ΑΙ ΔΥΟ «ΚΑΡΤΑΙ» ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ: ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΗ!

 

Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Ἐμμανουήλ

Ἀδελφοί, ὅπως κάθε νόμισμα ἔχει δύο ὄψεις ἔτσι καὶ ἡ ὑπόθεση τῆς ταυτοποίησης τοῦ ἀνθρώπου! Ἂν ὁ ἄνθρωπος εἶναι πρόσωπο (ἐνν. κεφάλι) καὶ σῶμα (π.χ τὸ δεξὶ χέρι) ἢ πάλι σῶμα καὶ ψυχή, οἱ δύο κάρτες μαζί, μία ἡ κάρτα τοῦ πολίτη καὶ μία ἡ κάρτα τοῦ δωρητῆ ὀργάνων, συνθέτουν τὸ προφὶλ μιᾶς ὑπόθεσης σκοτεινῆς καὶ μυστήριας ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα «Χάραγμα» ἢ ἀλλιῶς Σφράγισμα!

ΑΝ τὸ παρακάτω χωρίο τῆς Ἀποκάλυψης σᾶς εἶναι γνωστό: «Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν» (Ἀποκ. 13,16), ΚΑΙ ἡ ἑρμηνεία του ἐπίσης:

‘’Παρασύρει δέ, καὶ πείθει ὅλους, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, νὰ προσκυνήσουν τὸ εἴδωλον καὶ νὰ ὑποταχθοῦν στὸ θηρίον καὶ νὰ τοὺς δώσουν ἀνεξάλειπτον χαραγμένην σφραγῖδα στὸ δεξὶ των χέρι καὶ εἰς τὰ μέτωπά των, ὅπως γίνεται μὲ τοὺς δούλους, (διὰ νὰ διαλαλοῦν ἔτσι τὴν ἰσόβιον ὑποταγὴν των στὸ θηρίον)’’, ΤΟΤΕ αὐτὸ ποὺ μένει νὰ ποῦμε στὴ διπλὴ ὑπόθεσή μας εἶναι ἡ θέση καὶ ἡ σχέση τῶν βιομετρικῶν δεδομένων μὲ τὰ δεδομένα «προσώπου» ἢ ἀλλιῶς τὰ προσωπικὰ δεδομένα ἢ καλύτερα μὲ τὴ «δημιουργία ἀρχείου γιὰ τὸν καθένα μας», ἑνὸς ἠλεκτρονικοῦ ἀρχείου ἀποθηκευμένο σὲ κάποια ἀσφαλῆ βάση δεδομένων ἢ σὲ chip (τσίπ)!

Γιὰ τὴ δημιουργία ἀρχείου γιὰ τὸν καθένα μας ἡ Στυλιανὴ Κουτσιμάνη στὴν διπλωματική της ἐργασία μὲ γενικὸ τίτλο «ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ» γράφει: «Μπορεῖ κάποτε νὰ ὁμοίαζε μὲ σενάριο ἐπιστημονικῆς φαντασίας ἀλλὰ δὲν ἀπέχουμε πολὺ ἀπό τὴ δημιουργία ἀρχείου γιὰ τὸν καθένα μας, ὅπου θὰ εἶναι καταχωρημένες πληροφορίες γιὰ τὴ σωματικὴ φυσιολογία μας ἢ τὸ γονιδίωμά* μας, καὶ στὸ ὁποῖο θὰ μπορεῖ νὰ ἔχει πρόσβαση ὁποιοσδήποτε… Ἡ ἀποθήκευση τῶν βιομετρικῶν δεδομένων εἴτε αὐτὴ γίνεται σὲ μία κεντρικὴ βάση δεδομένων εἴτε σὲ chip, τῶν ὁποίων τὴ διαχείριση ἀναλαμβάνει ξεχωριστὰ ὁ ἑκάστοτε κάτοχος (καὶ ταυτόχρονα κύριος τῶν ἀποθηκευμένων βιομετρικῶν χαρακτηριστικῶν) πληροῖ ὅλες τὶς προϋποθέσεις ποὺ θέτει ὁ νόμος γιὰ τὴν ὕπαρξη ἑνὸς ἀρχείου δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα»[1]!

Καὶ μία ποὺ μιλᾶμε γιὰ «σενάρια ἐπιστημονικῆς φαντασίας» ἔχει ἐνδιαφέρον (ἀφοῦ προσπεράσουμε τὸ τῆς «νοσοκόμας – ρομπὸτ») νὰ δοῦμε αὐτὸ ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴ νανοτεχνολογία καὶ ἀκούει στὸ ὄνομα «νανορομπότ»! Ἀλήθεια πῶς θὰ νιώθατε ἂν ἕνας ὁλόκληρος διαστημικὸς σταθμὸς (ἐνν. τὸ τσὶπ) ἄραζε σὲ λιμάνι τῆς παλάμης ἢ τοῦ μετώπου σας καὶ τὰ διαστημόπλοιά του (ἐνν. νανορομπὸτ) ἐπιχειροῦσαν ποικίλες βιομετρικὲς ἀποστολὲς ἐν μέσῳ αἵματος;

Σχετικὰ μὲ τὸ σενάριον αὐτὸ διαβάζουμε: «Ἡ μεγάλη πρόκληση τῆς νανοοϊατρικῆς εἶναι ἡ ἀξιοποίηση θεραπευτικῶν βιολογικῶν ἢ συνθετικῶν νανομηχανῶν ποὺ θὰ τριγυρνοῦν στὸ σῶμα, χωρὶς νὰ κάνουν ζημιὰ στὰ ὑγιῆ κύτταρα. Ἡ νέα μέθοδος χρησιμοποιεῖ νανορομπὸτ, γιὰ νὰ μεταφέρει θεραπευτικὰ μόρια στὴν περιοχὴ τῶν καρκινικῶν ὄγκων, ὅπου καταφέρνουν νὰ μπλοκάρουν τὴ ροὴ τοῦ αἵματος σὲ αὐτούς. Κάθε νανορομπὸτ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἕνα ἐπίπεδο «ὀριγκάμι DNA» ὀρθογώνιου σχήματος, μὲ διαστάσεις 60 ἐπὶ 90 νανομέτρων (δισεκατομμυριοστῶν τοῦ μέτρου). Ἕνα ἔνζυμο – κλειδί, ἡ θρομβίνη, προσ­αρτᾶται στὴν ἐπιφάνεια τοῦ νανορομπότ, καθὼς καὶ μία ἄλλη οὐσία ποὺ καθοδηγεῖ (προγραμματίζει) τὸ νανορομπὸτ νὰ ἐπιτίθεται μόνο σὲ καρκινικὰ κύτταρα καὶ ὄχι σὲ ὑγιῆ. Πολλὰ νανορομπὸτ μαζὶ περικυκλώνουν τὸν καρκινικὸ ὄγκο καὶ ἀπελευθερώνουν πάνω του τὸ συγκεκριμένο ἔνζυμο… Ἡ θεραπεία συρρίκνωσης ἢ ἐξαφάνισης τῶν ὄγκων γίνεται μέσα σὲ 24 ὧρες καὶ δὲν φαίνεται νὰ ἔχει ἐπιπτώσεις στοὺς ὑγιεῖς ἱστούς. Στὴ συνέχεια, τὰ περισσότερα νανορομπὸτ ἀποσυντίθενται καὶ ἀποβάλλονται ἀπὸ τὸ σῶμα μέσα σὲ ἕνα ἀκόμη 24ωρο…» [2]! «Ἡ θεραπεία συρρίκνωσης ἢ ἐξαφάνισης τῶν ὄγκων γίνεται μέσα σὲ 24 ὧρες…» (Χωρὶς σχόλιο ἢ καλύτερα μ’ ἕνα νανοσχόλιο: ἄντε πὲς ὄχι στὴν ἐπιλογὴ αὐτή, κι ἂν ἤμασταν προτεστάντες θὰ τὸ γράφαμε ἀλλιῶς, δηλαδὴ μὲ τὸ ὄνομα μιᾶς Εὐαγγελικῆς «Ἐκκλησίας» τῆς πόλεώς μας: «Ἐπιλογὴ ζωῆς»!).

Ἂν καὶ προσπεράσαμε τὸ σενάριο τῆς «νοσοκόμας ρομπὸτ» (δὲν θὰ ἀναφερθοῦμε σὲ κάποιο δημοσιευμένο στοιχεῖο) καλὸ εἶναι νὰ δοῦμε μία μαρτυρία τοῦ γέροντος Μαξίμου Καραβᾶ γιὰ μία γνωστή του νοσοκόμα ποὺ ὡς βοηθὸς ἀφαιροῦσε ὄργανα ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἦταν σὲ κῶμα, δηλαδὴ ἀπὸ δῆθεν «ἐγκεφαλικὰ νεκροὺς» ἢ ἀλλιῶς «πτωματικοὺς δότες»! Λοιπόν, μᾶς εἶπε ὁ γέρων, ὅτι ἡ γυναίκα αὐτὴ βλέποντας ἕνα παλικάρι 25 χρονῶν νὰ δακρύζει, τὴν ὥρα τῆς «συγκομιδῆς» τῶν ὀργάνων του, τὰ παράτησε καὶ ἄλλαξε πόστο! Γιὰ τὸ «δάκρυ» αὐτὸ τῶν δῆθεν «νεκρῶν» ὁ Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης, καθηγητὴς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εἶπε: «Ὑπάρχει δακρύλια! Ὁ πυρήν, ὁ νευρικὸς πυρὴν γιὰ τὴν δακρύλια – γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ὑπάρχει τὸ φαινόμενο τῆς δακρύλιας- βρίσκεται πάλι στὸ κατώτερο τμῆμα τοῦ προμήκους, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται πάλι «νεκρός», καὶ σημειωτέον ὅτι ἕνα ἢ περισσότερα ἀπὸ 50/100 τῶν ἀσθενῶν δακρύζουν, ὅταν τοὺς κάνουν τομὴ γιὰ λήψη ὀργάνων» [3]! Ἀλλ’ ὅμως μία νοσοκόμα ρομπότ; Ἀλλὰ καὶ γιὰ μία νοσοκόμα σὲ «ψυχικό», δηλαδή, «χωρὶς δάκρυα»! τί θὰ λέγατε;

Ἀδελφοί, νομίζω, πὼς ὅποιος δὲν δεχτεῖ τὴν «κάρτα τοῦ δωρητῆ» (γιὰ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη γνωρίζετε) δὲν θὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀγοράσει κάποιο «ὄργανο ἢ ἱστὸ» καὶ λογικὰ νὰ πουλήσει τὴν «Πίστη»! Δόξα τῷ Θεῷ! Γνωρίζετε ὅτι βάσει νόμου (2013) ὅλοι ὑποχρεωτικὰ εἴμαστε δωρητὲς ὀργάνων καὶ ἱστῶν, καὶ ὅποιος δὲν θέλει νὰ εἶναι θὰ πρέπει νὰ κάνει «Γραπτὴ Δήλωση» στὸν Ε.Ο.Μ. (Ἐθνικὸς Ὀργανισμὸς Μεταμοσχεύσεων) καὶ ὄχι μόνον! Τὰ σώματα λοιπὸν (κεφάλι καὶ σῶμα: χέρια καὶ πόδια) ὅλων τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἀπὸ καιρὸ ἰδιοκτησία τοῦ κράτους! Καὶ ἐνῷ ἡ νομοθεσία ἀρχικὰ δὲν προέβλεπε τὴν πιθανὴ ἀντίδραση τῆς οἰκογένειας τοῦ δότη, ἔπειτα θέσπισε τὸ «θεσμὸ» τῆς κάρτας δωρητῆ, ποὺ σημαίνει ὅτι ὅποιος οἰκειοθελῶς τὴν πάρει, ὅταν συμβεῖ νὰ πέσει σέ «κῶμα», οὔτε ἡ νᾶνο – οἰκογένειά του, οὔτε ἡ μακρὸ Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας εἶναι «μέλος» δὲν μπορεῖ νὰ διεκδικήσει τὸ «σῶμα» του!

Ὡς ἐπίμετρο στὴν ὑπόθεση αὐτὴ τῶν δύο «ταυτοτήτων» ἢ «καρτῶν» ποὺ ἐξετάζουμε ἐδῶ πειραματικὰ (καὶ ποὺ ἀφορᾶ τὴν ὀρθόδοξη θεολογικὴ ταυτότητα τόσο τοῦ «προσώπου», ὅσο καὶ τοῦ «σώματός» μας) ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ τὸ τοῦ ἀποστόλου Ἰούδα: «ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅτε τῷ διαβόλῳ διακρινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ Μωσέως σώματος, οὐκ ἐτόλμησε κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφημίας, ἀλλ’ εἶπεν· ἐπιτιμῆσαί σοι Κύριος» (1.9). Δηλ.: «Ἀλλὰ γιὰ νὰ σᾶς δείξω πόσο ἁμαρτάνουν μὲ τὶς βλασφημίες τους αὐτές, σᾶς λέω τὸ ἑξῆς: Ὁ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅταν συνομιλοῦσε καὶ ἀντιδικοῦσε μὲ τὸν Διάβολο ποὺ διεκδικοῦσε νὰ πάρει στὴν ἐξουσία του τὸ νεκρὸ σῶμα τοῦ Μωυσῆ, δὲν τόλμησε νὰ ἐκφέρει καταδικαστικὴ ἀπόφαση ποὺ νὰ συνοδεύεται μὲ ὑβριστικὰ καὶ βλάσφημα λόγια ἐναντίον του, ἀλλὰ εἶπε στὸν Διάβολο: Ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τὸ βρεῖς, καὶ ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτιμήσει γιὰ τὴν ἀδικία αὐτὴ ποὺ τολμᾶς νὰ κάνεις» (Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα)!

Σημειώσεις:

[1] ikee.lib.auth.gr [2] iatropedia.gr [3] youtube. com

Υ.Γ. Ἀλήθεια ποιὸς «λογικὸς» ἄνθρωπος ἢ κοινωνία δὲν θὰ ἔπαιρνε τὴν «ἐπιμέλεια» εἴτε τῶν παιδιῶν εἴτε τῶν «προβάτων» ἀπὸ τέτοιους γονεῖς καὶ «ποιμένες» ἀντίστοιχα (ἐνν. ποὺ ἀπορρίπτουν τὴν “ἄνεση” καὶ μαζὶ τὴ διπλῆ νανοδωρεὰ τῶν chip τῆς ἐπιστήμης);

«Ο.Τ.»