Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους
καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε
οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο
καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς
νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό
χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι
(!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο
μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ
Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί
τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά
πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά
ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά
τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς
πίστεως ψοφοδεεῖς!
2 σχόλια:
Αυτό είναι και η απόδειξη ότι οι Δειλοί δεν έχουν την χάρι του Θεού, διότι κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει τον Χριστό, παρά μόνο με την χάρι του αγίου Πνεύματος.
Δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια και το κυριότερο δεν θέλουμε ν’ αλλάξουμε. Η αλλαγή σημαίνει αγώνας και ξεβόλεμα ( και μόνο η λέξη μας τρομάζει ). Γι’ αυτό και όποιος μας υποδεικνύει τον δύσκολο δρόμο του αγώνα, δεν είναι αρεστός. Ως γνωστόν, Πλατιά η πύλη της απώλειας και στενή και τεθλιμμένη η οδός της σωτηρίας.
Δημοσίευση σχολίου