«Ἀφοῦ
ὅμως ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐσαρκώθηκε μιά φορά ἀπό την Παρθένον και γεννήθηκε σωματικῶς
ἀπό Αὐτήν ἀνεκφράστως καί ὑπέρ λόγον, δέν μπορεῖ Αὐτός νά σαρκωθῆ ἤ νά γεννηθῆ
σωματικῶς καί πάλι ἀπό τόν καθένα μας, τί κάνει; Ἀπό ἐκείνη τήν ἄχραντη σάρκα
Του, τήν ὁποία προσέλαβε ἀπό τίς ἁγνές λαγόνες τῆς πανάχραντης καί Θεοτόκου
Μαρίας, διά τῆς ὁποίας γεννήθηκε σωματικῶς, ἀπό αὐτήν τήν σάρκα μᾶς μεταδίδει
γιά βρώση. Καί τρώγοντάς την, ἔχουμε μέσα μας ὅλον τόν ἐνσαρκωμένον Θεό καί
Κύριό μας Ἰησοῦν τόν Χριστόν, αὐτόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ καί υἱόν τῆς παρθένου και
πανάμωμης Μαρίας, τόν καθισμένον δεξιά τοῦ Θεοῦ και Πατρός, ὁ καθένας ἀπό μᾶς
τούς πιστούς τρώγοντας αὐτήν τήν σάρκα Του, τόν ἔχομε μέσα μας, κατά τό
λεγόμενον ἀπό τόν ἴδιον: “Ἐκεῖνος, πού τρώγει τήν σάρκα μου καί πίνει τό αἷμα
μου μένει μέσα μου κι ἐγώ μέσα σ᾽ αὐτόν” (Ἰωαν. ΣΤ´ 56). Μέγας εἶσαι Κύριε καί
θαυμαστά τά ἔργα σου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου