Εις τον Χριστιανισμόν η Αλήθεια δεν είναι μία φιλοσοφική
έννοια ούτε μία θεωρία ούτε μία διδασκαλία ούτε ένα σύστημα διδασκαλιών, αλλ΄είναι
η ζώσα Θεανθρωπίνη Υπόστασις—ο ιστορικός Ιησούς Χριστός (Ιωάνν. 14, 6). Προ του
Χριστού οι άνθρωποι μόνον προείκαζον την Αλήθειαν, δεν την είχον όμως. Με τον
Χριστόν ως τον σεσαρκωμένον Θεόν Λόγον, η αιωνία Θεία Αλήθεια εισέρχεται
ολόκληρος εις αυτόν τον κόσμον. Διο και ελέχθη εις το θείον Ευαγγέλιον: «Η
Αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο» (Ιωάνν. 1, 17). Τι είναι η ζωή, η
γνησία, η αληθής ζωή, και ποίον είναι το μέτρον της ζωής; Το Πρόσωπον του
Θεανθρώπου Χριστού. Το Πρόσωπον πάλιν και ουχί η διδασκαλία Του, χωρισμένη από
το θαυματουργόν και ζωοποιόν Πρόσωπόν Του. Ουδείς εκ των ανθρώπων ετόλμησε ποτέ
να είπη: εγώ είμαι η ζωή, διότι πάντες είναι θνητοί. Ο Θεάνθρωπος όμως είπεν:
«Εγώ ειμι η Ζωή» (Ιωάνν. 14, 6). Και δικαίως, διότι με την Ανάστασίν Του
ενίκησε τον θάνατον, και έδειξεν Εαυτόν ζώντα αιωνίως δια της Αναλήψεώς Του και
της εκ δεξιών του Πατρός καθέδρας. Δια τούτο ο Θεάνθρωπος είναι και η Ζωή, και
το μέτρον της Ζωής. Παν ό,τι δεν είναι εξ Αυτού είναι θνητόν. Εν Αυτώ η ζωή
ευρίσκει το έλλογον αυτής και την λογικότητά της, διότι ευρίσκει την θείαν αιωνιότητά
της. Ως αιώνιος Θεός Λόγος Αυτός είναι η ζωή και η παν-ζωή (πρβλ. Ιωάνν. 1, 4),
διότι η ζωή δι΄ Αυτού μόνον είναι ζωή. Όπου δεν είναι Αυτός, εκεί η ζωή
μεταβάλλεται εις θάνατον, διότι Αυτός είναι ο μόνος, ο οποίος καθιστά την ζωήν
όντως ζωήν. Η αποστασία από Αυτόν, όστις είναι η Ζωή, τελειώνει πάντοτε εις την
θνητότητα και τον θάνατον. Δια τούτο μόνον εν Αυτώ ως τω Λόγω και τη Λογική της
ζωής, ευρίσκεται η μόνη δυνατή λογική δικαίωσις της ανθρωπίνης ζωής εις την
κατηγορίαν του χρόνου και του χώρου.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου