσεως των Εκκλησιών, ίνα τη συμπράξει του Πάπα Ευγενίου λάβη βοήθειαν
υπέρ του Γένους ημών. Διεξήχθη τότε αλληλογραφία μεταξύ του αυτοκράτορος
Ιωάννου και του Πάπα Ευγενίου περί ενώσεως των Εκκλησιών, διότι δια μέσου αυτής
εφαντάζετο ο Ιωάννης ότι ήτο δυνατόν να λάβη παρά των Δυτικών βοήθειαν. Κατά το
έτος 1431 συνεκροτήθη εις την Βασιλείαν της Γερμανίας Σύνοδος στρεφομένη κατά
του Πάπα.
Ο αυτοκράτωρ Ιωάννης έστειλε πρεσβείαν προς την Σύνοδον ταύτην, ήτις
εγένετο ευμενώς δεκτή, διότι ηύξανε κατ’ αυτόν τον τρόπον το κύρος της. Ο Πάπας
Ευγένιος, μη θέλων να υποταχθή εις την Σύνοδον, αλλά και φοβούμενος την οργήν
της, διότι και μεγάλη ήτο και υπό των ηγεμόνων της Ευρώπης υπεστηρίζετο,
εσυλλογίσθη να μετατοπίση δια της βίας την Σύνοδον εις την Φερράραν της
Ιταλίας. Δια να επιτύχη τον σκοπόν του εφρόντισε να διαφθείρη με χρήματα τον
αρχηγόν των πλοίων, τα οποία εστάλησαν να παραλάβουν τους Έλληνας, συγχρόνως δε
υπέσχετο εις αυτούς ότι, αν έλθωσι προς αυτόν, αφ΄ενός μεν θα στείλη βραδύτερον
μεγάλην βοήθειαν, αμέσως δε θα μισθώση δύο χιλιάδας άνδρας να φρουρούν την
Κωνσταντινούπολιν μέχρις της επιστροφής του αυτοκράτορος. Δια να εξεύρη δε τα
αναγκαία χρήματα ο Πάπας επώλησε πάντα τα αργυρά και χρυσά αυτού σκεύη και
ενεχυρίασε και αυτήν ακόμη την παπικήν του μίτραν. Ο αυτοκράτωρ Ιωάννης
εδίσταζε κατ’ αρχάς εάν έπρεπε να μεταβή εις την εν Βασιλεία Σύνοδον ή προς τον
Πάπαν, τέλος όμως το μεν ταξίδιον εις την Βασιλείαν εματαίωσεν, επροτίμησε δε
να μεταβή εις Ρώμην. Οι μετέχοντες της Συνόδου της Βασιλείας οργισθέντες, τον
μεν Πάπαν Ευγένιον καθήρεσαν, ανεκήρυξαν δε νέον Πάπαν κάποιον ονόματι Φήλικα.
Αλλά και ο Πάπας Ευγένιος απεκήρυξε την Σύνοδον της Βασιλείας ως αποστατικήν
και παράνομον. Βλέποντες ταύτα οι ημέτεροι συνεβούλευον τον βασιλέα να μη
μεταβή εις Ιταλίαν, διότι αι περιστάσεις δεν ήσαν ευνοϊκαί. Εκείνος όμως, μη
πειθόμενος εις τας συμβουλάς ταύτας, προητοιμάζετο να μεταβή εις Ιταλίαν ίνα
συγκροτήση Σύνοδον μετά του Πάπα, ελπίζων να λάβη την κατά των Τούρκων
υπεσχημένην βοήθειαν.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου