Τό πρῶτον πολεμικόν ἀνακοινωθέν τοῦ Γενικοῦ Στρατηγοῦ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940:
«Αἱ Ἰταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν ἀπό τῆς 5.30΄ πρωϊνῆς σήμερον τά ἡμέτερα τμήματα προκαλύψεως τῆς Ἑλληνοαλβανικῆς μεθωρίου. Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται τοῦ πατρίου ἐδάφους. “… φανῆτε Ἕλληνες και κρατῆστε γερά τά ὅπλα, μέ πίστιν εἰς τόν Θεόν…”. Ζήτω ἡ Ἑλλάς». Διοικητής Δαβάκης.
Εἰς τή λεωφόρο τῶν χρόνων, τῆς μνήμης καθάριος ὁ νοῦς, τήν Ἑλληνική λεβεντιά ἀντικρύζει πρός το χρεός νά βαδίζει, πληρουμένη ἀπό τήν ἐπική μέθη τῆς νίκης καί τῆς θυσίας, διά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη την Ἁγία καί τῆς πατρίδας μας τήν ἐλευθερία. Εἰς τά πρόσωπα τῶν Στρατιωτῶν ἀντιφεγγίζει τό φίλημα τῆς Δόξας. Τή λεβέντικη κορμοστασιά συνοδεύει καί ἁπαλά χαϊδεύει τό Ἁγιοδημητριάτικο ἀγέρι, πού φέρει εἰς τά ὦτα τῆς νέας γενιᾶς σήμερα, ἐκεῖνο τό ὑπέροχο, τό ἀθάνατο «ὄχι». Μᾶς θυμίζει τήν πίστη εἰς το Θεό, τήν ἀγάπη διά τήν πατρίδα, τον σεβασμό εἰς τά ἰδανικά τῆς φυλῆς, τό χρέος εἰς τόν κόσμο, εἰς τά δικά μας παιδιά, εἰς τήν ἀπαίτηση τῶν καιρῶν καί τοῦ δικαίου τό αἴσθημα διά τόν πολιτισμένο κόσμο. Εἴθε «τό λαμπερό, τό φωτοβόλο τῆς λευτεριᾶς τό ἀστέρι, τό γλυκό ξημέρωμα νά φέρει» εἰς τήν δοκιμαζομένη Ἑλλάδα μας. Καλό εἶναι νά θυμηθοῦμε τά μεγάλα λόγια τῶν μεγάλων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Ἄς μάθουν οἱ νέοι μας καί ἄς θυμοῦνται αὐτόν τόν παγκόσμιο θαυμασμό, πού προκάλεσε ἡ ἡρωϊκή ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν μας εἰς τόν πανίσχυρο τότε ἀντίπαλο εἰς τά Ἑλληνικά βουνά τῆς Ἠπείρου. Νά τί εἶπαν κάποιοι ἀπό τούς πιό σημαντικούς πολιτικούς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης:
1. Κάρολος ντε Γκώλ, Πρόεδρος τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας: «Ἀδυνατῶ νά δώσω τό δέον εὖρος τῆς εὐγνωμοσύνης, πού αἰσθάνομαι για τήν ἡρωϊκή ἀντίσταση τοῦ λαοῦ και τῶν ἡγετῶν τῆς Ἑλλάδος». 2. Μορίς Σουμάν, Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Γαλλίας: «Ἡ Ἑλλάδα εἶναι τό σύμβολο τῆς μαρτυρικῆς ὑποδουλωμένης, ματωμένης, ἀλλά ζωντανῆς Εὐρώπης… Ποτέ μιά ἧττα δέν ὑπῆρξε τόσο τιμητική γιά κείνους πού τήν ὑπέστησαν». 3. Ἰωσήφ Στάλιν, ἀρχηγός τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως: «Λυπᾶμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω ἐπί μακρόν διά νά εὐγνωμονῶ τόν ἑλληνικόν λαόν, τοῦ ὁποίου ἡ Ἀντίστασις ἔκρινε τόν Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον». 4. Γεώργιος Ζοῦκοφ στρατάρχης τοῦ Σοβιετικοῦ Στρατοῦ: «Ἐάν ὁ Ρωσικός λαός κατόρθωσε νά ὀρθώσει ἀντίσταση μπροστά στίς πόρτες τῆς Μόσχας, νά συγκρατήσει καί να ἀνατρέψει τόν γερμανικό χείμαρρο, τό ὀφείλει στόν ἑλληνικό λαό, πού καθυστέρησε τίς γερμανικές μεραρχίες ὅλον τόν καιρό, πού θα μποροῦσαν νά μᾶς γονατίσουν. Ἡ γιγαντομαχία τῆς Κρήτης ὑπῆρξε το κορύφωμα τῆς ἑλληνικῆς προσφορᾶς. 5. Ἀδόλφος Χίτλερ, ἀρχηγός τοῦ Γερμανικοῦ κράτους: «Χάριν τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ὀφείλω νά διατυπώσω ὅτι μόνον οἱ Ἕλληνες, ἐξ ὅλων τῶν ἀντιπάλων, οἱ ὁποῖοι με ἀντιμετώπισαν, πολέμησαν μέ παράτολμο θάρρος καί ὑψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον…». 6. Σέρ Ἄντονι Ἴντεν, Ὑπουργός Πολέμου καί Ἐξωτερικῶν τῆς Βρετανίας, πρωθυπουργός τῆς Βρετανίας: «Ἀσχέτως πρός ὅ,τι θά ποῦν οἱ ἱστορικοί τοῦ μέλλοντος, ἐκεῖνο το ὁποῖον μποροῦμε νά ποῦμε ἐμεῖς τώρα εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάς ἔδωσε ἀλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι, ὅτι αὐτή ὑπῆρξε ἡ ἀφορμή τῆς ἐπανάστασης στή Γιουγκοσλαβία, ὅτι αὐτή κράτησε τούς Γερμανούς στο ἠπειρωτικό ἔδαφος καί στήν Κρήτη γιά ἕξι ἑβδομάδες, ὅτι αὐτή ἀνέτρεψε τή χρονολογική σειρά ὅλων τῶν σχεδίων τοῦ Γερμανικοῦ Ἐπιτελείου κι ἔτσι ἔφερε γενική μεταβολή στήν ὅλη πορεία τοῦ πολέμου καί νικήσαμε». 7. Οὐΐνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός τῆς Μεγάλης Βρετανίας: «Ἡ λέξη ἡρωϊσμός φοβᾶμαι ὅτι δεν ἀποδίδει τό ἐλάχιστο ἐκείνων τῶν πράξεων αὐτοθυσίας τῶν Ἑλλήνων, πού ἦταν καθοριστικός παράγων τῆς νικηφόρου ἐκβάσεως τοῦ κοινοῦ ἀγῶνα τῶν ἐθνῶν, κατά τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διά τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία καί ἀξιοπρέπειαν»… «Ἐάν δέν ὑπῆρχε ἡ ἀνδρεία τῶν Ἑλλήνων καί ἡ γενναιοψυχία τους, ἡ ἔκβαση τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θά ἦταν ἀκαθόριστη». «Μέχρι τώρα λέγαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες. Τώρα θά λέμε: Οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες». 8. Σέρ Χάρολδ Ἀλεξάντερ, Βρετανός στρατάρχης κατά τό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι η Ἑλλάς ἀνέτρεψε τό σύνολο τῶν σχεδίων τῆς Γερμανίας ἐξαναγκάσασα αὐτήν να ἀναβάλει γιά ἕξι ἑβδομάδες τήν ἐπίθεση κατά τῆς Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποιά θά ἦταν ἡ θέση τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως χωρίς τήν Ἑλλάδα». 9. Φραγκλῖνος Ρούσβελτ, Πρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς: «Εἰς τήν Ἑλλάδα παρεσχέθη τήν 28ην Ὀκτωβρίου 1940 χρόνος τριῶν ὡρῶν διά νʼ ἀποφασίσει πόλεμον ἤ εἰρήνην, ἀλλά και τριῶν ἡμερῶν ἤ τριῶν ἑβδομάδων ἤ καί τριῶν ἐτῶν προθεσμία νά παρείχετο, ἡ ἀπάντησις θά ἦτο ἡ ἴδια»… «Οἱ Ἕλληνες δίδαξαν διά μέσου τῶν αἰώνων τήν ἀξιοπρέπειαν. Ὅταν ὅλος ὁ κόσμος εἶχε χάσει κάθε ἐλπίδα, ὁ ἑλληνικός λαός τόλμησε νʼ ἀμφισβητήσει τό ἀήττητο τοῦ γερμανικοῦ τέρατος ἀντιτάσσοντας τό ὑπερήφανον πνεῦμα τῆς ἐλευθερίας». α. Ὁ στρατηγός Ντε Γκώλ εἶπε τήν 28η Ὀκτωβρίου 1942: «Ὁ ἀγών τῆς Ἑλλάδος, τά κατορθώματά της δημιουργοῦν διʼ αὐτήν δικαιώματα ἀναμφισβήτητα». β. Ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἀγγλίας Οὐΐνστων Τσώρτσιλ τό Φεβρουάριο τοῦ 1943 βεβαίωνε: «Ἄς μείνει ἥσυχη ἡ Ἑλλάδα. Θά πάρει ὅλα ὅσα τῆς ἀνήκουν. Θά ἀποκτήσει τά ἐδάφη της στό ἀκέραιο καί θά ζήσει περήφανη καί ἡρωϊκή μέσα στούς νικητές». γ. Στίς 27 Ἀπριλίου 1942 ὁ ραδιοφωνικός σταθμός τῆς Μόσχας εἶχε διακηρύξει: «… Ἕλληνες! Σᾶς εὐγνωμονοῦμε! Καί πλησιάζει ὁ καιρός, πού σέ συνεργασία μέ τούς Ἄγγλους θά σᾶς πληρώσουμε για τή θυσία, μέ μιά Ἑλλάδα, πού θά κυριαρχεῖ στή Μεσόγιο…». Ἀποτέλεσμα ἀντί ὅλων αὐτῶν τῶν ἀναμφισβητήτων δικαιωμάτων εἰς τήν Ἀλβανία παρέμεινε ἡ Ἑλληνική Β. Ἤπειρος, καί σήμερα δυστυχῶς ἀμφισβητοῦνται κυριαρχικά θαλάσσια–ἐναέρια καί ἐδαφικά δικαιώματα τῆς πατρίδος μας. Ἡ Τουρκία διεκδικεῖ τό μισό Αἰγαῖο καί τή Θράκη ὁλόκληρη και τά Σκόπια τό ὄνομα Μακεδονία πρός τό παρόν. Εἰς αὐτό τό μεγάλο ἔγκλημα οἱ μεγάλοι μένουν καί μᾶς κοιτάζουν ὡς νά θέλουν κάτι νά θυμηθοῦν. Ἀλλά αὐτό πού θυμοῦνται εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού εἶπε κάποτε ὁ Λένιν: «ὅποιος ἀπορεῖ γιά τήν ἀσυνέπειά μας εἶναι πολιτικά ἠλίθιος». Περίπου τά ἴδια εἶπε καί ὁ διάδοχος του Στάλιν «Ἄλλο εἶναι τά ὡραῖα λόγια καί ἄλλο οἱ πράξεις. Τά πρῶτα λέγονται ἀκριβῶς γιά νά κρύψουν τά δεύτερα». Οἱ Ἕλληνες δέν θά χάσουν ποτέ τή μνήμη τους καί θά θυμοῦνται πολύ καλά τό ἔπος τοῦ 1940. Μένουν πιστοί καί σταθεροί εἰς τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, εἰς τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ, πού μόνο Ἐκεῖνος μπορεῖ νά μᾶς στερεώσει τήν ἐλπίδα τῆς ἀποκτήσεως τοῦ δικαίου και μή γένοιτο ἄν χρειασθεῖ ἡ πληγωμένη Ὑπέρμαχος Στρατηγός τῆς Ἕλλης θά φέρει τό ποθούμενο και οἱ μεγάλοι θά θεραπευθοῦν ἀπό την «ἀμνησία τους». Ἑλληνίδες, Ἕλληνες, νιάτα τῆς Ἑλλάδος, ἄς διατηρήσουμε ἄγρυπνη τήν Ἑλληνορθόδοξη συνείδησή μας. Ἄς γονατίσουμε μέ εὐλάβεια ἐμπρός εἰς τούς βωμούς τῶν ἡρώων καί τά ἱερά τῆς φυλῆς μας. Ἄς διακηρύξουμε μέ το λόγο, μέ τή ζωή μας, ὡς μᾶς ταιριάζει καί νά ποῦμε «ὄχι» σʼ ὅσους ἐπιβουλεύονται τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς πατρίδος μας καί τούς πνευματικούς θησαυρούς μας να ληστέψουν ἐπιθυμοῦν. Ζήτω ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου