Ο Αύγουστος αποτελεί τον μεταβατικό μήνα ενόψει του Σεπτεμβρίου όπου άρχεται κατ’ ουσίαν η εκάστοτε επαγγελματική χρονιά, εξ αυτού του λόγου, κατά το τέλος του μηνός της ραστώνης και των διακοπών, εισερχόμεθα εις πυρετώδεις προετοιμασίας ένεκεν των επαγγελματικών ευκαιριών οι οποίες είθιστε να διανοίγονται κατά τον μήνα αυτό.
Ως είναι εύλογο και θεμιτό, ο καθείς εξ ημών, επιδιώκει, υπό τη σκέπη του θεού, να διασφαλίσει το καλύτερο δια τον ίδιο και την οικογένεια του, ενόψει της προπαρασκευή του χειμώνος, ασφαλώς όμως η χρονιά την οποία διανύουμε αποτελεί μία διαφορετική χρονιά, με ό,τι τούτο συνεπάγεται για την προσωπική εξέλιξή μας.
Η
εξαναγκαστική επιβολή μίας ιατρικής πράξεως, με την υποβολή μας σε εμβόλια τα οποία ευρίσκονται
σε πειραματικό στάδιο, αποτελεί μία ανήκουστη και πρωτόγνωρη κατάσταση δια το
τι μέλλει γενέσθαι και δια το εάν η πολιτεία μας σέβεται ως ελεύθερα πρόσωπα υπό
το πρόσχημα του ιού.
Η
ισοπεδωτική πολιτική, υποτίμησης και η εξαπόλυση συλλογικών διωγμών ως προς
αυτούς οι οποίοι αίρουν το ανάστημά τους, δημιουργεί αλγεινή εντύπωση δια τα
σκοτεινά σχέδια τα οποία τεκταίνονται ενδεχομένως παρασκηνιακά αλλά και εν
γένει δια την δρομολόγηση των μελλουμένων.
Είναι
πρόδηλο ότι η μοναδική πηγή παραμυθίας και άντλησης δυνάμεως, είναι ο Θεός, δια
τη προσευχής αλλά και δια της απαρέγκλιτου τηρήσεως των διδαγμάτων του Ιησού
αλλά και των κειμένων του Ιερού Ευαγγελίου.
Η
ίδια η ζωή μας καθίσταται τόσο εύθραυστη, ημείς καλούμεθα να λάβουμε εσπευσμένα
αποφάσεις και να ταχθούμε εκόντες άκοντες, είτε μετά περισκέψεως ή αλόγιστα
προς την μία πλευρά των εξελίξεων και εν γένι να ταυτιστούμε με ορισμένη σελίδα
της ιστορίας, όπου η ορθότητα της επιλογής, διαφαίνεται οψίμως, ήτοι μετά
παρελεύσεως, ικανού χρονικού διαστήματος, ίνα διαπιστώσουμε εάν προβήκαμε ή όχι
εις την ορθή επιλογή, ή εάν αποφασίσαμε ορθώς ή μη.
Άρα
απαιτείται επιείκεια έναντι όλων, διότι ο καθείς εφόσον δεν δρα εσκεμμένα ή
δόλια επιδιώκει συντεταγμένα και ορθολογιστικά να πράξει ορθώς τα δέοντα συν
Θεώ.
Ως
εκ τούτου λοιπόν, εις τους χαλεπούς καιρούς τους οποίους ζούμε, άπαντες δέον
όπως προσυχόμεθα προς τον Κύριο να μας δίδει δύναμη και Ιερά φώτιση δια την
επιγενόμενα βήματα εις την ζωή μας, ή να μας δίδει σημάδια δια την λήψη της
κατάλληλης επιλογής, αλλά και δύναμη συγχώρησης πρωτίστως δια τον εαυτό μας
αλλά και δια τον συνάνθρωπο, διότι ουδείς γνωρίζει την ψυχή του άλλου αλλά και
την εξέλιξη του ανθρώπινου προσώπου, ήτοι την αλληλοδιαδοχή της πτώσης, της εξύψωσης
και της ανάστασης.
Όλα
βαίνουν εις κινούμενη άμμο και όλα μεταβάλλονται απρόοπτα, η μοναδική σταθερά
καθίσταται η θνητότητα της φύσεως μας και η ύπαρξης του Θεού, ο οποίος
επιβάλλεται καθότι κείται προς την ιδική μας εξέλιξη ωφέλιμο αλλά και προς το καλώς
νοούμενο συμφέρον μας να τον ακολουθούμε και να το συμβουλευόμαστε, αιτούμενοι
επιμόχθως και ισοβίως την συμβολή του και παρουσία τις ιδιαίτατα δυσχερείς
αντιξοότητες επί καθημερινής βάσεως εις την θνησιγενή βίο μας.
Ως
εκ τούτου λοιπόν, ενόψει του πολυσδιχώς δυσχερούς επικείμενου Σεπτεμβρίου ας
πάρουμε ΄μια βαθιά ανάσα, ας διασώσουμε την μνήμη των διακοπών ως μία παρηγοριά
ενδυνάμωσης και ας προσευχηθούμε εγκαρδίως ζητώντας την αδήριτη εφεξής συμβολή
του Θεού προς αντιμετώπιση της σωρείας εμφαινομένων προβλημάτων εις την
καθημερινότητά μας, τα οποία δέον όπως τα διαχειριστούμε με λυσιτέλεια και
υπομονή.
Εν
κατακλείδι, ας διατηρήσουμε την αισιοδοξίας ας εργαστούμε σιωπηρά και
πνευματικά δια της νοεράς προσευχής και ενόψει του επικείμενου Σεπτεμβρίου συν
Θεώ η κατάσταση θα καταστεί πιο βατή με αμβλυμένη την οξύτητα της σωρείας των
ετερόκλητων αναφυομένων προβλημάτων.
Το
γε νυν έχον, πίστη, ελπίδα, αγάπη και επιμονή συν Θεώ.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου