Επιμόνως και συνεχώς προσεπάθει ο παπισμός να
αντικαταστήση τον Θεάνθρωπον με τον άνθρωπον, έως ότου εις το δόγμα περί του
αλαθήτου του ανθρώπου αντικατεστάθη δια παντός ο Θεάνθρωπος υπό του αλαθήτου
ανθρώπου. Διότι με το δόγμα τούτο ανεκηρύχθη αποφασιστικώς και σαφώς ο άνθρωπος
(ο πάπας) ως κάτι μεγαλύτερον ουχί μόνον του ανθρώπου, αλλά και των αγίων
Αποστόλων, και των αγίων Πατέρων, και των Οικουμενικών Συνόδων. Με μίαν
τοιαύτην αποστασίαν από τον Θεάνθρωπον, από την Καθολικήν-Οικουμενικήν
Εκκλησίαν, ο παπικός μαξιμαλισμός υπερέβη και αυτόν τον Λούθηρον, τον
δημιουργόν του προτεσταντικού μινιμαλισμού. Και πράγματι, η πρώτη ριζική
διαμαρτυρία εναντίον της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας πρέπει
να αναζητηθή εις τον παπισμόν, ουχί εις τον λουθηρανισμόν. Και εις αυτήν την
διαμαρτυρίαν (protest) ακριβώς έγκειται ο πρώτος προτεσταντισμός.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου