ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥ κ. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ

Ὁ ἀπρόκλητος καί συστηματικός συκοφάντης μου κ. Τελεβάντος, μέ τόν ὁποῖον –ἀφοῦ ἐξήντλησα ὅλα τα πνευματικά μέσα– (τά ὁποῖα ἀπέρριψε, ἐπιμένοντας νά μέ συκοφαντῆ, χωρίς νά προσκομίζη ἀποδείξεις ἀλλά μόνο ἀδέσποτες πληροφορίες ἀνάνδρων κρυπτοπληροφοριοδοτῶν του), πρόκειται νά ἀντιπαρατεθοῦμε, τόν μήνα Σεπτέμβριο, στό Δικαστήριο (ἀφοῦ ἀνεβλήθη ἡ πρώτη δικάσιμος τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, λόγω τυπικοῦ ἀβλεπτήματος τοῦ Εἰσαγγελέως), συμπλήρωσε 252 ἀναρτήσεις(!), πλήρεις, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, λιβέλλων καί συκοφαντιῶν ἐναντίον μου.

Ἀπό ἐτῶν ἔχω παύσει νά ἀπαντῶ στόν κύριο αὐτόν μέχρι σήμερα, ὅταν, εὑρισκόμενος σέ ἄδεια, πληροφορήθηκα ὅτι ἡ συκοφαντική του ἀπρέπεια προχώρησε σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά μέ θεωρῆ ὑπαίτιο καί ὑποκινητή τῶν κριτικῶν κειμένων τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» (τοῦ ὁποίου ἐπιμένει νά μέ παρουσιάζη ὡς ὑπεύθυνον, ἀποκαλῶντας τόν «Βολουδάκειον»(!),  παρά τίς ἐπανειλημμένες διαψεύσεις μου ὅτι εὐθύνομαι μόνο γιά τά ἐνυπόγραφα ἄρθρα μου), γιά τό πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ καί ἀγαπητοῦ μου Σέβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ἀναμιγνύοντας, μάλιστα, με τις δικές του φαντασιώσεις, καί ἀπρεπῆ σχόλια και εἰκασίες σχισματικῶν  προσώπων.

Δηλώνω, λοιπόν, κατηγορηματικά γιά μιά ἀκόμη φορά, ὅτι ἀπό νεαρός διάκονος μέχρι σήμερα, στά 65 μου χρόνια , οὐδέποτε ἔγραψα ἄρθρο ἤ σχόλιο, ἐναντίον τῶν τοποθετήσεων κάποιου προσώπου, κληρικοῦ ἤ λαϊκοῦ, χωρίς νά θέσω σ΄αὐτό τήν ὑπογραφή μου. Θεωρῶ ἄνανδρη τήν ἐπώνυμη κριτική ἀπό ἀνωνύμους ἐπικριτάς. Πολύ δέ περισσότερο αὐτό ἰσχύει γιά πρόσωπα σεβαστά καί οἰκεῖα, ὅπως θέλω νά αἰσθάνομαι τόν ἅγιο Ναυπάκτου, τόν ὁποῖο γνωρίζω ἀπό ἀρχιμανδρίτη, παρ’ ὅτι δέν συναντόμεθα συχνά, λόγω πολλῶν καί δικῶν του καί δικῶν μου ὑποχρεώσεων καί παρά τίς ὅποιες διαφορές μας στήν ποιμαντική διάσταση καί στρατηγική της Ἐκκλησίας, πού εἶναι φυσικό νά ὑπάρχουν.

Περιττεύουν οἱ χαρακτηρισμοί  γιά τόν ἀκατανόμαστον ἑσμόν τῶν δειλῶν ἀνδρεικέλων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πού ἀποτελοῦν τό ‘’δημοσιογραφικό’’ ἐπιτελεῖο τοῦ «κριτοῦ τῆς Οἰκουμένης» κ. Τελεβάντου, οἱ ὁποῖοι προσθέτουν στίς φαντασιώσεις του (μέ τό ἀκόρεστο πάθος τους, τό ‘’γυναικουλίστικο’’ κουτσομπολιό τους καί τόν φθόνο τους γιά κείνους πού δέν τούς μοιάζουν), τίς δικές τους εἰκασίες, καί εἶναι ἡ μόνιμη μάστιγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου.

Ὅσο γιά τίς ἐπίσημες Ἐκκλησιαστικές Ἀρχές –ἰδίως τῆς Κύπρου καί τῆς Ἀμερικῆς– πού τόν ἀνέχονται νά ὑβρίζη καί νά προπηλακίζη τούς πάντες ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ, εἶναι τό κρῖμα πολύ βαρύ!

                                                              π.   Βασίλειος Ε. Βολουδάκης      16/7/2016