Ο δε Άγιος Μεθόδιος απεκρίνατο: «Εστάλην, λέγει, τον δείνα καιρόν πρέσβυς εις την
Ρώμην δια βασιλικήν υπηρεσίαν. Συνέβη δε να λάβω τότε εκεί μεγάλην πύρωσιν της σαρκός·
φοβούμενος λοιπόν να μη απολέσω την καθαρότητα της σωφροσύνης, προσέπεσον προς τους
πρωτοκορυφαίους Πέτρον και Παύλον, παρακαλών αυτούς ημέρας και νύκτας πολλάς·
και μίαν νύκτα μου εφάνη εις τον ύπνον μου, ότι ήλθον οι δύο Απόστολοι και
ήγγισαν τα μέλη μου, και μου είπον τοιούτους λόγους: από της σήμερον και εις το
εξής να μη έχης φόβον τινά. Μου εφάνη δε ότι με έκαυσαν με πυρ, επειδή τόσον πόνον
ησθάνθην, ώστε από την υπερβολήν του πόνου εξύπνησα· από τότε λοιπόν έως τώρα,
τη του Χριστού μου χάριτι και τη θαυματουργία των πανευφήμων Αποστόλων,
ενεκρώθησαν τα μέλη μου, και πλέον δεν αισθάνομαι σαρκικήν επιθυμίαν
παντάπασιν.
(Ορθ. Συναξ. Ιούνιος σελ. 184).
(Ορθ. Συναξ. Ιούνιος σελ. 184).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου