Η πίστη καθίσταται πιο δυνατή εκ της πυράς, πλην όμως η άφεση μας , ήτοι η εμπιστοσύνη μας προς τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστού, φρονώ, ότι δεν ταυτίζεται με την επιστήμη της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας της φιλοσοφίας καθώς και της ψυχιατρικής, καθότι η πίστης της καρδιάς μας κείται ακατάληπτος εις τον κόσμο του Ακτίστου, εδραζομένη εκ του Τριαδικού μας Θεού.
Ωσαύτως η θεολογική επιστήμη, δεν συνιστά την κλίμακα προς τον παράδεισο, απλώς επιχειρεί ορθολογιστικά, δογματικά και ιστορικά να ερμηνεύσει την ζώσα Ορθόδοξη παράδοση, δίχως όμως να υποκαθιστά την βιωματική μας εμπειρία, την ιδρυθείσα προσωπική σχέση με τον Κύριο, ασφαλώς υπό την προσήκουσα καθοδήγηση του πνευματικού μας οιονεί ταγού.
Η αλήθεια είναι ότι η πίστη μας συνιστά το εφόδιο εις την
επίμοχθη πορεία του θνησιγενούς μας βίου και η θεία κοινωνία αποτελεί το
πνευματικό μας αλεξίσφαιρο δια την πνευματική μας θωράκιση, πλην όμως και αυτά
δεν αποτελούν αρκούντως ισχυρά εχέγγυα, δια την ακολουθία μας προς την Σταυρική
πορεία και την Ανάσταση του Θεανθρώπου μας, ως εκ τούτου απαιτεί ισόβιο και
διηνεκή αγώνα ταπεινώσεως με σκοπό την Ανάστασή μας.
Εις την σημερινή πολυτάραχη περίοδο όπου κατισχύει η απαξία
των σκυβάλων του πολιτισμικού μαρξισμού, έχει παραχαραχθεί η αλήθεια, εν
συναρτήσει με την εισβολή των σύγχρονων τεχνολογιών των προσφιλών και
πολυσχιδών μέσων μαζικής δικτυώσεως, όπου ο καθείς δύναται ευχερώς πλην εικονικώς,
να αποκτήσει πλασματικά όμως σωρεία φίλων, υποκαθιστώντας τοιουτοτρόπως την δια
ζώσης, εκ του συστάδην και εκ του σύνεγγυς ευθεία προσωπική επικοινωνία με άλλα
πρόσωπα.
Η διαδικτυακή επικοινωνία, ερείδεται εις το άτομο
τονώνοντας και εγείροντας ασυνείδητα, στοιχεία ναρκισσισμού του ατόμου, με
αποτέλεσμα, η φερόμενη ως άμεση και ταχεία πολύπλευρη, πολύπτυχη και πολυπληθή
ηλεκτρονική επικοινωνία, να αποθεώνει εν τέλει την εγωκεντρική αυτονομία της
ατομικότητας μας, ενισχύοντας σιωπηρά και αθόρυβα την κατάδυση μας εις το
αυτό-είδωλο του εγώ μας.
Οι δημόσιες σχέσεις, η δημοφιλία, η οίησης, στοιχεία τα
οποία αφίστανται εκ των απαρασαλεύτων θεμελιωδών αρχών της ορθόδοξης
παρακαταθήκης, έναντι των οποίων, δεν χωρεί ουδείς λαϊκισμός και μηδένα επικοινωνιακό τέχνασμα, προς
διευκόλυνση της μεταλαμπάδευσης των, διότι ο Ζωοποιός και Τίμιος Σταυρός, είναι
η ίδια η πηγή ζωής, η οποία άναρχα και πειθαρχημένα ταυτόχρονα, ομιλεί
οιαδήποτε γλώσσα του κτιστού κόσμου, απευθείας εις την ψυχή μας, άνευ
προαπαιτουμένων, όπως εξάλλου τούτο θα
συμβεί νομοτελειακά κατά την Δευτέρα Παρουσία.
Συνελόντι ειπείν : Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθεις εν
τη Βασιλεία Σου.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου