ΝΕΑ ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ) --- Αθωνικά άνθη

Χριστού του πράγματι αγαθού και υπεράγαθου τις ευεργετικές θείες ακτίνες δεχόμενοι μέσα στην ησυχία, προς αυτές πρέπει να κινηθούμε για να φωταγωγηθούμε με αγαθές πράξεις.                      
Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Migne,  PC 3, st.  1085.

Πρέπει να προσπαθούμε για να έχουμε τον νουν σε ησυχία. Όπως όταν τα μάτια περιφέρονται συνεχώς, πότε μεν στα πλάγια κινούμενα, πότε δε προς τα επάνω και κάτω διαρκώς στρεφόμενα, δεν είναι δυνατόν να δουν το αντικείμενο καθαρά, αλλά πρέπει να στερεώσει κανείς το βλέμμα επάνω στο βλεπόμενον, αν θέλει να το δει με καθαρότητα, έτσι και ο νους του ανθρώπου, είναι αδύνατο να ατενίσει την αλήθεια με ζωηρότητα, αν έλκεται από πολλές εγκόσμιες φροντίδες…             
Αλλά αναχώρηση από τον κόσμο δεν σημαίνει να εξέλθει κανείς σωματικά απ΄ αυτόν, αλλά να διακόψει την συμπάθεια που έχει η ψυχή στο σώμα, ώστε να γίνει άπολης, άοικος, ανίδιος, χωρίς φίλο, ακτήμονας φτωχός, απράγμονας, χωρίς συναλλαγές, αμαθής των ανθρώπινων διδαγμάτων· να είναι παρασκευασμένος να υποδεχθεί στην καρδιά του έντονα τα ίχνη της θείας διδασκαλίας που θα ακολουθήσει.

The Estonian Orthodox Church does not intend to join the Constantinople Patriarchate

Tallin, October 3, Interfax - The Estonian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate does not intend to join the Constantinople Patriarchate.

"We have nothing to talk about. We have nothing in common with Constantinople," Metropolitan Cornelius of Tallin and All Estonia told Postimesees paper on Saturday.

He noted that unlike the Estonian Apostolic Orthodox Church of the Constantinople Patriarchate, "our Church is alive."

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2016

Χαριτίνης, Ευδοκίμου μέρτυρος, Μαμελχθής μάρτυρος.

Ἔζησε στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284 – 305).
Ἦταν χριστιανὴ καὶ δούλη ἑνὸς πλουσίου Ρωμαίου, τοῦ Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος ἔμαθε τὴν πίστη τῆς Χαριτίνης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κλαύδιο νὰ τοῦ τὴν στείλει γιὰ νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος. Ἡ Ἁγία παρουσιάστηκε στὸν κόμη καὶ χωρὶς νὰ δειλιάσει ὁμολόγησε τὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Δομέτιος ἐξοργισμένος ἀπὸ τὴν ὁμολογία πίστεως τῆς Χαριτίνης διέταξε τὸν βασανισμό της καὶ στὴν συνέχεια ζήτησε νὰ τὴν ρίξουν στὴ θάλασσα δένοντάς της μία πέτρα στὸ λαιμό.
Ὅμως μὲ τὴν βοήθεια τῆς Θείας Χάρης ἡ Ἁγία ἐπέζησε καὶ παρουσιάστηκε μπροστὰ στὸν Δομέτιο γιὰ νὰ τοῦ ἀποδείξει τὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου. Παραταύτα ὁ Δομέτιος δὲν πείστηκε καὶ ἀπαίτησε τὸν βασανισμό της ξανά.
Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἁγία Χαριτίνη παρέδωσε τὸ πνεῦμά της εἰς τὸν Κύριο.

Του Οσιομάρτυρα Κοσμά Φλαμιάτου: όπως μίαν ημέραν νομοθετηθή Οικουμενικής Συνόδου η κατάργησις της Ορθοδοξίας

82. Τούτου του νεωστί δι’ ενεργείας της επιβουλής, καθιδρυθέντος Σεμιναρίου, εις την Χάλκην της Κωνσταντινουπόλεως,  σκοπός προς τοις άλλοις πολλοίς, υπάρχει, ίνα νοθεύση κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης, και κατά τον προσηλυτισμόν της Αγγλίας, όλους τους εσομένους Πατριάρχας, και όλην εν γένει την Ιεραρχίαν της Ανατολής, όπως μίαν ημέραν νομοθετηθή Οικουμενικής Συνόδου η κατάργησις της Ορθοδοξίας, και η αντεισαγωγή της Λουθηρο-Καλβινικής αιρέσεως, εν ω συγχρόνως όλα τα άλλα σχολεία, προπαρασκευάζουσιν εκ της Ορθοδόξου νεολαίας, τόσας χιλιάδας, και μυριάδας ομόφρονας και συναγωνιστάς, κληρικούς, διδασκάλους τε και λαϊκούς.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Του Οσιομάρτυρα Κοσμά Φλαμιάτου: όπως μίαν ημέραν ...":

Χαίρετε εν Κυρίω Πάντοτε!

Επειδή μπήκαμε πριν λίγες μέρες στο νέο έτος για τους Εβραίους θα ήθελα να αναφέρω μία σημαντική προφητεία τους που την αναφέρουν και βασίζονται σε αυτή.
Κατ’ αρχήν το έτος 2016 είναι το εβραϊκό – ραββινικό έτος 5776 (διατρέχει την 6η χιλιετία γι αυτούς) το οποίο για τους Εβραίους αποτελεί το 120ο Ιωβηλαίο έτος από την αρχή της δημιουργίας και το 70ο από όταν ο Ιησούς του Ναυή πέρασε τον Ιορδάνη. Υπάρχει λοιπόν μία προφητεία που είναι πολύ διαδεδομένη μεταξύ των Εβραίων. Η προφητεία αποδίδεται από τους περισσότερους στον ραββίνο
Judah Ben Samuel που γεννήθηκε το 1140. Αναφέρει λοιπόν ότι οι Οθωμανοί Τούρκοι θα κυβερνήσουν την Ιερουσαλήμ για 8 Ιωβηλαία έτη (δλδ 400 χρόνια καθότι 8*50 =400) όπως και έγινε, 1517 – 1917. Κατά το 9ο Ιωβηλαίο έτος όπως προφήτευσε η Ιερουσαλήμ δεν θα ανήκει σε κανένα έθνος όπως και έγινε το 1917. Έπειτα είπε πως στο 10 Ιωβηλαίο έτος που είναι το έτος 1967 η Ιερουσαλήμ θα περάσει στον έλεγχο του Ισραήλ όπως και έγινε και τέλος ανέφερε ότι τα Μεσσιανικά χρόνια ξεκινάνε από το έτος 2017 (για τους Εβραίους αυτό το έτος ξεκίνησε στις 3 Οκτ του 2016)!! Να πούμε ότι η Ιωβηλαία περίοδος είναι 49 έτη (7*7) με το 50ο να είναι το Ιωβηλαίο έτος. Επίσης και το 1ο έτος από την νέα Ιωβηλαία περίοδο θεωρείται και αυτό Ιωβηλαίο έτος. Οι Εβραίοι θεωρούν ότι ο Μεσσίας τους θα έρθει σε ένα Ιωβηλαίο έτος! Παράλληλα ο Φραγκίσκος ανακήρυξε άρον άρον πέρυσι το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος του Ελέους (μα τι σύμπτωση!!) το οποίο ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου του 2016.
Οι Εβραίοι επισημαίνουν παράλληλα από την Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα από τον Ζαχαρία το εξής που αν συνδυαστεί με τα παραπάνω και με τα όσα έχω πει για το Θείο Έλεος των παπικών είναι ενδιαφέρον αν όχι αποκαλυπτικό:
Ζαχ. 1,16  Δια τούτο αυτά λέγει Κυριος· θα επιστρέψω εις την Ιερουσαλήμ με έλεος και αγάπην και ο ναός μου θα ανοικοδομηθή εις την πόλιν αυτήν, λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ. Η περιοχή της Ιερουσαλήμ θα εκταθή ακόμη περισσότερον”.

Αλέξανδρος 

Η Ιεραρχία ενώπιον διλημμάτων

Ευρισκόμεθα αναμφιβόλως προ παραχωρήσεως Θεού, η σημερινή Ιεραρχία να επωμίζεται το βάρος επιλύσεως των μεγαλυτέρων εκκλησιαστικών προβλημάτων από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους. Αν παλαιά η Εκκλησία έπρεπε να κτίση ιερούς ναούς και ευαγή ιδρύματα, διότι δεν υπήρχαν, σήμερον η δυσβάστακτος φορολογία απειλεί να επιστρέψη την Εκκλησίαν εις εκείνην την κατάστασιν, με την καιρίαν διαφοράν ότι τότε η Πολιτεία διέκειτο ευμενώς έναντι της τροφού του Έθνους και δεν επεχείρει να υπονομεύση τον ομφάλιον λώρον που συντηρεί την κοινωνίαν ζωντανήν, τόσον υλικώς όσον και πνευματικώς. Ως να μη έφθανεν αυτό κατά συγκυρίαν(;) η Εκκλησία της Ελλάδος την ιδίαν ακριβώς περίοδον του ενός και ημίσεος έτους που παρήλθε περιεπλέχθη εκουσίως – ακουσίως εις τα μεγαλεπήβολα σχέδια της υποτιθεμένης ανασυστάσεως του συνοδικού θεσμού εις παγκόσμιον επίπεδον, η οποία μετά από ένα αιώνα σχεδιασμού ηύρε περιέργως τον νέον «αυτοκράτορα» -δια να στηριχθή το νεόκοπον εγχείρημα- εις τους ιδεολογικώς ετεροκλήτους εκπροσώπους της Πολιτείας (αριστεροδέξιος κυβέρνησις, της οποίας ο ισχυρός πόλος αποτελείται από 14 συνιστώσας)!
Κανείς δεν έχει απαντήσει μέχρι στιγμής εις το θεμελιώδες ερώτημα: διατί έγινε αυτή η πολυδάπανος Σύνοδος και μάλιστα εις περίοδον λιτότητος;

H σιωπή μας είναι απαράδεκτος!!!

Τι λόγο θα δώσουμε στον Θεό, αν αφήσουμε ανενόχλητους τους διαφθορείς της Δογματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας οικουμενιστάς, να ουνιτίζουν τα τέκνα της Ορθοδoξίας, «δι’ α Χριστός απέθανε»;
Η μεγάλη δυστυχία της εποχής μας δεν είναι ότι υπάρχουν οι τερμίτες οικουμενιστές, που καταστρέφουν την Εκκλησία, αλλά οι  «καλοί» χριστιανοί , που σιωπούν για το κακό που γίνεται στην Εκκλησία του Χριστού μας!

Μέγα πρόβλημα είναι η εξάπλωση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, της οποίας θιασώτες είναι πολλοί επίσκοποι, όπως π.χ. ο Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίος, ο Αυστραλίας κ. Στυλιανός, ο Γερμανίας κ. Αυγουστίνος, ο Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο Καναδά κ. Σωτήριος κ.α. Όταν και οι πέτρες φωνάζουν εναντίον της μεγάλης αυτής προδοσίας της Ορθοδοξίας, η σιωπή μας είναι απαράδεκτος!!!

Ο ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος : «ΕΙΣ ΜΙΑΝ, αγίαν, ΚΑΘ...":

Να συγχαρούμε τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο για το κείμενό του. Να του πούμε και μπράβο, γιατί με το κείμενό του αυτό ξεπέρασε τα άλλα κείμενα των " Αντιοικουμενιστών της γραφίδας ", καθώς αυτό το κείμενο, εάν διαβαστεί ολόκληρο, δεν καταγγέλει απλά την Αίρεση, αλλά σε κάποια σημεία, κατά την γνώμη μας, αγγίζει με τα συμπεράσματα των επιχειρημάτων ακόμη και την υπερβολή. Να τον ευχαριστήσουμε για το κείμενο αυτό, καθώς είναι ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο ότι όλοι εμείς που είμαστε ενάντια στην Σύνοδο της Κρήτης δεν είμαστε παράφρονες αλλά αληθινοί Ορθόδοξοι. Παρακάτω όμως τί θα γίνει; Καταγγέλεται Αίρεση, ξανακαταγγέλεται Αίρεση, ξανακαταγγέλεται  Αίρεση και οι καταγγέλοντες μόνο καταγγέλουν και μετά σταματούν. Μα με τον τρόπο αυτό και οι καταγγελίες και οι λέξεις χάνουν ουσιαστικά το νόημά τους και αυτοί που καταγγέλουν χάνουν το οποιοδήποτε κύρος τους έχει απομείνει, στην πράξη συναγωνιζόμενοι μεταξύ τους ποιός θα γράψει τελικά το ποιό δυνατό κείμενο, κερδίζοντας πιθανόν τις εντυπώσεις, και η Εκκλησία και οι Χριστιανοί παραμένουν, όπως και πριν τις καταγγελίες, Αιχμάλωτοι των Αιρετικών.

Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος: «Εάν θέτουμε υπό περιορισμό ή υπό διωγμό την γλώσσα μας, θέτουμε υπό διωγμό και την ελευθερία μας»

Ενοριακό Αρχονταρίκι: Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η ίδια γλώσσα που μιλάμε και σήμερα. Μεταφέρει βιώματα, αισθήματα, σχέση με τους άλλους, σχέσεις με το περιβάλλον, με ένα έθνος, σχέση με την πατρίδα.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου, συζήτηση με θέμα:«Χρειάζονται τα Αρχαία Ελληνικά σήμερα;».
Η εκδήλωση διοργανώθηκε σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς.
Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκοςκαι ο Φιλόλογος και Νομικός Παναγιώτης Μητροπέτρος. Τον συντονισμό είχε ο Πολιτικός Επιστήμων και Συγγραφέας Κωνσταντίνος Χολέβας.

Ο προρρηθείς όμως Νεόφυτος μετά θάνατον ευρέθη αφωρισμένος και άλυτος

Εις τόσον όμως επροχώρησεν η διαφορά και η φιλονικία αύτη, ώστε επήγαν τινές εκ των άνωθεν σκανδαλοποιών Χριστιανών της αυτής Επισκοπής εις τον τότε Πατριάρχην της Κωνσταντινουπόλεως Θεόληπτον, ή μάλλον ειπείν χρυσόληπτον, και λαμβάνουσι παρ’ αυτού άλλον Επίσκοπον, Νεόφυτον ονόματι· από τότε δε επεκράτησεν η συνήθεια να μη υποτάσσηται η Ελασσών εις την Μητρόπολιν της Λαρίσης, αλλά να λαμβάνη τον Επίσκοπόν της από τον Πατριάρχην. Ο προρρηθείς όμως Νεόφυτος μετά θάνατον ευρέθη αφωρισμένος και άλυτος· και τούτο έγινεν εις αυτόν, ως νομίζω, δια την ατιμίαν όπου επροξένησεν εις τον Άγιον και δια την παρά τους Κανόνας καινοτομίαν αυτήν· διότι λέγει ο λστ΄ Κανών των Αγίων Αποστόλων, ότι εάν τις Επίσκοπος χειροτονηθή και υπάγη εις την επαρχίαν του, έπειτα η επαρχία εκείνη δεν τον δεχθή, όχι δια κανέν έγκλημα και κακίαν ιδικήν του, αλλά δια την μοχθηρίαν και δυστροπίαν του λαού, αυτός μεν να είναι πάλιν τη αληθεία Επίσκοπος, οι δε Κληρικοί και Ιερείς της πόλεως εκείνης να αφορίζωνται, διότι δεν επαιδαγώγησαν τοιούτον λαόν. 
(Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόμος Θ: 366).

Αρχιεπίσκοπος κ.Ιερώνυμος: Το καράβι βουλιάζει για όλους!

Τα... άκουσε ο Βούτσης (με αφορμή τις επιθέσεις στην Εκκλησία) στον χθεσινό αγιασμό της Βουλής
Η πολεμική ατμόσφαιρα στις σχέσεις κυβέρνησης - Εκκλησίας, μετά τα ψεύδη και τις ανιστόρητες κατηγορίες που εκτόξευσε προ ημερών ο Νίκος Φίλης κατά του κλήρου και της Ορθοδοξίας, αποτυπώθηκε πεντακάθαρα χθες στη Βουλή, στον αγιασμό εν όψει της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος -στη σύντομη συνομιλία που είχε με τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση- δεν μάσησε τα λόγια του, αλλά απηύθυνε αυστηρή σύσταση προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να «μαζέψει» τον υπουργό του, στέλνοντας ταυτόχρονα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Εκκλησία δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα χέρια και να ανεχθεί παθητικά, χωρίς αντίδραση, επιθέσεις που στοχεύουν ευθέως στην αποκαθήλωση του θρησκευτικού αισθήματος και την αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας .
«Οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν» είπε ο κ. Ιερώνυμος προς τον κ. Βούτση πρώτα στα αρχαία (καθώς ο κ. Φίλης θέλει να περιορίσει τις ώρες διδασκαλίας τους) και κατόπιν επανέλαβε τη φράση στα νέα ελληνικά: «Τα σπίτια μας καίγονται και εμείς τραγουδάμε». Και συνέχισε στον ίδιο αυστηρό τόνο: «Το καράβι βουλιάζει και βουλιάζει για όλους μας. Υπάρχει μεγάλη αγωνία στον κόσμο. Ημουν στη Νέα Ιωνία και ο κόσμος με ρωτούσε τι γίνεται». Αμήχανη ήταν η απάντηση του Νίκου Βούτση, που έδειξε ότι αιφνιδιάστηκε από την αμεσότητα των λόγων του Αρχιεπισκόπου.