Έγραψα μερικά άρθρα τελευταία.
Άν θέλει κάποιος νά τά εντάξει μονολεκτικά σέ ένα κεφάλαιο, προσφορότερη βρίσκω την λέξη : "Διαφωτισμός".
Αρχικά είχε αυτή τήν ονομασία, έπειτα, καθώς όλα, εξελίχθηκε σέ νεο-Διαφωτισμό. Η πρόθεση "διά" δέν τόν εγκατέλειψε, όταν αργότερα ονομάσθηκε "νεωτερικός Διαφωτισμός". Καί δέν τόν εγκαταλείπει έκτοτε.
Έπειτα, πρόσθεσε (προσθέσαμε) τήν αμφίσημη πρόθεση
"μετά" - μαζί ή ύστερον - καί έγινε "μετανεωτερικός Δια… "
κλπ. Λόγω, όμως, τής αμφισημίας καί προκειμένου νά διατηρεί (διατηρούμε) τήν
κυρίαρχη θέση τής προοδευτικότητας σέ καινοτόμες προτάσεις τής επιστήμης (θεός
νά τήν κάνει), άφησε (αφήσαμε) τά 'νεο', τά 'νεω…' καί τά 'μετα-νεω
κλπ.'. Άλλαξε ή καλύτερα αλλάξαμε τό ελληνικό μετά, τό κάναμε αγγλικό meta καί
διαγράψαμε τά προηγούμενα. Τώρα έχουμε τό σκέτο meta καί τά συνοδεύοντα αυτό :
meta θεός, meta άνθρωπος, meta ζωή, meta επιστήμη, meta νοημοσύνη, meta
βιοηθική κλπ.
Τό ερώτημα είναι : Τί γίνεται η meta βλακεία ; Τί υπάρχει
κατόπιν και μαζί της ; Θά μάς απαντήσουν - επιστήμη καί επιστήμονες - ή μήπως
περιμένουμε τήν απάντηση … meta κάποιου από τούς γύρω νεκρούς πλανήτες ; Όπου η
συμπαντική κονιορτός αμέτρητων, εκατομμυρίων ετών, βρίσκεται συσσωρευμένη εκεί
; Θά περιμένουμε τήν απόδειξη ; Αυτή που έχουμε δέν μάς φθάνει ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου