΄΄Τά ἴδια ἰσχύουν καί διά τά σύμβολα, τά ὁποῖα δέν ταυτίζονται με τάς θείας ὑποστάσεις.
Ἀπαντῶν εἰς τόν αἱρετικόν
Ἀκίνδυνον, εἰς τόν περί συμβόλων λόγον του, ὁ θεῖος
Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
λέγει τά ἑξῆς: «...καί ὅμως καί ἡ περιστερά δέν ἦταν τοῦ θείου
Πνεύματος καθ΄αὐτό
σύμβολον, ἀλλά τῆς πραότητος τοῦ Πνεύματος καί τῆς καλῆς
εἰδήσεως περί ἀπαλλαγῆς
ἀπό τοῦ νοητοῦ κατακλυσμοῦ...», καί συνεχίζει ὁ ἅγιος
«...ὅποιος καί νά ἦταν ὅμως
ὁ τρόπος τοῦτος, δέν ἔχει τίποτε τό παραπλήσιο πρός τήν
ἐναθρώπηση τοῦ Λόγου.
Διότι τοῦτος ἔγινε σάρξ, ἀλλά τό Πνεῦμα δέν ἔγινε, καί ἡ μέν
περιστερά ἔγινε
σύμβολο, ἀλλά ὄχι σῶμα τοῦ Πνεύματος, ἐνῶ τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἔγινε
8
πράγματι σῶμα Θεοῦ, ἀλλά
ὄχι σύμβολο... ὅπως ἡ συμβολική περιστερά...» [ΕΠΕ 6 σελ.
583-585].
Εκ της 127/219 Ποιμαντορικής
Εγκυκλίου του Σεβασμιωτάτου Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλοχίου.
1 σχόλιο:
Ἐξαιρετικῶς χρήσιμος ἀνάρτησις! Αὐτήν τήν φοράν, εὐχαριστῶ τούς Ματθαιϊστάς!
Δημοσίευση σχολίου