Η τρίτη θεανθρωπίνη αρετή
είναι η θεανθρωπίνη αρετή της αγάπης. Η αγάπη αύτη δεν έχει όρια, δεν ερωτά:
ποίος είναι άξιος και ποίος δεν είναι; Αλλ΄ αγαπά τους πάντας: αγαπά φίλους και
εχθρούς, αγαπά αμαρτωλούς και κακούργους, δεν αγαπά όμως τας αμαρτίας των και
τα εγκλήματά των, ευλογεί τους καταρωμένους, και ως ήλιος φωτίζει και τους
πονηρούς και τους αγαθούς (Ματθ. 5, 45-46). Αυτή η θεανθρωπίνη αγάπη πρέπει να
καλλιεργήται εις τον λαόν μας, διότι με αυτήν την καθολικότητά της διακρίνεται
η χριστιανική αγάπη από τας άλλας αυτοκλήτους και σχετικάς αγάπας: από την φαρισαϊκήν, την ουμανιστικήν, την αλτρουϊστικήν, την εθνικήν, την των ζώων. Η
αγάπη του Χριστού είναι πάντοτε παναγάπη. Αποκτάται δε η αγάπη αύτη δια της
προσευχής, διότι είναι δώρον του Χριστού. Και η ορθόδοξος καρδία με έντασιν
προσεύχεται: Κύριε της αγάπης, δώσε μου την αγάπην Σου δια τους πάντας και τα
πάντα!
Συνεχίζεται.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου