Ο Άγιος Λουκάς γεννήθηκε στην Ρωσία στις27 Απριλίου το 1877 κοιμήθηκε στις 11 Ιουνίου το 1961 το κοσμικό του όνομα ήταν Βαλεντἰν Φελιξόβιτς Βάινα Γιασενέτσκι ήταν καθηγητής στο πανεπιιστήμιο της Τασκένδης παντρεύτηκε την νοσοκόμα Άννα Βασιλίεβνα Λανσκάγια απέκτησαν τέσσερα παιδιά αρρώστησε και κοιμήθηκε νέα πήγαινε καθημερι νά στον τάφο της και προσευχόταν Υπήρξε Αρχιερέας, Καθηγητής και Χειρουργός Οφθαλμίατρος. Ο πατέρας του ήταν Ρωμαιοκαθολικός και η μητέρα του ήταν χριστιανή.
Ο Βίος του ήταν συγκινητικός ο Άγιος βασανίσθηκε οι σύγχρονοι του που δεν πίστευαν στον Χριστιανισμό τον τυραννούσαν φορές χωρίς έλεος ,Δέχτηκε αγόγκυστα τις εξορίες και τα βασανιστήρια γιατί η πίστη στον Χριστό του έδινε δύναμη στο τέλος τυφλώθηκε. Έδωσε και την τελευταία ικμάδα της ζωής του για να σωθούν ψυχή και σώμα οι συνάνθρωποι του χιλιάδες άνθρωποι με προβλήματα όρασης και λοιμώξεων. Ήταν πρωτοπόρος όταν στην ιατρική κοινότητα μίλησε για την τοπική αναισθησία. Τα τέσσερα παιδιά του ήταν η παρηγοριά του και την ανατροφή τους την είχε αναθέσει σε συγγενή του χριστιανή γυναίκα. Πίστευε πως τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε χριστιανικό περιβάλλον ότι βλέπουν στην οικογένεια αυτό και μιμούνται. Οι σύζυγοι να αγαπούν ,να σέβονται ο ένας τον άλλον να γίνονται ένα για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Να τα ανατρέφουν με τα νάματα της Ορθοδοξίας, χωρίς υποκρισίες, κομπασμούς με πραγματική αγάπη και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Να μη υπάρχουν μοιχείες και ανεκδιήγητες συμπεριφορές. Να .γίνονται παράδειγμα για τα παιδιά τους. Να Βαλουμε τον Χριστό στο σπίτι μας έλεγε΄΄ Όπου φυτεύσεις ένα δεντράκι αυτή την κατεύθυνση θα πάρει''.
Η τιμωρία χρειάζεται στα παιδιά αλλά δεν συμφωνούσε με τους παροξυσμούς. Σεβασμός στην προσωπικότητα .Δίδασκε με αγάπη τους φοιτητές του δεν δείλιασε ποτέ δεν έχασε την πίστη του τα περισσότερα χρόνια της ζωής του ήταν εξόριστος. Ήταν πάντα ρακένδυτος. Υπήρξε ο πατέρας ,ο ιερέας ο καθηγητής , ο ιατρός, Εργάσθηκε όχι για να μείνει το όνομα του στην ιατρική εγκυκλοπαίδεια, αλλά να τον έχουμε στις καρδιές μας και να πρεσβεύει υπέρ ημών έδωσε και το τελευταίο λιθαράκι στην ιατρική επιστήμη αφιλοκερδώς. Έζησε χωρίς τυμπανοκρουσίες δεν δείλιασε ποτέ όταν πήρε το βραβείο Στάλιν δεν το πρόσφερε στα βιολογικά του παιδιά αλλά στα ορφανά του πολέμου.
Άς τον μιμηθούν
οι σύγχρονοι ιατροί που κοιτάζουν διαφορετικά υπάρχουν βέβαια και αυτοί
που ταχτυπήματα του αθέμητου ανταγωνισμού και ευτυχώς έχουν ξεφύγει από την
μέγγενη της αδιαντροπάς και του συμφέροντος και πάσης ιδιοτελειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου