Η ευλογία της σημαίας μας από τον μητροπολίτη Χρυσόστομο
Από τον Ελευθέριο Σκιαδά
Στις 2 Μαΐου 1919 η προκυμαία της Σμύρνης ήταν γεμάτη από έξαλλο πλήθος. Ολοι κρατούσαν μικρές γαλανόλευκες σημαίες και καλάθια με λουλούδια. Εκλαιγαν από τη συγκίνηση. Ολα τα σπίτια ήταν στολισμένα με σημαίες, άνθη και τάπητες. Στο λιμάνι έφτασαν τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Λήμνος» και «Κιλκίς». Λίγο πριν από τις οκτώ το πρωί, κοντά στο επιβλητικό κτίριο της Λέσχης των Κυνηγών, αποβιβαζόταν στην προκυμαία πρώτο το 4ο Πεζικό Σύνταγμα. Κάτω από βροχή λουλουδιών βάδιζε προς την πόλη. Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, φορώντας την αρχιερατική ενδυμασία, ευλογούσε τη σημαία που προπορευόταν και τους αποβιβαζόμενους. Η Ελλάδα, με την απόβαση του Στρατού της στη Σμύρνη, διεκδικούσε την επάνοδο του Μικρασιατικού Ελληνισμού στους κόλπους της.
Ο διοικητής του Στρατού, συνταγματάρχης Ζαφειρίου, εξέδιδε την πρώτη προκήρυξη ξεκαθαρίζοντας ότι «επί τρεις χιλιάδας έτη τοσούτοι δεσμοί συνδέουσι την Ελλάδα με τα απελευθερούμενα εδάφη». Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος συνερχόταν εκτάκτως «επί τω ευτυχεί γεγονότι», ενώ πυρετός επικρατούσε σε όλα τα υπουργεία για την οργάνωση των συγκοινωνιών, την αποστολή Χωροφυλακής, τη λήψη υγειονομικών μέτρων κ.ά.
Η επίσημη αναγγελία της κατάληψης είχε γίνει την προηγουμένη στο προαύλιο της Αγίας Φωτεινής, όπου διαβάστηκε το τηλεγράφημα-διάγγελμα του Βενιζέλου: «Το πλήρωμα του χρόνου ήλθεν. Η Ελλάς εκλήθη υπό του Συνεδρίου της Ειρήνης να καταλάβη Σμύρνην ίνα ασφαλίση την τάξιν». Δεν έλειψαν βεβαίως τα επεισόδια με ομάδες Τούρκων, αλλά ήταν περιορισμένα και δεν μπορούσαν να ανατρέψουν τις συμμαχικές αποφάσεις. Οπως συνέβη με δύο ευζώνους, τους καταγόμενους από τα Τρίκαλα Γεώργιο Παπακώστα και Βασίλειο Κάλαρη. Δολοφονήθηκαν όταν έπεσαν σε ενέδρα Τούρκων που προσπάθησαν να εμποδίσουν την κατάληψη της συνοικίας τους.
Η αντίδραση του σώματος των ευζώνων ήταν άμεση. Συνέλαβαν τους επικεφαλής αξιωματικούς και πολλούς Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι στην πραγματικότητα επεδίωκαν να τροφοδοτήσουν επεισόδια και να προβληματίσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Εξάλλου, σύντομα η τουρκική συνοικία και ολόκληρη η Σμύρνη βρέθηκαν σε ελληνικά χέρια. Αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε καλά προετοιμασμένο σχέδιο από την Τουρκική Φρουρά Σμύρνης, η οποία αριθμούσε 3.000 άνδρες και είχε επικεφαλής στρατηγό. Τους δύο ήρωες ευζώνους προέπεμψε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, ενώ δεκάδες εύζωνοι απέδωσαν τιμές και έστεκαν ακοίμητοι φρουροί δίπλα στις σορούς τους.
Από τον Ελευθέριο Σκιαδά
Στις 2 Μαΐου 1919 η προκυμαία της Σμύρνης ήταν γεμάτη από έξαλλο πλήθος. Ολοι κρατούσαν μικρές γαλανόλευκες σημαίες και καλάθια με λουλούδια. Εκλαιγαν από τη συγκίνηση. Ολα τα σπίτια ήταν στολισμένα με σημαίες, άνθη και τάπητες. Στο λιμάνι έφτασαν τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Λήμνος» και «Κιλκίς». Λίγο πριν από τις οκτώ το πρωί, κοντά στο επιβλητικό κτίριο της Λέσχης των Κυνηγών, αποβιβαζόταν στην προκυμαία πρώτο το 4ο Πεζικό Σύνταγμα. Κάτω από βροχή λουλουδιών βάδιζε προς την πόλη. Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, φορώντας την αρχιερατική ενδυμασία, ευλογούσε τη σημαία που προπορευόταν και τους αποβιβαζόμενους. Η Ελλάδα, με την απόβαση του Στρατού της στη Σμύρνη, διεκδικούσε την επάνοδο του Μικρασιατικού Ελληνισμού στους κόλπους της.
Ο διοικητής του Στρατού, συνταγματάρχης Ζαφειρίου, εξέδιδε την πρώτη προκήρυξη ξεκαθαρίζοντας ότι «επί τρεις χιλιάδας έτη τοσούτοι δεσμοί συνδέουσι την Ελλάδα με τα απελευθερούμενα εδάφη». Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος συνερχόταν εκτάκτως «επί τω ευτυχεί γεγονότι», ενώ πυρετός επικρατούσε σε όλα τα υπουργεία για την οργάνωση των συγκοινωνιών, την αποστολή Χωροφυλακής, τη λήψη υγειονομικών μέτρων κ.ά.
Η επίσημη αναγγελία της κατάληψης είχε γίνει την προηγουμένη στο προαύλιο της Αγίας Φωτεινής, όπου διαβάστηκε το τηλεγράφημα-διάγγελμα του Βενιζέλου: «Το πλήρωμα του χρόνου ήλθεν. Η Ελλάς εκλήθη υπό του Συνεδρίου της Ειρήνης να καταλάβη Σμύρνην ίνα ασφαλίση την τάξιν». Δεν έλειψαν βεβαίως τα επεισόδια με ομάδες Τούρκων, αλλά ήταν περιορισμένα και δεν μπορούσαν να ανατρέψουν τις συμμαχικές αποφάσεις. Οπως συνέβη με δύο ευζώνους, τους καταγόμενους από τα Τρίκαλα Γεώργιο Παπακώστα και Βασίλειο Κάλαρη. Δολοφονήθηκαν όταν έπεσαν σε ενέδρα Τούρκων που προσπάθησαν να εμποδίσουν την κατάληψη της συνοικίας τους.
Η αντίδραση του σώματος των ευζώνων ήταν άμεση. Συνέλαβαν τους επικεφαλής αξιωματικούς και πολλούς Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι στην πραγματικότητα επεδίωκαν να τροφοδοτήσουν επεισόδια και να προβληματίσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Εξάλλου, σύντομα η τουρκική συνοικία και ολόκληρη η Σμύρνη βρέθηκαν σε ελληνικά χέρια. Αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε καλά προετοιμασμένο σχέδιο από την Τουρκική Φρουρά Σμύρνης, η οποία αριθμούσε 3.000 άνδρες και είχε επικεφαλής στρατηγό. Τους δύο ήρωες ευζώνους προέπεμψε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, ενώ δεκάδες εύζωνοι απέδωσαν τιμές και έστεκαν ακοίμητοι φρουροί δίπλα στις σορούς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου