Η βασική ιδέα του Αρείου είναι: ο Χριστός δεν είναι Θεός. Εις το έργον του
«Θάλεια» ούτος λέγει κατά λέξιν: «Ουδέ
Θεός αληθινός εστιν ο Λόγος». Εν σχέσει προς τον Θεόν Πατέρα δεν είναι Θεός,
δια τούτο δεν γνωρίζει τελείως τον Πατέρα, αλλ΄ επίσης ούτε την ιδικήν του
ουσίαν: «Ο Υιός την εαυτού ουσίαν ουκ
οίδε» (Θάλεια). Αλλ΄ ούτε εν σχέσει προς τους ανθρώπους ο Χριστός είναι Θεός,
αλλά μόνον «κτίσμα τέλειον». Δια της ηθικής τελειοποιήσεως και της ενεργείας
της χάριτος ο Χριστός έγινεν εκείνο που είναι, και ούτω δύναται να ονομασθή
«ισχυρός θεός». Ο Χριστός δεν είναι αληθινός Θεός εν σχέσει προς οιονδήποτε ή προς
ο,τιδήποτε, και δια τούτο όλα τα ιδιώματά Του είναι σχετικά, και σχετική είναι
και η γνώσις Του και η θέλησις και η ενέργεια. «Τη μεν φύσει ώσπερ πάντες, ούτω
δε αυτός ο Λόγος εστί τρεπτός» (Θάλεια).
Εν σχέσει προς τον κόσμον ο Λόγος είναι δημιουργός και μεσολαβητής
μεταξύ Θεού και κόσμου. Ο Θεός δεν εδημιούργησεν απ΄ ευθείας τον κόσμον, αλλ΄
εδημιούργησε τον Λόγον, δια να δημιουργήση ο Λόγος τον κόσμον. Ο Λόγος
εδημιουργήθη προ πάντων. «Ο Λόγος εξ ουκ όντων γέγονε, και ην ποτε, ότε ουκ ην»
(Θάλεια). Είναι φυσικόν ότι η τοιαύτη διδασκαλία του Αρείου προκάλεσε εναντίον
της τους γνωσίους ομολογητάς της χριστιανικής Αληθείας. Κανείς διωγμός, καμμία
άλλη ταλαιπωρία δεν ετάραξε τόσον την Εκκλησίαν, όσον ο αρειανισμός, διότι εδώ
επρόκειτο περί του μεγίστου διωγμού: ο
Άρειος εκδιώκει εκ του Χριστού τον Θεόν. Πρόκειται περί της μεγαλυτέρας
φρίκης: ο Χριστός δεν είναι Θεός—τότε τι
θέλεις επάνω εις αυτόν τον πλανήτην συ, ω άνθρωπε;
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου