Εἶναι συνήθεια, ὁ διάβολος νὰ πέφτει ἀπὸ τὴν ταπείνωση (καὶ τὴν ἐντολὴ) τοῦ Χριστοῦ!»

«Ὁ ἀββὰς ∆ανιὴλ µᾶς διηγήθηκε, ὅτι στὴ Βαβυλῶνα ὑπῆρχε ἕνας µεγάλος ἀξιωµατοῦχος καὶ εἶχε µία θυγατέρα ποὺ ἦταν δαιµονισµένη. Ὁ πατέρας της ἐγνώριζε κάποιον καλὸ µοναχό, ποὺ ἦταν φίλος του. Ἐκεῖνος, λοιπόν, ὁ µοναχὸς τοῦ λέει: -Κανένας δὲν µπορεῖ νὰ γιατρέψει τὴ θυγατέρα σου, ἐκτὸς ἀπὸ κάποιους ἀναχωρητὲς ποὺ ἐγὼ γνωρίζω. Βέβαια, ἂν πᾶς νὰ τοὺς παρακαλέσεις, δὲν θὰ δεχθοῦν νὰ τὸ κάνουν, ἀπὸ ταπεινοφροσύνη. Ἀλλὰ σοῦ προτείνω νὰ κάνουµε τὸ ἑξῆς: ὅταν ἔρθουν αὐτοὶ οἱ ἀναχωρηταὶ στὴν ἀγορὰ νὰ πουλήσουν τὰ ἐργόχειρά τους, ἐσεῖς θὰ κάνετε πὼς θέλετε νὰ ἀγοράσετε κάτι ἀπὸ αὐτά, καὶ ὅταν ἔρθουν στὸ σπίτι νὰ πάρουν τὸ ἀντίτιµο ἀπὸ τὰ σκεύη ποὺ θὰ πάρετε, θὰ τοὺς ποῦµε νὰ κάνουν καὶ µία προσευχὴ γιὰ τὴν ἄρρωστη θυγατέρα σου, καὶ πιστεύω πὼς θὰ θεραπευθεῖ.

Καί, βγαίνοντας στὴν ἀγορά, βρῆκαν ἕνα µαθητὴ τῶν Γερόντων, ποὺ καθόταν καὶ περίµενε νὰ πουλήσει τὰ σκεύη του. Αὐτὸν τὸν µοναχὸ τὸν πῆραν, µὲ τὰ πανέρια του µαζί, στὸ σπίτι, γιὰ νὰ τοῦ δώσουν τὸ ἀντίτιµο. Μόλις ὁ µοναχὸς µπῆκε στὸ σπίτι, ἦρθε ἡ δαιµονισµένη καὶ τοῦ ἄστραψε ἕνα χαστούκι· ἐκεῖνος χωρὶς νὰ πεῖ λέξη, γύρισε καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τὸ πρόσωπό του, κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου (Ματθ. ε΄ 39). Καὶ ὁ δαίµονας στενεύτηκε ἀπὸ τὸ βάσανο αὐτὸ καὶ ἔκραξε, λέγοντας: Ἂχ! µὲ πόση βία ἡ ἐντολὴ τοῦ Ἰησοῦ µὲ βγάζει ἀπὸ δῶ ποὺ ἤµουνα! Καὶ ἀµέσως ὁ δαίµονας ἔφυγε καὶ ἡ γυναίκα θεραπεύτηκε. Ὅταν οἱ Γέροντες ἔµαθαν τὸ γεγονός, ἐδόξασαν τὸ Θεὸ γιὰ τὸ θαῦµα καὶ εἶπαν:-Εἶναι συνήθεια, ὁ διάβολος νὰ πέφτει ἀπὸ τὴν ταπείνωση (καὶ τὴν ἐντολὴ) τοῦ Χριστοῦ!»