Είναι πρόδηλο, ότι βιώνουμε αντιφατικές και ακατάληπτες πολιτικές στιγμές όπου το ίδιο το Κράτος, διαχωρίζεται δια των πράξεων και παραλείψεών του από το έθνος, υιοθετώντας ακαταλήπτως το ιδεολόγημα του εθνομηδενισμού και της θρησκευτικής ουδετερότητας, κατ’ επιταγή της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως και της επελαυνούσης Νέας Τάξης Πραγμάτων, καταστρατηγώντας ιταμώς το εθνικό Σύνταγμα, το οποίο ανυπερθέτως προτάσσει την έννοια του έθνους και της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως, εις σωρεία διατάξεων, ως δομικά στοιχεία της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας και της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Η
πρωτόφαντη αυτή στάση του ιδίου του κράτους το οποίο λεηλατεί ανενδοίαστα την
έννοια του έθνους και της πατρίδας προς όλες τις εκφάνσεις του (γλώσσα,
ιστορία, πολιτισμός), παραβιάζοντας προπετώς, αθρόες ρητές διατάξεις του
εθνικού Συντάγματος, όπως ενδεικτικώς
παραθέτω : αφενός το άρθρο 1 παρ. 2 και
3 όπου και αναφέρει : ότι θεμέλιο του
πολιτεύματος είναι λαϊκή κυριαρχία και ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον
λαό υπάρχουν υπέρ αυτούς και του έθνους και ασκούνται ως ορίζει το Σύνταγμα,
όπως και αφετέρου, την συναφή ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 παρ. 2 : ότι
ο σεβασμός εις το Σύνταγμα και εις τους νόμους που συμφωνούν με αυτό καθώς και
η αφοσίωση εις την Δημοκρατία και την Πατρίδα αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Η
εκάστοτε εκτελεστική εξουσία σφετερίζεται την λαϊκή κυριαρχία και λαμβάνει
κρίσιμες αποφάσεις ερήμην της, εισέτι και δια μείζονα εθνικά θέματα, τα οποία
κρίνουν ανεκκλήτως την πορεία της πατρίδας μας όπως συνέβη δια το Μακεδονικό
αλλά και δια ακανθώδη κοινωνικά ζητήματα, μολονότι οι επιπτώσεις τους,
περιστέλλουν επωδύνως θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ή εκχωρούν
την εθνική κυριαρχία όπως οι πάλαι ποτέ αλλεπάλληλες μνημονιακές συμβάσεις με
τους ιδιαζόντως επαχθείς όρους.
Ο
Συνταγματικός Πατριωτισμός και ο σεβασμός εις την βούληση του Ελληνικού λαού,
αποτελούν ανύπαρκτες έννοιες δια την «ελίτ» της πολιτικής ορθότητας η οποία,
ασκεί την κυριαρχική της εξουσία δια της στρατευμένης έμμισθης τηλοψίας, η
οποία δρα πατερναλιστικά ως προς τις πνευματικά ευνουχισμένες μάζες.
Περαιτέρω
ο ύπατος θεσμός σεβασμού προς τον λαό, ήτοι, το δημοψήφισμα, αποτελεί απλώς μία
«άσφαιρη» ρητορική, μία διάταξη περιπεσούσα σε αχρησία, διότι προφανώς, οι
ελεύθερες και ανεπηρέαστες συλλογικές αποφάσεις των πολιτών αποτελούν εκ των ων
ούκ άνευ, ένα φευκτέο φόβητρο για την εξουσία, η οποία, εφόσον ο λαός
αποφασίζει και συμμετέχει εις την λήψη κρισίμων ζητημάτων, δεν θα δύναται να
ελέγχει την ορμή της κοινωνίας, καθότι, το διαμορφωμένο υπό αυτήν
«κράτος-αγορά» , θα μετασχηματισθεί βαθμηδόν σε έθνος κράτος.
Εις
επίρρωση των ως άνω καθιστάμεθα κοινωνοί αδιανόητων εξελίξεων, εις τους χαλεπούς
καιρούς τους οποίους διανύουμε, όπου οι ίδιοι οι Κρατικοί Θεσμοί, υπονομεύουν ευθέως το έθνος, το αυτό συμβαίνει και με ανώτατους
αξιωματούχους, οι οποίοι αναιρούν την
μείζονα αποστολή όπου ο Ελληνικός Λαός τους έχει εμπιστευτεί, καταλύοντας επί τη
πράξει το Σύνταγμα το οποίο οφείλουν να περιφρουρούν από οιοδήποτε επίδοξο
πραξικοπηματία, ο οποίος αποπειράται δια παντός πρόσφορου και ικανού μέσου να
ανατρέψει.
Η
κομματική ιδεοληψία υποσκάπτει την ενότητα του έθνους, ποινικοποιεί το Ελληνικό
φρόνημα και περιφρονεί το ηρωικό πνεύμα των προγόνων μας.
H ισοπεδωτική αυτή δε νοοτροπία αντανακλάται και
συμπυκνώνεται εις την «εθνοφοβική»
επιτροπή για την συμπλήρωση των 200 χρόνων από την παλιγγενεσία, της
Πατρίδα μας.
Είναι
πρόδηλο, γεγονός όπου επανειλημμένως έχουμε τονίσει ότι η Παγκοσμιοποίηση,
συνεπάγεται την ολοσχερή κατάργηση των εθνοτήτων, των ταυτοτήτων των κρατών και
της διαφορετικότητας χάριν μίας απροσδιόριστης οιονεί υπερεθενικής
αυτοκρατορίας μίας μειοψηφικής ελίτ.
Κατ’
ουσίαν πρόκειται δια μία ιδιότυπη υπερεθνική αυτοκρατορία, η οποία ομοιάζει με
μία παγκόσμια δικτατορία δια της οποία τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες
των πολιτών, τελούν σε πλήρη αναστολή, το παρελθόν ακρωτηριάζεται και
καλλιεργείται λήθη προς αυτό.
Όλα
τα δομικά στοιχεία ενός έθνους κατασυκοφαντούνται και η ιστορία παραχαράσσεται,
οι αφυπνιστικοί αρμοί ενός λαού όπως η Ορθοδοξία συκοφαντείται βαναύσως και
αποδομείται συστηματικώς και κατ’
εξακολούθηση.
Πρόθεσή
τους, η λήθη του παρελθόντος και η επιβολή της Νέας Τάξης πραγμάτων, το
ανθρώπινο πρόσωπο, η επικοινωνία και οι επαφές καταργούνται ολοσχερώς και
απολυτοποιείται η τεχνολογία.
¨Ηδη
επί των ημερών μας όπου και δεσπόζει η ιδιότυπη αυτή δικτατορία, το Κράτος
καθίσταται αδιάφορο διότι δρα ως Δούρειος ίππος των υπερθενικών και εξωθεσμικών
παρακέντρων τα οποία χαράσσουν τις κατευθυντήριες γραμμές πηδαλιούχησης της
ανθρωπότητας.
Σήμερον
η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή, και η ψηφιοποίηση κάθε
μορφή συναλλαγής, δημιουργώντας συλλήβδην και αναφανδόν μία διαρρήδην καινοφανή
μορφή «ρομποτοποιημένων» ανθρωπίνων σχέσεων ενώ συγχρόνως θα βυθίσει
ανεπανόρθωτα την ανθρωπότητα εις την ανυπέρβλητη ανεργία.
Εν
Ελλάδι βιώνουμε την παράνοια της λυσσώδους πολεμικής κατά του έθνους, όπου οι
ανώτατοι πολιτειακοί παράγοντες συμβάλλουν εις την επίσπευση του ολετήρα της
εγκαθίδρυσης της επιδοτούμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Ενώ
ο Έλληνας, καταβαραθρώνεται οικονομικά, εξαιτίας και συνεπεία των αλλεπάλληλων
μνημονίων, ακολούθως επί ένα έτος τελεί εις αναστολή η επαγγελματική του
δραστηριότητα, εξ αφορμής της κατάδηλης διόγκωσης του αφηγήματος της δημόσιας
υγείας με όσες αντιφάσεις τούτου συνεπάγεται δια τον κοινό νου.
Άρα
η κοινωνία έχει πτωχοποιηθεί πλήρως, έχει κατακερματιστεί, τα επαγγέλματα έχουν
ολοσχερώς καταστραφεί και η κατάθλιψη πρυτανεύει, δίχως να υπάρχει ουδεμία
συντεταγμένη θεσμική αντίδραση, παρά μόνον μεμονωμένα ψελλίσματα και οιμωγές
αγωνίας από ορισμένους επίδοξους, εκ συνειδήσεως αντιδρώντες προς το συλλογικό
συμφέρον.
Εν
τω πλαισίω αυτό της μετάλλαξης της καθημερινότητάς μας και της εν γένει βιαίας επιβολής μίας κίβδηλης
και παρά φύση δυσμενούς πραγματικότητας, επιπροστίθεται ενταύθα και το μείζον
και καίριο ζήτημα του επιδοτούμενου εποικισμού της Πατρίδας μας, διότι δια της
«πολτοποιήσεως» και της εν συνεχεία νόθευση των εθνών, θα επιτευχθεί ο στόχος
των κοσμοεξουσιαστών της παγκόσμιας ελίτ.
Το
όραμα μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας συντελείται βαθμηδόν πλην σταθερώς με
δόλια μέσα, όπως αυτά τα οποία βιώνουμε σήμερα, ενώ ο Έλληνας χρυσοπληρώνει
ακόμη και τον αέρα που αναπνέει άνευ ουδεμίας διευκολύνσεως, οι μετανάστες,
απολαμβάνουν δωρεάν όλα τα προνόμια, (πρόσβαση εις τα Νοσοκομεία, ελευθέρα
μετακίνηση εις τα Μ.Μ.Ε, πλημμελείς έλεγχοι, λήψη όλων των κρατικών επιδομάτων,
αμέριστη υποστήριξη από τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε), ενώ παραμένουν εις την πατρίδα
μας, δίχως να συνεισφέρουν παραγωγικά σε τίποτα καθότι λαμβάνουν δωρεάν
στέγαση, ηλεκτροδότηση, υδροδότηση, διαδίκτυο, τρόφιμα και ούτω καθ’ εξής.
Η
νεοπαγής αυτή μορφή επελάσεως και εποικισμού, υποστηρίζεται από ισχυρούς
μηχανισμούς οι οποίοι δρουν ανέλεγκτα ως οιονεί «Δούρειοι ίπποι» εις την
χώρα μας όπου απεργάζονται υπό την ανοχή
της Κρατούσας Πολιτείας, την πλήρης εξαγορά και καθολική κατάληψη της χώρας
μας.
Η
πολυπολιτισμική κοινωνία δια της κατάλυσης της εθνικής ταυτότητας ήδη
ευρίσκεται προς τη ολοκληρώσεώς της, διότι δια της πρωτοφανούς αυτής
καταστάσεως ο Έλληνας διώκεται παντοιοτρόπως δια της πατρίδας του εκών άκων,
δια των εξής τρόπων :
Δια
της ανεργίας, την οποία τεχνηέντως δημιουργούν εις την κοινωνία, με άκρως
εκδικητικό τρόπο, άρα καθολική και άρδην πτωχοποίηση, δια του αφελληνισμού και
την αποδόμηση της εθνικής και συνάμα απαλειφή θρησκευτικής συνειδήσεως, δια της
συκοφαντήσεως της γλώσσας της ιστορίας και εσκεμμένη ταύτιση του άδολου
εθνισμού και πατριωτισμού δήθεν με τον Φασισμό και Ναζισμό, με αποτέλεσμα να
δημιουργούν διανοητικά λοβοτομημένες μάζες, δίχως όραμα και αγωνιστικό φρόνημα,
απλώς άβουλα αθύρματα τα οποία θα εκτελούν κατά γράμμα τις άνωθεν εντολές των
ιθυνόντων νοών.
Η
φύρδην μύγδην αυτή ισοπέδωση, θα δημιουργήσει μία υδαρή και άμορφη μάζα
ανθρώπων, δίχως ταυτότητα, πολιτισμό και χαρακτηριστικά γνωρίσματα, ένα έθνος
άνευ αποτυπώματος, στίγματος και ταυτότητας, απλώς ανθρωποειδή με στόχο την
υποτυπώδη επιβίωση.
Εις
αυτό το έσχατο σημείο βούλονται να φτάσουν, εξισώνοντας μας με τους
νεοεισλθέντες μετανάστες, οι οποίοι ακροβολίζονται σε μικρές πόλεις ανά την
Ελλάδα και διεκδικώντας ολοένα και περισσότερα πράγματα και προνόμια.
Η
κερκόπορτα είναι ορθάνοικτοι εκ των ηθικών αυτουργών όπου είναι οι πολιτικοί οι
οποίοι διαφεντεύουν την τύχη μας , αντιμετωπίζοντας αμιγώς ως πειραματόζωα,
κατά αυτόν τον τρόπο νομοτελειακά θα εξισωθούν οι Έλληνες οι οποίες θα
φυτοζωούν με επιδόματα , με τους μετανάστες οι οποίοι ήδη λαμβάνουν επιδόματα,
δίχως να προσφέρουν έργο αλλά και άνευ λογοδοσίας σε κανέναν.
Συνελόντι
ειπείν το επισφράγισμα όλων των ως άνω, το οποίο αποδεικνύει πανηγυρικά τον
στυγνό διωγμό των Ελλήνων, είναι η δριμεία και συντονισμένη επίθεση, εξώσεων
των πολιτών εκ των κατοικιών των δια των αξιοκατάκριτων πλειστηριασμών, ένεκεν
των εκκρεμών των δανείων προς τα «ευαγή» ιδρύματα των Θεσμικών Τραπεζών, εισέτι
και διαρκούσης της επαράτου πανδημίας, εν άλλοις λόγοις, επιδοτούμενη στέγη
προς τους αλλοδαπούς και ολομέτωπη επίθεση διωγμού των Ελλήνων.
Εν
κατακλείδι ας τηρήσουμε το Σύνταγμά μας, ας προασπίσουμε την παράδοση μας, ας
αναδείξουμε την πολιτισμική μας ταυτότητα και ας διεκδικήσουμε μία δυναμική
διεθνή παρουσία εις την υπερκρατική παραπαίουσα οντότητα της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως, ψελλίζοντας μέρος από την προκήρυξη της Γ’ Εθνοσυνελεύσεως :
«Ας
δείξωμεν και πάλιν, ότι είμεθα χριστιανοί, ότι είμεθα Έλληνες, πιστοί εις τον
όρκο μας, σταθεροί εις την απόφασίν μας και ότι με τον Σταυρόν εμπρός και με τα
όπλα εις τα χείρας, προτιμώμεν και να καταβώμεν εις τους τάφους Χριστιανοί και
ελεύθεροι, παρά να ζήσωμεν σκλάβοι, χωρίς θρησκείαν, χωρίς πατρίδα, χωρίς
τιμήν, χωρισμένοι των συγγενών και φιλτάτων».
Χαράλαμπος
Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος
Παρ’ Αρείω Πάγω
6944-938836
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου