+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης
Στη δέκατη έβδομη Σύνοδο
του Τολέδο το 694 οι Εβραίοι καταδικάσθηκαν σε δουλεία, επειδή ομολόγησαν ότι
είχαν μετάσχει σε μια συνομωσία για ανατροπή των "Χριστιανών" (δηλαδή
των Γότθων) στην Ισπανία, με τη βοήθεια "εκείνων που κατοικούν σε χώρες
πέρα από τη θάλασσα", δηλαδή τους Ρωμαίους, και όχι στην μετέπειτα Αραβική
Επαρχία της Αφρικής, όπως κοινά πιστεύεται. Οι Άραβες εκείνη την εποχή δεν
είχαν φθάσει ακόμα στην Καρθαγένη, την πρωτεύουσα αυτής της Επαρχίας ή
Εξαρχίας. Ο Εγίκας (Egica,
687-701), ο βασιλιάς των Γότθων, είχε καταστείλει μιαν απόπειρα του στόλου της
Νέας Ρώμης να ανακαταλάβει τα εδάφη που έχασε το 629. Δεν μπορεί να υπάρξει
αμφιβολία ότι οι Εβραίοι καταδικάσθηκαν σ' αυτή την δέκατη έβδομη Σύνοδο του
Τολέδο το 694 για συνομωσία με την Κωνσταντινούπολη και με σκοπό την ανατροπή
της Γοτθικής κυριαρχίας στην Ισπανία.
Ο βασιλιάς Βιτίζας (Witiza, 701-708/9), υιός του Εγίκα, επίσης
κατέστειλε μια προσπάθεια των Ανατολικών Ρωμαίων ν' απελευθερώσουν μερικές από
τις πόλεις της Νότιας Ισπανίας. Οι Άραβες είχαν σταθερά τον έλεγχο στην
Καρθαγένη και τα περίχωρά της από το 698 και προωθούσαν τον έλεγχό τους στην
περιοχή της Σεούτας (Ceuta).
Οι προσπάθειες αυτές της
Κωνσταντινουπόλεως απέτυχαν και ο Ρωμαίος Βερβερίνος Νουμίδης, κυβερνήτης της
Σεούτας στα 741, και λίγο αργότερα οι Γαλλο-Ρωμαίοι, επέλεξαν αυτό που
θεωρούσαν ως μικρότερο κακό, συνάπτονται ad hoc
συμμαχίες με τους Αραβες κατά των Βησιγότθων και των Φράγκων. Αυτές οι
Ρωμαιο-Αραβικές Συμμαχίες ανέτρεψαν την κυριαρχία των Βησιγίτθων στην Ισπανία
(711-719), αλλά νικήθηκαν από τον Κάρολο Μαρτέλο, πρώτα στο Πουατιέ το 732 και
μετά στην Προβηγκία το 739.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου