Συνήντησαν τόν ῞Αγιο Σάββα στήν ἔρημο τέσσερις ᾿Αγαρηνοί, οἱ ὁποῖοι ἦσαν
πεινασμένοι καί ἐξαντλημένοι, μέχρι σημείου νά εἶναι ἐπικίνδυνοι. Τόν ἐρώτησαν
μήπως ἔχει κάτι φαγώσιμο· ὁ φιλάνθρωπος καί ἄφοβος ἀσκητής τούς πῆρε στό
σπήλαιό του καί τούς ἐφίλευσε μέ ὅσα λιτά ἐδέσματα, κυρίως χόρτα, εἶχε
οἰκονομήσει. Τόσο πολύ ἐντυπωσιάσθηκαν οἱ βάρβαροι ἀπό τήν καλωσύνη καί
τήν ἀρετή του, ὥστε ἐπέστρεψαν μετά ἀπό λίγες ἡμέρες καί τοῦ ἔφεραν ἄφθονα
ἀγαθά· τυριά, ψωμιά καί χουρμάδες. ῾Ο ὅσιος Σάββας διδάχθηκε πολύ ἀπό
αὐτήν τήν συμπεριφορά τους καί ἔλεγε· «᾿Αλλοίμονό σου ταλαίπωρη ψυχή μου·
πόσο ἀχάριστη εἶσαι πρός τόν Εὐεργέτη Θεό! Αὐτοί οἱ βάρβαροι, γιά μιά μικρή
χάρη πού τούς ἔκανα, μοῦ ἔφεραν τόσο πλούσια ἀνταμοιβή. Καί ἐμεῖς πού
πήραμε ἀπό τόν Θεό τόσες δωρεές καί τόσα χαρίσματα ποιά ἀνταμοιβή τοῦ δίνουμε;
Ποιά ἐντολή του τηροῦμε; Ποιά ἀπολογία θά δώσουμε κατά τήν ὥρα τῆς Κρίσεως;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου