Ευχαριστιακές
οριζοντιώσεις
«Τέκνον αφέωνταί σοι
αι αμαρτίαι σου»
Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή που ήταν
αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών
μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των νηστειών έρχεται με τα ξεχωριστά της αλλά και
βαθυστόχαστα νοήματά της να μάς τροφοδοτήσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας
που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μάς ενισχύσει
στην πορεία μας, η Μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου
Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε
όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να
διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού.
Το
πνευματικό του ανάστημα
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στην Μικρά Ασία τον 14ον αιώνα και από εκεί
ήλθε στην Κωνσταντινούπολη, προσφυγόπουλο κυνηγημένο από τους Τούρκους.
Διακρίθηκε στις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, σε σημείο που όλοι οι
διανοούμενοι του Βυζαντίου έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γρηγορίου,
όχι μόνο για τη λαμπρή του σκέψη αλλά και για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η
ανάδειξη του Γρηγορίου συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπιση του
επικίνδυνου με τις πλάνες του για την Εκκλησία, Βαρλαάμ του Καλαβρού.
Συγκεκριμένα, ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει τον
Θεό και πολύ περισσότερο να ενωθεί μαζί Του. Ήταν τότε που ύψωσε το πνευματικό
ανάστημά του ο Γρηγόριος.
Ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας συγκεφαλαίωσε όλη την πατερική
παράδοση και την εμπειρία της Εκκλησίας σε μια μεγαλειώδη σύνθεση. Ο Θεός
υπάρχει κατά δύο τρόπους, κατά την Ουσία Του και κατά τις θείες και άκτιστες
ενέργειές Του. Σίγουρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την Ουσία του Θεού.
Μπορεί όμως να γνωρίσει και να ενωθεί μάλιστα μαζί Του μέσα από τις θείες και
άκτιστες ενέργειές Του. Όπως δηλαδή παραχώρησε η αγάπη του να αποκαλύπτεται στη
Δημιουργία, στην Ιστορία, στο πρόσωπο του Χριστού, στα μυστήρια της Εκκλησίας
μας.
Μέσα από τη Δημιουργία γνωρίζουμε τον Θεό ως πηγή σοφίας και ωραιότητας.
Στην Ιστορία τον γνωρίζουμε μέσα από τις θαυμαστές ενέργειές του. Και φυσικά
πολύ περισσότερο, γνωρίζουμε το Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου μας. Στην Εκκλησία
ακόμα, ο Θεός γίνεται για μας Άρτος και Οίνος, γεύση και τροφή, χάρη, φως και
αγιασμός. Ουσιαστικά ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τη διδασκαλία του,
παρακινεί τον άνθρωπο να ακολουθήσει μια πορεία που οδηγεί στην ένωσή του με
τον Θεό, μέσω της Μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας.
Ο
παραλυτικός
Με τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου συνάπτεται άμεσα και η
Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα. Φαίνεται μέσα από τη διήγηση ότι η
προσωπική συνάντηση του ανθρώπου με το Χριστό που διέρχεται σίγουρα μέσω της
πίστεως, είναι η δυνατότητα μετοχής του στη ζωή του Θεού εν Χριστώ Ιησού που
αποτυπώνει την προοπτική θέωσης του ανθρώπου. Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, ο
Χριστός προσφέρει συγχώρηση των αμαρτιών όταν ο άνθρωπος, όπως ο παραλυτικός
της περικοπής, είναι ανοικτός και αποδέχεται την κοινωνία της αγάπης του.
Με τη θεϊκή προσταγή του ο Κύριος, «έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και
ύπαγε εις τον οίκον σου», βοηθά τους ανθρώπους να ψηλαφήσουν την πατρική του
αγάπη.
Αγαπητοί αδελφοί, ισχυρή είναι η βάση της Ορθόδοξης Πίστης μας όπως
εκφράζεται μέσα από την θεραπεία του Παραλυτικού αλλά και μέσα από τη
διδασκαλία, την αγιότητα και το Εκκλησιαστικό φρόνημα του Αγίου Γρηγορίου του
Παλαμά, το άγιο παράδειγμα του οποίου μάς παρακινεί να προσβλέπουμε στα πιο
ιερά πνευματικά ανεβάσματα. Ας γευθούμε, λοιπόν, την εμπειρία τους.
Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου