Το ασκίαστον και άφθαρτον μεγαλείον των αγίων Πατέρων της
Εκκλησίας, συνίσταται εις την δι’ όλους τους αιώνας ισχύουσαν πνευματέμφορον
διδασκαλίαν των. «Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Η
από τον Χριστόν απορρέουσα ζωοποιός Θεολογία ουδέποτε παλαιούται. Ο καταρράκτης
της χάριτος δεν σταματά ούτε αλλάσσει ουσίαν. Η αξία των αγίων Πατέρων
οφείλεται εις το ότι κατέστησαν εαυτούς δεκτικά δοχεία της χάριτος. Δεν
παρέμειναν εις την φυσικήν κατάστασιν, δεν διηκόνησαν τον ορθόν λόγον.
Εξηγίασαν την φύσιν, ανήλθον εις το υπέρ φύσιν και μετέσχον του υπερλόγου θείου
κόσμου. Εντεύθεν εδίδαξαν τον λόγον της αληθείας. Εκαθάρθησαν, εφωτίσθησαν,
ηγιάσθησαν. Δεν ανεζήτησαν την αλήθειαν από τον εαυτόν των, δεν ενεπιστεύθησαν
εις τα πλάσματα της διανοίας των. Ανεζήτησαν τον Θεόν δια προσευχής και
ταπεινώσεως κατόπιν αγνισμού από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος. Και ο
υπέρ φύσιν και υπέρ λόγον Θεός απεκαλύφθη εις αυτούς δι’ ελλάμψεως ακτίστου.
Και εθεολόγησαν. Και από το ΕΝ Άγιον πνεύμα ήντλησαν τας αυτάς αληθείας δια την
οικοδομήν της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ούτως εξηγείται
η θαυμαστή ενότης, ήτις διακρίνει την Πατερικήν διδασκαλίαν. Πάντες οι άγιοι
Πατέρες ηκολούθησαν την οδόν της καθάρσεως, της ελλάμψεως και της μυστικής
ενώσεως με τον Χριστόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου