Ύστερα από την επίγνωση της αμαρτίας ακολουθεί η απόφαση για την μετάνοια.
Είναι το κρίσιμο σημείο στην πορεία του ανθρώπου, ο οποίος αποφασίζει αν θα
παραμείνει στο σκοτάδι της αμαρτίας ή θα επιστρέψει στον Θεό. Διότι «μετάνοια
είναι η επιστροφή στον Χριστό και σε ζωή σύμφωνη με το θέλημα Του».
Ο Θεός, με το στόμα των προφητών, καλεί τους ανθρώπους, να επιστρέψουν προς την αγάπη Του: «Επιστράφητε προς με εξ όλης της καρδίας υμών και εν νηστεία και εν κλαυθμώ και εν κοπετώ, και διαρρήξατε τας καρδίας υμών και μη τα ιμάτια υμών. Και επιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν υμών, ότι ελεήμων και οικτίρμων εστί, μακρόθυμος και πολυέλεος και μετανοών επί ταις κακίαις... Επιστρέψατε προς με, λέγει Κύριος των δυνάμεων, και επιστραφήσομαι προς υμάς... Επιστράφητε... και ποιήσατε εαυτοίς καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν».
Ο Θεός επιθυμεί την επιστροφή και σωτηρία του ανθρώπου, αλλά δεν τον εξαναγκάζει επειδή σέβεται την ελευθερία του. «Ο Κύριος πολύ μας σπλαγχνίζεται και μακροθυμεί περιμένοντας πότε θα επιστρέψουμε σʼ Αυτόν, για να μην καταντροπιαστούμε κατά την ημέρα της Κρίσεως... Πώς, λοιπόν, να μην θελήσουμε όλοι να προσέλθουμε προς τον Κύριο ολοκληρωτικά και να αγαπήσουμε μόνον Αυτόν και τίποτε άλλο εκτός από Αυτόν;»(αγ. Μακάριος)
Ο άνθρωπος, μετά την επίγνωση της αμαρτίας, ζει μέσα στην λύπη. Όταν κατόπιν αντιληφθεί την άμετρη καλοσύνη του Θεού παίρνει την απόφαση να επιστρέψει σʼ Αυτόν, οποιαδήποτε θυσία κι αν χρειασθεί. Όποιος πραγματικά μετανοεί παίρνει μια τέτοια απόφαση. Και επειδή «ζει την μετάνοια με πολύ ζήλο, μπορεί σε μια στιγμή να εξαλείψει παραπτώματα πολυκαιρισμένα». Διότι «είναι δυνατόν σε μια στιγμή να αλλάξει όλη η ζωή μας».
Η επιστροφή του ασώτου περιγράφεται με δυο λόγια: «Αναστάς ήλθε προς τον πατέρα αυτού». Σηκώθηκε και ήλθε στον Πατέρα του. Καμμία αναφορά δεν γίνεται για τον αγώνα που έκαμε ό άσωτος, για να πραγματοποίηση την απόφαση του. Είχε λογισμούς αμφιβολίας για την αγάπη του πατέρα του; Σκέφθηκε κάποια στιγμή να μείνει στην αμαρτία; Στα ερωτήματα αυτά δεν απαντά ο ιερός Ευαγγελιστής. Ωστόσο ο δρόμος της μετανοίας, και μάλιστα στο ξεκίνημα του, δεν είναι καθόλου εύκολος. Χρειάζεται αποφασιστικότητα εκ μέρους του μετανοούντος, και τότε έρχεται η χάρις του Θεού και ενεργεί τα αδύνατα παρά ανθρώποις.
Η απόφαση του ανθρώπου να επιστρέψει στον πατρικό Οίκο είναι απόφαση επιστροφής στον χώρο της πνευματικής του αναπαύσεως: «Επίστρεψον, ψυχή μου, εις την ανάπαυσιν σου».
H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more
Ο Θεός, με το στόμα των προφητών, καλεί τους ανθρώπους, να επιστρέψουν προς την αγάπη Του: «Επιστράφητε προς με εξ όλης της καρδίας υμών και εν νηστεία και εν κλαυθμώ και εν κοπετώ, και διαρρήξατε τας καρδίας υμών και μη τα ιμάτια υμών. Και επιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν υμών, ότι ελεήμων και οικτίρμων εστί, μακρόθυμος και πολυέλεος και μετανοών επί ταις κακίαις... Επιστρέψατε προς με, λέγει Κύριος των δυνάμεων, και επιστραφήσομαι προς υμάς... Επιστράφητε... και ποιήσατε εαυτοίς καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν».
Ο Θεός επιθυμεί την επιστροφή και σωτηρία του ανθρώπου, αλλά δεν τον εξαναγκάζει επειδή σέβεται την ελευθερία του. «Ο Κύριος πολύ μας σπλαγχνίζεται και μακροθυμεί περιμένοντας πότε θα επιστρέψουμε σʼ Αυτόν, για να μην καταντροπιαστούμε κατά την ημέρα της Κρίσεως... Πώς, λοιπόν, να μην θελήσουμε όλοι να προσέλθουμε προς τον Κύριο ολοκληρωτικά και να αγαπήσουμε μόνον Αυτόν και τίποτε άλλο εκτός από Αυτόν;»(αγ. Μακάριος)
Ο άνθρωπος, μετά την επίγνωση της αμαρτίας, ζει μέσα στην λύπη. Όταν κατόπιν αντιληφθεί την άμετρη καλοσύνη του Θεού παίρνει την απόφαση να επιστρέψει σʼ Αυτόν, οποιαδήποτε θυσία κι αν χρειασθεί. Όποιος πραγματικά μετανοεί παίρνει μια τέτοια απόφαση. Και επειδή «ζει την μετάνοια με πολύ ζήλο, μπορεί σε μια στιγμή να εξαλείψει παραπτώματα πολυκαιρισμένα». Διότι «είναι δυνατόν σε μια στιγμή να αλλάξει όλη η ζωή μας».
Η επιστροφή του ασώτου περιγράφεται με δυο λόγια: «Αναστάς ήλθε προς τον πατέρα αυτού». Σηκώθηκε και ήλθε στον Πατέρα του. Καμμία αναφορά δεν γίνεται για τον αγώνα που έκαμε ό άσωτος, για να πραγματοποίηση την απόφαση του. Είχε λογισμούς αμφιβολίας για την αγάπη του πατέρα του; Σκέφθηκε κάποια στιγμή να μείνει στην αμαρτία; Στα ερωτήματα αυτά δεν απαντά ο ιερός Ευαγγελιστής. Ωστόσο ο δρόμος της μετανοίας, και μάλιστα στο ξεκίνημα του, δεν είναι καθόλου εύκολος. Χρειάζεται αποφασιστικότητα εκ μέρους του μετανοούντος, και τότε έρχεται η χάρις του Θεού και ενεργεί τα αδύνατα παρά ανθρώποις.
Η απόφαση του ανθρώπου να επιστρέψει στον πατρικό Οίκο είναι απόφαση επιστροφής στον χώρο της πνευματικής του αναπαύσεως: «Επίστρεψον, ψυχή μου, εις την ανάπαυσιν σου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου