Το Ερώτημα
64) Το βασικό ερώτημα
ενώπιόν μας είναι σαφές: Είναι το δόγμα η προστασία των πιστών από
κομπογιαννίτες στοχαστές που δεν γνωρίζουν ούτε την νόσον της καρδίας και την
θεραπείαν της; Ή με άλλα λόγια, είναι το δόγμα οδηγός στην θεραπείαν της
καθάρσεως της καρδίας και του φωτισμού της και της θεώσεως, ή όχι;
65) "Ώστε ός αν εσθίη τον άρτον ή πίνη
το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος έσται του σώματος και του αίματος του
Κυρίου. δοκιμαζέτω δε άνθρωπος εαυτόν, και ούτως εκ του άρτου εσθιέτω και εκ
του ποτηρίου πινέτω, ο γαρ εσθίων και πίνων
αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου. δια τούτο
εν υμίν πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και κοιμώνται ικανοί" (1 Κορ.
11:28-30). Με άλλα λόγια πρέπει κανείς να δοκιμάση τον εαυτόν του αν είναι στην
κατάστασιν φωτισμού και επομένως μέλος του σώματος του Χριστού και ναός του
Αγίου Πνεύματος, με τουλάχιστον τα "γένη γλωσσών," δηλαδή την νοεράν
προσευχήν. Άλλως εσθίει τον άρτον και πίνει το ποτήριον του Κυρίου αναξίως
(Κορ. 11:27). Εν τοιαύτη περιπτώσει ευρίσκεται μεταξύ ή των "ασθενών"
ή των "αρρώστων" ή των "πνευματικώς κοιμωμένων (νεκρών)" (1
Κορ. 11:30), δηλαδή μη μετέχων εις την πρώτην ανάστασιν του έσω ανθρώπου. Ο
τοιούτος μετέχει εις την Θείαν Ευχαριστίαν ουχί αξίως, αλλά εις κατάκριμα. Δεν
πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί τον δείπνον της αγάπης (πού τότε συνόδευε κάθε
ευχαριστιακήν σύναξιν) ως ευκαιρίαν να τρώη και να πίνη. Τούτο κάμει κανείς στο
σπίτι του (1 Κορ. 11:21-22,34). "ει δε εαυτούς διεκρίνομεν (δηλαδή δια της
νοεράς προσευχής), ουκ εκρινόμεθα, κρινόμενοι δε υπό του Κυρίου παιδευόμεθα, ίνα μη σύν τω κόσμω
κατακριθώμεν" (1 Κορ. 11:31-32). Εις τον φωτισμόν και εις τον δοξασμόν,
δηλαδή στην θέωσιν, κρινόμενοι οι φωτισθέντες και οι θεωθέντες εκπαιδεύονται
εντός του πνεύματός των από τον ίδιον τον Χριστόν. Την θεραπείαν αυτήν
περιγράφει εν συνεχεία ο Απόστολος Παύλος στην 1 Κορινθίους κεφ. 12 με 15:11.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου