ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ --- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 

Εφημερίς Ορθόδοξος Τύπος, 1 Φεβρουαρίου 1991

ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ: ΠΡΑΞΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ 

Κύριε Διευθυντά,

Μὲ ἀνησυχία καὶ λύπη διάβασα τὸ ἄρθρο τῆς ἔγκριτης εφημερίδος σας «Αἱ ἀνακαλύψεις τῆς τεχνολογίας διὰ ἀντιμετώπισιν ἀνιάτων νόσων»* (11.1.91) τοῦ γιατροῦ κ. Χριστοδουλίδη.

Φοβᾶμαι ὅτι ὁ ἀγαπητὸς συνάδελφος κάνει σύγχυση ὁρισμένων πραγμάτων καὶ ἀγνοεῖ τί σημαίνει ἀκριβῶς δωρεὰ ὀργάνων σώματος. Μὲ τὸ νὰ ἀνακατεύει δύο ἄσχετα πράγματα, ὅπως εἶναι ἡ ἐθελούσια εὐθανασία (τὴν ὁποία φυσικὰ ἀπορρίπτουμε) καὶ ἡ δωρεὰ ὀργάνων, δημιουργεῖ - θέλω νὰ πιστεύω ὄχι σκοπίμως - τὰ ἴδια ἀρνητικὰ συναισθήματα στοὺς ἀναγνῶστες τοῦ ἄρθρου, τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, δὲν χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἀντικειμενικότητα. 

Παρακαλῶ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας ἐπιτρέψτε μου νὰ ἀναφέρω ἐπιγραμματικὰ τὰ ἑξῆς: 

--------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁμολογῶ ὅτι δέν γνωρίζω τήν θεολογικήν διάστασιν τοῦ θέματος. Ὡστόσον, ἐπειδή ἀπό τήν ἀπάντησιν τοῦ κ. Χριστοδουλίδη πρός τόν π. Ἀντώνιον δέν νομίζω ὅτι προκύπτει καμμία ἀντίκρουσις τῶν ἐπιχειρημάτων τοῦ τελευταίου, θά ἦτο ἐνδιαφέρον νά γράψῃ κάτι τό διαφωτιστικόν κάποιος πού γνωρίζει τό θέμα.

----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξ ὅσων γνωρίζω, τό μόσχευμα πρέπει νά λαμβάνεται ἀπό ζῶντα ὀργανισμόν. Εἶναι μία δύσκολος ἀπόφασις διά τόν δότην ἤ τούς συγγενεῖς του (ἄν ὁ δότης δέν εἶναι εἰς θέσιν ν' ἀποφασίσῃ), διότι ἔχω διαβάσει ὅτι συγκεκριμένοι «ἐγκεφαλικῶς νεκροί» ἔγιναν καλά, ὁπότε δέν εἶναι καί πολύ πιστευτή ἡ διάγνωσις αὐτή. Ὡστόσον, ἄν ὁ δυνητικός δότης νεφροῦ εἶναι εἰς θέσιν ν' ἀποφασίσῃ καί συμφωνήσῃ, τότε, ἐφόσον δύναται νά ζῇ καί μέ ἕνα νεφρόν, ἡ πρᾶξις του φαίνεται νά εἶναι Χριστιανική. Ἀναρωτιέμαι ἄν ἔχουν εἰπῇ κάτι οἱ Πατέρες ἐπ' αὐτοῦ τοῦ ζητήματος.

Ὁ ἰατρὸς μὲ βάση τὸν ὅρκο τοῦ ῾Ιπποκράτη ποὺ δίδει, δεσμεύεται νὰ κάνει ὅ,τι μπορεῖ, γιὰ νὰ βελτιώσει τὴν ὑγεία καὶ νὰ παρατείνει τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Τὰ γραφόμενα ὅτι δῆθεν οἱ γιατροὶ γογγύζουν γιὰ τὸ ὑψηλὸ κόστος κάποιων θεραπειῶν μὲ μηχανήματα (τεχνητοῦ νεφροῦ) εἶναι ἐντελῶς ἀνυπόστατα καὶ ἐ ξωπραγματικά. ᾽Αντίθετα οἱ γιατροὶ καὶ ὅσοι ζοῦν ἀπὸ κοντὰ τὸ δρᾶμα τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, ποὺ πρέπει 2 - 3 φορὲς τὴν ἑβδομάδα νὰ συνδέονται ἐπὶ ὧρες καθηλωμένοι σὲ ἕνα τέτοιο μηχάνημα, κάνουν ὅ,τι μποροῦν, γιὰ νὰ βρεθεῖ ἕνα μόσχευμα νεφροῦ ἀπὸ κάποιο δωρητὴ ποὺ μὲ ἰατρικὴ βεβαιότητα ἔχει πεθάνει σὲ κάποιο νοσοκομεῖο, νὰ γίνει μεταμόσχευση καὶ νὰ ξαναζήσει ἀνθρώπινα ἕνας ἀδελφός μας.

 

Τί ὡραιότερο καὶ εὐγενέστερο ἀπὸ αὐτό; Μάλιστα ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ δωρίζουν τὸν ἕνα νεφρό τους καὶ ἐν ζωῇ! (καθότι ὁ καθένας μας ἔχει δύο νεφρούς, ἐνῶ μπορεῖ ἄνετα νὰ ζήσει καὶ μὲ ἕναν). Πρόσφατα μάλιστα ἕνας οἰκογενειάρχης γιατρός, ποὺ ζοῦσε μὲ τὶς ταλαιπωρίες τοῦ τεχνητοῦ νεφροῦ, μεταμοσχεύτηκε μὲ νεφρὸ ποὺ δέχτηκε προσφορὰ ἀπὸ τὴν ὑγιέστατη μητέρα του. Καὶ τώρα εἶναι ὑγιεῖς καὶ οἱ δύο.

 

Ποῦ εἶναι λοιπὸν ἡ «ἀνθρωποφαγία» καὶ ὁ «καννιβαλισμός», ποὺ γράφει ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου καὶ ποὺ μόνον οἱ ἀντίχριστοι χιλιαστές, ποὺ ἀρνοῦνται ἀκόμη καὶ τὴν αἱμοδοσία, ἰσχυρίζονται;

Καμιὰ σχέση δὲν ἔχει ἡ δωρεὰ ὀργάνων μὲ τὴν εὐθανασία ἀπὸ ἐπιστημονικὴ ἀλλὰ καὶ πρακτικὴ ἄποψη. Ἡ νομοθεσία ὁρίζει μὲ σχολαστικότητα τὴ διαδικασία πιστοποίησης τοῦ θανάτου ἑνὸς δωρητὴ ὀργάνων.

 

῾Ορίζεται τριμελὲς ἰατρικὸ συμβούλιο ἀπὸ γιατροὺς διαφόρων εἰδικοτήτων, οἱ ὁποῖοι πρέπει ξεχωριστὰ νὰ πιστοποιήσουν κλινικὰ ἀλλὰ καὶ ἐργαστηριακὰ (ἐγκεφαλογράφημα) τὸν ὁριστικὸ ἐγκεφαλικὸ θάνατο, ποὺ σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν πρόκειται νὰ ἐπανέλθει στὴ ζωὴ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο. Οἱ ἀναισθησιολόγοι γνωρίζουν ὅτι ἕνας τέτοιος νεκρὸς δὲν μπορεῖ νὰ διατηρηθεῖ μὲ φυσιολογικὲς λειτουργίες οὔτε μὲ τὰ τελειότερα τεχνητὰ μέσα.

Εἶναι πράγματι πολὺ ἐγωιστι κὸ νὰ θελήσουμε νὰ κρατήσουμε ἄθικτο τὸ σῶμα μας καὶ μετὰ τὸ θάνατό μας, ὅταν γνωρίζουμε ὅτι ὁ προορισμός του είναι τὸ χῶμα, ἐνῶ ἡ ἀθάνατη ψυχὴ μας θὰ βρεῖ τὸ Θεό.

Θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ ὅτι εἶναι μεγάλο ἁμάρτημα, ὅταν, ἐνῶ γνωρίζουμε ὅτι κάποιο ὄργανο τοῦ σώματός μας μετὰ τὸ θάνατό μας (ποὺ δὲν θὰ μᾶς χρησιμεύει πιὰ) μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ σωτηρία γιὰ ἕνα συνάνθρωπό μας, δὲν τὸ χαρίζουμε (μὲ τὸ νὰ εἴ μαστε δωρητὲς ὀργάνων) ἀλλὰ τὸ κρατοῦμε, γιὰ νὰ τὸ θάψουμε ἀκέραιο!

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας ἔδωσε τὸ ῎Αχραντο σῶμα Του καὶ τὸ Τίμιο αἶμα Του γιὰ τὴ Σωτηρία μας καὶ καθημερινὰ ἀναλίσκεται μυστηριακὰ ὡς ᾿Αμνὸς γιὰ νὰ ζήσουμε αἰώνια.

Μὲ ἐκτίμηση

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΑΚΗΣ Παιδοψυχίατρος

 

Απάντηση

Εφημερίς Ορθόδοξος Τύπος,  22 Μαρτίου 1991

(Προλογικά, γράφω σήμερα 18 Σεπτεμβρίου 2021, οι περισσότεροι τών ισχυρισμών τού τότε λαϊκού Παιδοψυχιάτρου καί νύν π. Αντωνίου Στυλιανάκη, έχουν αποκαλυφθεί ως εντελώς ανυπόστατοι καί ψευδείς. Όσον αφορά δέ τό μέ σημείωση * καί έντονα γράμματα «Αἱ ἀνακαλύψεις τῆς τεχνολογίας διὰ ἀντιμετώπισιν ἀνιάτων νόσων» (11.1.91), άν μού ζητηθεί, μπορώ νά τό καταθέσω)

 

Περὶ καρδίας

Κύριε Διευθυντά, 

῾Ο ἐν ἐπιστήμῃ ἑταῖρος («ἐφ᾿ ᾧ πάρει») κ. Αντ. Στυλιανάκης μὲ κατηγορεῖ διὰ σύγχυση καὶ ἀκροβασίες μεταξὺ ἰατρικῆς καὶ θεολογίας. Διερωτᾶται δέ, σὲ ποιὸ σύγγραμμα διάβασα ὅτι ἐκ τῆς δυνάμεως τῆς καρδίας λογιζόμεθα, ὡς ὑπεστήριξα εἰς ἄρθρον δημοσιευθὲν τὴν 1-2-91. Aπαντῶ καὶ τοῦ λέγω : 

«Νοῦς λέγεται ἡ τοῦ νοῦ ἐνέργεια ἐν λογισμοῖς συνισταμένη καὶ νοήμασι. Νοῦς ἐστι καὶ ἡ ἐνεργοῦσα ταῦτα δύναμις, ἥτις καὶ καρδία καλεῖται παρὰ τῆς Γραφῆς. Καθ᾿ ἣν κυριωτάτην οὖσαν τῶν ἐν ἡμῖν δυνάμεων, λογική ἐστιν ἡ ἐν ἡμῖν ψυχὴ (…). Διό, ὁ διὰ τῆς κατὰ τὴν προσευχὴν ἐπιμελείας καθάρας τὴν ἐνέργειαν τοῦ νοῦ καὶ φωτισθεὶς μετρίως (σημ. ὡς οἱ θρησκεύοντες ἐπιστήμονες), ἢ φωτὶ γνώσεως ἢ καὶ νοερᾷ ἐλλάμψει, ἐὰν μὲν διὰ τοῦτο κεκαθαρμένο ἑαυτὸν λογίσηται, πλανᾶται, ἑαυτοῦ καταψευδόμενος͵ καὶ διὰ τῆς οἰήσεως τῷ πλανᾶν ἀεὶ ἐπιχειροῦντι θύραν ἀνοίγνυσι καθ᾽ ἑαυτοῦ μεγάλην. Αν δὲ εἰδὼς τὴν οἰκείαν καρδιακὴν ἀκαθαρσίαν, μὴ ἐπαρθείη τῇ μετρίᾳ ἐκείνῃ καθαρότητι, βοηθῷ χρώμενος αὐτῇ, καὶ τῶν ἄλλων τῆς ψυχῆς δυνάμεων, τὴν ἀκαθαρσίαν καθαρώτερον ὁρᾷ καὶ προκόπτει εἰς ταπείνωσιν καὶ προστίθησι τῷ πένθει καὶ καταλλήλους ἐφευρίσκει θεραπείας εκάστῃ δυνάμει τῆς ψυχῆς». 

 

Τὸ σύγγραμμα ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐρείδονται οἱ ἡμέτεροι ἰσχυρισμοὶ εἶναι τοῦ ῾Αγίου Γρηγορίου τοῦ Θεσ/νίκης (ἢ Παλαμᾶ), τὸ συνιστῶ θερμῶς εἰς τὸν παιδοψυχίατρον κ. Στυλιανάκην καὶ λυποῦμαι, διότι δὲν δύναμαι νὰ παραθέσω αὐτούσιον τὸ Γ΄ Κεφάλαιον, γ΄ παράγραφος, τὸ ὁποῖον ὁμιλεῖ «Περὶ προσευχῆς καὶ καθαρότητος καρδίας». ῎Αν, βεβαίως, δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ καταλάβῃ τὴν διαφορὰν μεταξὺ τῶν κατ᾽ ἐνέργειαν λογισμῶν τοῦ ἐγκεφάλου ἀπὸ τοὺς ἐν δυνάμει καρδιακοὺς τοιούτους, δὲν πταίει οὔτε ὁ ἐνδοξότατος τῆς Θεσ/νίκης ῞αγιος, μήτε καὶ ὁ ἐλαχιστότατος τῶν ἀντιγραφέων, ὡς ὁ ὑποφαινόμενος. Πταίουν οἱ τῆς Ἑσπερίας ἑτερόφωτοι ἀστέρες -  ἐν οἷς καὶ ὁ μέγας Φροϋδ - ποὺ μᾶς ἔμαθαν στραβὰ γράμματα. Λόγου χάριν, ὅτι «χωρὶς αὐτόν, τὸν ἐγκέφαλον͵ δὲν ὑπάρχει ζωή». Τόν διαψεύδει όμως η Ιατρική. Τὸ τί μέλλεται νὰ πάθουν οἱ ἀνοῖκοὶ ὑπερήλικες καὶ τὰ καθυστερημένα παιδιά, ἂς μᾶς τὸ εἰπῇ ὁ Θεσσαλονικεὺς παιδοψυχίατρος.Εὐχαριστῶ διὰ τὴν φιλοξενίαν 

 

Κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ 

ἰατρὸς Παθολόγος 

Κεραμεικοῦ 2 - Αμαρούσιον