Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Κοσμάς
Αδελφέ μου, διαπιστώνω με έκπληξη, ότι μέχρι τώρα το πρόβλημά σου ήταν το πού ανήκω εκκλησιαστικά. Δεν με ρωτούσες τόσο καιρό, να σου πω, για να μη αγωνιάς. Βεβαίως, είμαι μέλος της Εκκλησίας, που συνεχίζει και μετά το 1924 να διατηρεί στη λειτουργική της ζωή το πατροπαράδοτο Ορθόδοξο Ημερολόγιο! 

Μετά από τις διευκρινίσεις αυτές, θα προχωρήσω, αν θέλει ο Θεός, στις επόμενες καταχωρήσεις μου στη συζήτηση για την «αγιοποίηση των νέων αγίων», για να συνεχιστεί ο ευλογημένος και πολύ ωφέλιμος αυτός Θεολογικός Διάλογος.

Δεν είχα σκοπό να επανέλθω με νέα καταχώρησή μου σε απάντηση σε τέτοια θέματα. Ήθελα να επικεντρωθώ στο κύριο θέμα της συζήτησής μας, που είναι η «αγιοποίηση των νέων αγίων». Ας ελπίσουμε, και εύχομαι να είναι τελευταία μια τέτοια παρέμβασή μου, σ’ αυτής της φύσεως ζητήματα. 

α. Γράφει ο αδελφός Misha: 
«Noμίζω πως ήμουν σαφέστατος στις απαντήσεις που έδωσα...». 
Πράγματι, φίλε μου, ήσουνα σαφέστατος στην... ασάφειά σου! Μέχρι του σημείου, που ούτε τώρα να τολμάς να χαρακτηρίσεις τους Πατριάρχες σου Αθηναγόρα και Βαρθολομαίο ως αιρετικούς! 

β. Στη συνέχεια γράφει ο αδελφός Misha: 
«Η στάση μου φίλε Κοσμά παραμένει αυτή που παρέλαβα από τους αγίους γεροντάδες...δλδ: “το έσχατον όριο είναι η διακοπή μνημοσύνου”, ούτε μνημόνευση άλλου επισκόπου, ούτε διακοπή κοινωνίας με όσους μνημονεύουν τον υπο κρίση επίσκοπο, ούτε (πολύ περισσοτερο0 δημιουργία παρασυναγωγής....» !! 
Ποιοί γεροντάδες σου, σου είπαν αυτά τα πράγματα; Αλλά, ξέχασα, σε τέτοια ερωτήματα δεν θα απαντήσεις, γιατί τα θεωρείς ανάκριση!