""Kyprianos Christodoulides : Θλιβερόν εστί και γράφειν" , συνέχεια :

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ :

Ελεγε ο πατηρ Χρυσοστομος Σπυρου οταν μιλουσαμε στο τηλεφωνο οτι ολοι οι επισκοποι των συνοδων ειναι και αυτοι υποδικοι μαζι με τους οικουμενιστες διοτι διεστρεψαν τους κανονες του Αγιου Πνευματος την θεαρεστη αποτειχιση ολων των Πατερων της Εκκλησιας ολων των αιωνων.
Ο Πατερ Θεοδωρητος στο περιοδικο Αγιορειτης νουμερο 13 αναφερει τις πλανες των επισκοπων ολων των παραταξεων και πως καταστρεψαν τον θεαρεστο αγωνα που κρατησε απο το1924 μεχρι το 1935.
Ο Πατερ Μαξιμος Ο Αγιοβασιλειατης
αναφερει στο βιβλιο του ΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΣ στις σελιδες απο 36 εως 61 τις αμετρητες κακοδοξιες της ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ( Γ.Ο.Χ. ).
Στο βιβλιο ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ και ΔΙΧΑΣΜΟΣ αναφερει στις σελιδες απο 43 εως 88 ποιο ειναι το ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ποιοι ειναι οι ΑΚΕΦΑΛΟΙ κυριε χριστοδουλιδη για να μην μπερδευεστε δηθεν κατα λαθος ως απροσεκτος, και πως εγινε η παρατροπη της ηγεσιας Γ.Ο.Χ.
Ο Παπα Μαξιμος ελεγε οτι οι αποτειχισμενοι απο την κοινωνια της αιρεσεως και του σχισματος των οικουμενιστων αλλα και οι αποτειχισμενοι απο τις συνοδους των παραταξεων ειναι το ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Ελεγε επισης αλλο Γ.Ο.Χ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και ενοουσε το ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και αλλο εκκλησιες Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ που ειναι ολες οι επισκοπικες συνοδικες ιεραρχικες παραταξεις που ειναι παραλληλες διαφορετικες και ξεχωριστες ως προς την Μια Εκκλησια της Ελλαδος με το ενα ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ της.
Στο βιβλιο ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και στις σελιδες απο 169 εως 172 Ο Παπα Μαξιμος μιλαει κυριε χριστοδουλιδη για να καταλαβετε τι γινεται για ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Δεν μιλαει οπως ο ιδιος λεει για παρασυναγωγη ακρως πεπλανημενη μη αφισταμενης της κατα του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ βλασφημιας.
Μελετηστε κυριε χριστοδουλιδη ΠΑΤΕΡΕΣ σαν τον Παπα Μαξιμο δεν εχει σημερα η πιατσα. Ρωτηστε οσους γνωριζουν αν και παραταξιακοι λενε την αληθεια. Οσο ζουσε κανενας ειτε απο τους οικουμενιστες ειτε απο τους νεο-ημερολιγιτες ειτε απο τους παραταξιακους δεν κουνιοταν, ολοι στριβανε δια αλλης οδου. 

Γράφει ο αδελφός μας Κυπριανός :

Γ.Γ.
Ελεγε ο πατηρ Χρυσοστομος Σπυρου οταν μιλουσαμε στο τηλεφωνο οτι ολοι οι επισκοποι των συνοδων ειναι και αυτοι υποδικοι μαζι με τους οικουμενιστες διοτι διεστρεψαν τους κανονες του Αγιου Πνευματος την θεαρεστη αποτειχιση ολων των Πατερων της Εκκλησιας ολων των αιωνων. Ο π. Θεοδωρητος στο περιοδικο Αγιορειτης νουμερο 13 αναφερει τις πλανες των επισκοπων ολων των παραταξεων και πως καταστρεψαν τον θεαρεστο αγωνα που κρατησε απο το 1924 μεχρι το 1935.

41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· (Λκ. ι΄)

κχ
Ο θεάρεστος αγώνας και η θεάρεστη αποτείχιση έγινε δυο κομμάτια, όπως δυο κομμάτια έγινε η Εκκλησία μετά την Καινοτομία του 1924. Δυο κομμάτια έγινε, φυσικά, και το Δόγμα. Οι θεάρεστα αγωνιζόμενοι και θεάρεστα αποτειχισμένοι διαφώνησαν στο θέμα της εγκυρότητας ή της ακυρότητας των (νέων;) Μυστηρίων της εορτολογικά νέας - κατά τις υποδείξεις της Αστρονομίας - Εκκλησίας και του νέου δόγματος που απέκτησε : Η Εκκλησία έγινε νέα και παλαιά ! Οπότε, για να βρεθεί η άκρη, επιστρτεύθηκαν οι ιεροί Κανόνες. Από δογματικό, το ζήτημα έγινε ιεροκανονικό και εκκλησιολογικό, με τους εκκλησιολόγους και τους κανονολόγους να ερίζουν ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, όσον αφορά το έγκυρο ή το άκυρο των Μυστηρίων. Το έγκυρο ή το άκυρο του διχασμού της Εκκλησίας - αναμενόμενη συνέχεια ενός υπέρτερου διχασμού - υποβαθμίστηκε. Τα ιεροκανονικά και τα εκκλησιολογικά δεδομένα υπερίσχυσαν για να προστεθούν στη συνέχεια και πλείστα άλλα θέματα, αρχή των οποίων είναι το Σχίσμα της Δύσης από την Ανατολή.

Ο δυτικός χριστιανισμός ασμένως δέχτηκε το φιλιόκβε, αφήνοντας την ανατολική Χριστιανοσύνη στην αρχική διατύπωση του Συμβόλου Νικαίας-Κων/πολης.

Δεν είναι υπερβολή, αν γράψουμε, ότι ενδόμυχα, ο δυτικός χριστιανισμός, πίστευε πως αργά-γρήγορα οι ανατολικοί θα τον ακολουθήσουν. Η θεανθρώπινη δομή της Εκκλησίας - αυτό που λέγεται και είναι θεσμός - γίνεται περισσότερο εύληπτη και αποδεκτή ως ανθρώπινη και πολύ λιγότερο ως θεία. Πόσοι λοιπόν εκ των πιστών, ανατολικών ή δυτικών, είναι σε θέση συνειδητά να εννοήσουν την κατά Χάρι - ας συμπληρώσω, και αγιοπνευματική - θεοειδή τους κλήση, και αλλοίωση, της φθαρτής ανθρώπινης υπόστασης, στην θεανθρώπινη της Εκκλησίας ;

καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσωμεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.

Και πώς να φορέσωμεν τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου, όταν το πανάγιον Πνεύμα εκπορεύεται αλαθήτως εκ του πατρός και εκ του υιού, αλλά και εκ της χοϊκής αγίας Έδρας ; Η παπική αγία Έδρα, δια του εκπροσώπου αυτής, ακούει τα εκ του πατρός, τα εκ του υιού και τα εκ της της αγίας Έδρας χοϊκώς εκπορευόμενα, και μας πληροφορεί τα εξ εκάστης θεότητας αγγέλματα, για να φορέσουμε, οι χοϊκοί, την εικόνα την επουράνιο. Η μια θεότητα (μια ουσία) γίνονται δυο θεότητες, η μια υπόσταση του υιού (θεία και ανθρώπινη) γίνεται και υπόσταση του θεού πατρός - το ίδιο ισχύει για το Άγιον Πνεύμα - παρότι ο υιός είναι ίσος με τον πατέρα κατά την θεότητα και ελλάσων αυτού κατά την ανθρωπότητα.

Το φιλιόκβε μας πληροφορεί ότι αυτό το τελευταίο δεν ισχύει. Μας ενημερώνει για όσα ακούει από τους ανθρώπους και η αγία Έδρα κάνει την εξ αγίου κατοικητηρίου της σύνθεση.

Η εικόνα είναι, έτσι, έτοιμη κι εμείς εξακολουθούμε να ερίζουμε για τα κανονολογικά και τα εκκλησιολογικά της Καινοτομίας, ή για τα έγκυρα και τα άκυρα Μυστήρια αυτής. Με έγκυρα Μυστήρια προέκυψαν όλοι οι αιρεσιάρχες. Άραγε, ήταν τόσο άσχετοι οι πατέρες των Συνόδων του 16ου αιώνα, όταν καταδίκασαν, αφόρισαν και αναθεμάτισαν, τον ημερολογιακό νεωτερισμό των παπικών ;

Υστερόγραφο
Είναι ασφαλώς βέβαιο ότι, στα ανώτερα επίπεδα της διοικούσας την Εκκλησία Ιεραρχίας, οι θεολογικές εκτροπές του φιλιόκβε είναι γνωστές. Πόσοι όμως εκ των πιστών γνωρίζουν τις φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες, που προκύπτουν από την μείζονα δογματική αλλοίωση του φιλιόκβε, και ανεπαίσθητα μας διολισθαίνουν προς αυτό ; Και πόσοι υπερθετικά ακαινοτόμητοι, όπως ο κ. Γ.Γ., είναι ενήμεροι γι΄ αυτές ;