«Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ’ ὁρᾷ» Μένανδρος. Σημαίνει, ο οφθαλμός τής Δικαιοσύνης βλέπει τά πάντα. Τά ακολουθούντα διδάχθηκα στήν παιδική ηλικία, Τέταρτη ή Πέμπτη Δημοτικού, δέν θυμάμαι ακριβώς. Ήταν νονά η δασκάλα μου, όχι στό Δημοτικό Σχολείο που πήγαινα.
Ήρθε μιά μέρα στό σπίτι καί καθώς τρώγαμε
μάς είπε :
"Στό σχολείο σήμερα, τήν ώρα τού
μαθήματος, ένας μικρός μέ ρώτησε :
- Κυρία, τί είναι θεός ;
Απάντησα καί τού είπα :
- Θεός είναι ένας οφθαλμός, ένα μάτι, που
τά βλέπει όλα.
Τότε, έκπληκτος ο μικρός, μέ ρώτησε πάλι :
- Κυρία, έχει τόσο πολλά μάτια ο θεός ;
Τού απάντησα :
- Όχι, δέν έχει τόσο πολλά, έχει όπως
έχουμε όλοι, αλλά γιά κάθε άνθρωπο βάζει δίπλα του έναν Άγγελο.
Καί ο μικρός συνέχισε :
- Μά, Κυρία, δέν βλέπω κανέναν δίπλα μου !
Κι εγώ :
- Είσαι μικρός, τά μάτια σου δέν μπορούν
ακόμη νά δούν, αυτά που δέν βλέπονται, αλλά εννοούνται μέ διαφορετικά μάτια.
Όταν σιγά-σιγά μεγαλώσεις καί μάθεις από τώρα νά λές μυστικά, κρυφά, τό "
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" καί τό "Υπέρ αγία Θεοτόκε σώσον
με", τότε θά αρχίσεις νά βλέπεις καί νά εννοείς.
Ο μικρός δέν είχε κάτι άλλο νά ερωτήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου