+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης
Ο Γερβέρτος αμύνθηκε σθεναρά.
Απέρριψε την Παπική απόφαση ενώπιον του λεγάτου Λέοντος και αρνήθηκε τη
συμβουλή των συναδέλφων του να απόσχει άπό τα καθήκοντά του, ώσπου να έλθει το
θέμα ενώπιον της επομένης Συνόδου, στη Ρεμς. Ο επίσκοπος της Τρηρ τον έπεισε
τελικά να μη λειτουργεί, μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση για την υπόθεση.Ετσι, ο Γερβέρτος εγκαταλείφθηκε πλήρως και
από τους εκκλησιαστικούς και από τους λαϊκούς Φράγκους ευγενείς, οι οποίοι
ένοιωθαν υποχρεωμένοι να εκδηλώσουν, τουλάχιστον δημόσια, την υποστήριξή τους
στην παπική απόφαση. Απέφευγαν ακόμη και την παραμικρή επαφή με τον Γερβέρτο.
Αλλά ο Ηγούμενος Λέων είχε εξεγείρει τους πιστούς σε υποστήριξη του Πάπα, που
καθόταν στους θρόνους των Αγίων Πέτρου και Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Φρόνιμα
σκεπτόμενος ο Γερβέρτος, αποσύρθηκε σε απομόνωση.Στην επόμενη Σύνοδο της Ρεμς το 996, ο
Γερβέρτος καθαιρέθηκε και ο Αρνούλφος αποκαταστάθηκε. Η
Φραγκική εκκλησιαστική αριστοκρατία δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη λαϊκή
υποστήριξη προς τον Πάπα.Φαίνεται όμως, ότι δεν ήταν μόνο η λαϊκή
πρόληψη και ευσέβεια, που συνιστούσαν το θεμέλιο της λαϊκής υποστηρίξεως προς
τον Πάπα, αλλ' ακόμη και η κοινή Ρωμαιοσύνη, που συνέδεε την πλειοψηφία με τον
Πάπα. Αυτή η Ρωμαιοσύνη αποτελούσε τη βάση της ισχύος των Παπικών θρόνων των
Αγίων Πέτρου και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου