Η πολιτικοθρησκευτική ορθότητα καί οι πέτρες --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 

Είναι ανιαρό καί κάπως κουραστικό γιά τόν αναγνώστη, νά τού δίνω νά διαβάσει σχόλια διαλόγου μεταξύ τού γράφοντος καί Διαχειριστή ιστοσελίδας φέησμπουκ. Ο λόγος αυτής τής προτίμησης, είναι διότι φοβάμαι πως θά χαθούν, όπως συχνά μού συμβαίνει. Παρόμοιο συμβάν ήταν τό σχόλιο που έγραψα σέ Νεορθόδοξη ιστοσελίδα τού αναφερόμενου κοινωνικού δικτύου, που ακολουθεί ευπρεπώς τήν πολιτικοθρησκευτική ορθότητα.

Στήν φωτογραφία που βλέπετε, τού Αρχιεπισκόπου Αμερικής καί τά υπ' αυτού λεχθέντα ( : όλες οι θρησκείες είναι μονοπάτια γιά τόν Θεό), έγραψα ένα σχόλιο, που ευθύς αποσύρθηκε, διότι "τά σχόλια πρέπει νά ακολουθούν τούς κανόνες ευπρέπειας" .

Ποιό ήταν τό σχόλιο, διαβάστε ; " Ο αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος πρέπει νά βγάλει τά μαύρα ράσα καί νά φορέσει άλλα, μέ τά χρώματα τού ουράνιου τόξου". Αποσύρθηκε. Στήν συνέχεια έγραψα ένα άλλο καί αυτό - δέν αποσύρθηκε ακόμη - ήταν : 

"Όποιος ανοίγει χαραμάδες, όπως αυτή τού Ελπιδοφόρου Αμερικής ( : όλες οι θρησκείες είναι μονοπάτια γιά τόν Θεό), άς κάνει τόν κόπο νά ρωτήσει τόν εαυτό του ( : εις εαυτόν ελθείν ), μήπως οι χαραμάδες γίνονται στό τέλος ευρύχωρη πύλη εισόδου υπερήφανων καί άλλων τινών εκδηλώσεων; Όπου τότε ισχύει ο Παύλειος λόγος : "8 καὶ μὴ καθὼς βλασφημούμεθα καὶ καθώς φασί τινες ἡμᾶς λέγειν ὅτι ποιήσωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθά; ὧν τὸ κρῖμα ἔνδικόν ἐστι. " (Ρμ. γ') καί "1 Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμενοῦμεν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ; 2 μὴ γένοιτο. οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ, πῶς ἔτι ζήσομεν ἐν αὐτῇ;" (Ρμ. ς').

Καί επειδή πρέπει νά τηρούνται τά όρια ευπρεπείας στά σχόλια : 

Γ' Επιστολή αγίου Μάρκου Ευγενικού στόν Επίσκοπο Θεοφάνη Ευρίπου : "Kαί οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀδελφούς παίρνοντας θάρρος ἀπό τήν δική μου ἐξορία κτυποῦν μέ τούς ἐλέγχους τούς ἀλιτηρίους καί παραβάτες τῆς ορθῆς πίστεως καί τῶν πατερικῶν θεσμῶν, καί τούς διώχνουν ὡς καθάρματα, καί μήτε νά συλλειτουργοῦν τούς ἀνέχονται, ἀλλά οὔτε τούς μνημονεύουν ὡς χριστιανούς.". Σημ. Βλέπε Ιστολόγιο Κατάνυξη.

Η απάντηση που δέχθηκα :

John Milions : Ωραία καί επί τής ουσίας το τελευταίο σας σχόλιο. Ο Κύριος "προσφώνησε" τούς Φαρισαίους όπως τούς άξιζε καί ο άγιος Νικόλαος έδωσε τήν σφαλιάρα στόν Άρειο όταν ήταν η ώρα του. Τό ίδιο καί ο άγιος Μάρκος. Εγώ, προσωπικά, δέν νιώθω πως έχω τά φόντα γιά παρόμοια συμπεριφορά πρός τούς "εχθρούς" μου.

Ακολούθησαν τά, από εμέ, κάτωθι :

Ευχαριστώ γιά τήν απάντηση

Ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, ομοίως δέ καί ο Απ. Παύλος, συνιστούν τόν περί πίστεως έλεγχο. Όχι τόν έλεγχο περί βίου. Άν ο κάθε ανάξιος από εμάς κάνει αξίωμα καί "δόγμα" τήν σιωπή, τότε η οποιαδήποτε μαρτυρία ομολογίας ημών τών ανάξιων καθίσταται περιττή. Οπότε, η σιωπή μας δείχνει καί δηλώνει τήν συναίνεσή μας. "Ο σιωπών δοκεί συναινείν".

Όταν εισήλθε στήν Ιερουσαλήμ ο Κύριος πρό τού πάθους καί πλήθος κόσμου έκανε θόρυβο μέ τό Ωσαννά, οι Φαρισαίοι τού συνέστησαν νά ηρεμήσει τό πλήθος. Η απάντηση - ομοία ήταν καί η απάντηση τού αγίου Ιωάννη τού Βαπτιστή - τού Κυρίου ήταν : "Άν αυτοί σιωπήσουν τότε θά αρχίσουν νά κράζουν οι πέτρες".

Η αναξιότητα τού γράφοντος δέν διεκδικεί θέση "βασιλικώτερη τού βασιλέως" ούτε αγιοτέραν τών αγίων. Είναι μία πέτρα που προσπαθεί νά αποκτήσει φωνή.

Τό σχετικό εδάφιο μέ τόν άγιο Ιωάννη τόν Πρόδρομο καί ... τίς πέτρες :

"7 ... Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας· 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ." (Μτ. γ').