«Νομίζω ότι είναι ανθρωπιστική αρχή και όχι μόνο θρησκευτικού χαρακτήρος
ότι οφείλουμε ο ένας να σέβεται την ταυτότητα και τις πεποιθήσεις του άλλου.
Μπορεί να μην τις ακολουθούμε αλλά ο σεβασμός είναι επιβεβλημένος.
Με τα ιερά πρόσωπα δεν μπορούμε ούτε λογοτεχνία να κάνουμε ούτε να παίζουμε. Ας ασχοληθούμε με άλλα πρόσωπα. Δυστυχώς όμως και χριστιανοί ορθόδοξοι με την αντίδρασή τους δημιουργούν προβλήματα που δεν χρειάζονται. Πρόκειται για ζήλο πολλές φορές «ου κατ’ επίγνωσην».
«Αυτά έχουν γραφεί από την αρχαιότητα. Προέρχονται από αιρετικούς Γνωστικούς, έτσι ονομάζονται, και κυρίως η προέλευση είναι από το Ταλμούδ των εβραϊκών βιβλίων. Από το σιωνιστικό αυτό βιβλίο, και δε μιλώ αντισημιτικά αυτή τη στιγμή, αλλά ιστορικά, προέρχονται τέτοια θέματα, τα οποία αφού επιστημονικά (και όχι θεολογικά μόνο) δεν κατοχυρώνονται, νομίζω ότι δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται αυτά τα ανιστόρητα και αστήρικτα πράγματα.
Κυρίως, οι μεν γράφοντες γι’ αυτά τα θέματα δείχνουν την άγνοια των επιστημονικών αρχών και την απουσία κάθε σχέσεως με την επιστήμη, εκείνοι δε που τα διαβάζουν, δεν έχουν σχέση με τα ιερά πρόσωπα.
Η Μαρία η Μαγδαληνή, βάσει των ιστορικών πηγών, είναι ένα από τα υπεροχότερα πρόσωπα και γυναικεία πρότυπα της Καινής Διαθήκης. Γι’ αυτό και ήταν πάντα δίπλα στην Παναγία. Έγινε δε και ιεραπόστολος (κήρυξε στη Ζάκυνθο) και θυσιάστηκε για την πίστη του Χριστού», καταλήγει.
Αυτό σημαίνει ότι προσπαθώ να μην προσβάλω τον άλλο. Σας ομολογώ ότι ως
θεολόγος, ορθόδοξος φυσικά, μελετώντας κάποια θρησκεύματα, καταλαβαίνω ότι δεν
έχουν καμιά υπόσταση, λογική κυρίως».
«Παρόλα αυτά ποτέ δεν διανοήθηκα να γράψω κάτι εναντίον ή να διακωμωδήσω τα ηγετικά πρόσωπα αυτών των θρησκευμάτων. Η πρόκληση, η οποία προέρχεται από εμάς και πάντοτε από τον λεγόμενο δυτικό ευρωπαϊκό χριστιανικό κόσμο, δημιουργεί φανατισμό.
Ο φανατισμός όμως είναι συνδεδεμένος όχι με την ίδια τη θρησκεία αλλά συνδέεται με την πολιτικοποίηση του θρησκεύματος και την χρησιμοποίηση του για πολιτικούς σκοπούς. Έτσι, το Ισλάμ από την αρχή, ο Μωαμεθανισμός δηλαδή χρησιμοποιήθηκε από την πολιτική ηγεσία για να υποβοηθήσει τον επεκτατικό της ρόλο. Άλλωστε και στις δυτικές κοινωνίες, κυρίως στην αμερικανική, ο χριστιανισμός χρησιμοποιείται ως προγεφύρωμα για την επέκταση της πολιτικής προπαγάνδας και άλλων μεθόδων στον τρίτο κόσμο και εις την Ανατολή».
«Νομίζω ότι όταν λείπει η πρόκληση, δεν θα έχουμε και την απάντηση. Δεν δικαιολογώ οποιαδήποτε βίαια κίνηση και ενέργεια αλλά καταδικάζω δριμύτατα εκείνους που προκαλούν αυτές τις βίαιες και δριμείες κινήσεις και επεμβάσεις».
«Εν ονόματι της λογοτεχνίας, δεν είναι δυνατόν να αδικούμε και να θίγουμε πρόσωπα, τα οποία εκατομμύρια άνθρωποι σέβονται. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος κηδεύτηκε εκκλησιαστικά και ουδέποτε αφορίστηκε εις την Ορθόδοξη Εκκλησία, προκάλεσε με τα όσα έγραψε κατά φαντασίαν για τον Ιησού Χριστό».
«Θα μιλήσω με σκληρή γλώσσα ως δάσκαλος αυτή τη στιγμή. Εάν εγώ μιλήσω για την μητέρα ενός δημοσιογράφου, ενός πολιτικού και πω ότι είναι γνωστή πόρνη, πιστεύω ότι δεν θα μείνει αναπάντητη η πρόκλησή μου αυτή.
«Παρόλα αυτά ποτέ δεν διανοήθηκα να γράψω κάτι εναντίον ή να διακωμωδήσω τα ηγετικά πρόσωπα αυτών των θρησκευμάτων. Η πρόκληση, η οποία προέρχεται από εμάς και πάντοτε από τον λεγόμενο δυτικό ευρωπαϊκό χριστιανικό κόσμο, δημιουργεί φανατισμό.
Ο φανατισμός όμως είναι συνδεδεμένος όχι με την ίδια τη θρησκεία αλλά συνδέεται με την πολιτικοποίηση του θρησκεύματος και την χρησιμοποίηση του για πολιτικούς σκοπούς. Έτσι, το Ισλάμ από την αρχή, ο Μωαμεθανισμός δηλαδή χρησιμοποιήθηκε από την πολιτική ηγεσία για να υποβοηθήσει τον επεκτατικό της ρόλο. Άλλωστε και στις δυτικές κοινωνίες, κυρίως στην αμερικανική, ο χριστιανισμός χρησιμοποιείται ως προγεφύρωμα για την επέκταση της πολιτικής προπαγάνδας και άλλων μεθόδων στον τρίτο κόσμο και εις την Ανατολή».
H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more
«Νομίζω ότι όταν λείπει η πρόκληση, δεν θα έχουμε και την απάντηση. Δεν δικαιολογώ οποιαδήποτε βίαια κίνηση και ενέργεια αλλά καταδικάζω δριμύτατα εκείνους που προκαλούν αυτές τις βίαιες και δριμείες κινήσεις και επεμβάσεις».
«Εν ονόματι της λογοτεχνίας, δεν είναι δυνατόν να αδικούμε και να θίγουμε πρόσωπα, τα οποία εκατομμύρια άνθρωποι σέβονται. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος κηδεύτηκε εκκλησιαστικά και ουδέποτε αφορίστηκε εις την Ορθόδοξη Εκκλησία, προκάλεσε με τα όσα έγραψε κατά φαντασίαν για τον Ιησού Χριστό».
«Θα μιλήσω με σκληρή γλώσσα ως δάσκαλος αυτή τη στιγμή. Εάν εγώ μιλήσω για την μητέρα ενός δημοσιογράφου, ενός πολιτικού και πω ότι είναι γνωστή πόρνη, πιστεύω ότι δεν θα μείνει αναπάντητη η πρόκλησή μου αυτή.
Με τα ιερά πρόσωπα δεν μπορούμε ούτε λογοτεχνία να κάνουμε ούτε να παίζουμε. Ας ασχοληθούμε με άλλα πρόσωπα. Δυστυχώς όμως και χριστιανοί ορθόδοξοι με την αντίδρασή τους δημιουργούν προβλήματα που δεν χρειάζονται. Πρόκειται για ζήλο πολλές φορές «ου κατ’ επίγνωσην».
«Αυτά έχουν γραφεί από την αρχαιότητα. Προέρχονται από αιρετικούς Γνωστικούς, έτσι ονομάζονται, και κυρίως η προέλευση είναι από το Ταλμούδ των εβραϊκών βιβλίων. Από το σιωνιστικό αυτό βιβλίο, και δε μιλώ αντισημιτικά αυτή τη στιγμή, αλλά ιστορικά, προέρχονται τέτοια θέματα, τα οποία αφού επιστημονικά (και όχι θεολογικά μόνο) δεν κατοχυρώνονται, νομίζω ότι δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται αυτά τα ανιστόρητα και αστήρικτα πράγματα.
Κυρίως, οι μεν γράφοντες γι’ αυτά τα θέματα δείχνουν την άγνοια των επιστημονικών αρχών και την απουσία κάθε σχέσεως με την επιστήμη, εκείνοι δε που τα διαβάζουν, δεν έχουν σχέση με τα ιερά πρόσωπα.
Η Μαρία η Μαγδαληνή, βάσει των ιστορικών πηγών, είναι ένα από τα υπεροχότερα πρόσωπα και γυναικεία πρότυπα της Καινής Διαθήκης. Γι’ αυτό και ήταν πάντα δίπλα στην Παναγία. Έγινε δε και ιεραπόστολος (κήρυξε στη Ζάκυνθο) και θυσιάστηκε για την πίστη του Χριστού», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου