«Νὰ δοῦμε ἀκόμα,
ποῦ θὰ φτάσουμε! Δὲν ἀφήσαμε βρωμιά, δὲν ἀφήσαμε σιχαμένη
πράξη, ποὺ νὰ μὴ κάνουμε, δὲν ἀφήσαμε πονηρὸ διαλογισμό, ποὺ νὰ
μὴ τὸν ποῦμε ἢ νὰ μὴ τὸν γράψουμε με την μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά.
Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα. Ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶχε
φτάσει οὔτε στὴν μισὴ ἀναισθησία καὶ σιχαμένη παραμόρφωση, ἀπ’ ὅσο ἔφτασε
σήμερα...».
(Φ. Κόντογλου,
«Μυστικὰ Ἄνθη»,
ἐκδ. «Ἀστήρ»,
σελ. 31).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου