ΜΕΡΙΚΟΙ ἀπὸ τοὺς
νέους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι πρωτότυποι καὶ ἐφευρετικοί, ὄχι
ὅμως καὶ ἀξιομίμητοι. Μονίμως τὸ ἐνδιαφέρον τους εἶναι στραμμένο στὴν ἐξεύρεση
περισσοτέρων χρημάτων προκειμένου νὰ ἀναπτύξουν τὸ ποιμαντικό τους ἔργο καὶ νὰ
προβληθοῦν ὡς ἄξιοι ἱεράρχες καὶ ἀξιοτίμητοι. Ἔγνοια τους ἐπίσης καὶ ὁ ἐκσυγχρονισμός,
ἡ χρήση τῆς τεχνολογίας καὶ τῶν ποικίλων μέσων ἐπικοινωνίας. Ἀναφέρω μιὰ
συγκεκριμένη χτυπητὴ περίπτωση, τὴν ὁποία διάβασα στὴν ἐφημερίδα «Ὁ Φάρος τῆς
Τήνου», ποὺ ἐπὶ μισὸ περίπου αἰώνα ἐκδίδει ὁ γνωστὸς ἐκδότης Στυλιανὸς Λαγουρὸς
(ἐκδόσεις ΤΗΝΟΣ). Στὸ φύλλο λοιπὸν τοῦ Σεπτεμβρίου – Ὀκτωβρίου 2008, σελ. 3,
διαβάζω τὸ ἑξῆς ἀποκαλυπτικὸ σημείωμα: «Νὰ προσκυνήσουν στὴν Παναγία τῆς Τήνου
μὲ ἕνα… κλίκ τοῦ ποντικιοῦ (νὰ e–προσευχηθοῦν, ἄν προτιμᾶτε), καλεῖ τοὺς ἁπανταχοῦ
πιστοὺς ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Σύρου.
“Θὰ εἶναι ξεχωριστὴ ἡ χαρὰ νὰ ἔχουμε τὰ αἰτήματα τῆς καρδιακῆς σας προσευχῆς πρὸς τὴν Παναγία, μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου μας, ὥστε τόσο στὴν πρόθεση τοῦ Ἱεροῦ Ἱδρύματος ὅσο καὶ στὶς παρακλήσεις καὶ προσευχές μας μπροστά στὸ Εἰκόνισμα νὰ μνημονεύουμε τῶν τιμίων ὀνομάτων σας καὶ νὰ παρακαλοῦμε τὴν Παναγία γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων σας”, ἀναφέρεται σὲ κείμενο τοῦ Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου, ποὺ ἀναρτᾶται στὴν ἱστοσελίδα τῆς Μητρόπολης. “Πιστεύουμε, καὶ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι, διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, ἄνθρωποι ποὺ ἴσως δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ἐπισκεφθοῦν τὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸ Ἱερὸ Εἰκόνισμα, θὰ μποροῦν νὰ στέλνουν τὰ μηνύματά τους καὶ ἐμεῖς θὰ τὰ μεταφέρουμε μπροστὰ στὴν Εἰκόνα Της καὶ θὰ Τὴν παρακαλοῦμε γιὰ τὸν κάθε ἕνα ἀπὸ ἐσᾶς». Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρωτοβουλία αὐτὴ τοῦ Μητροπολίτου Σύρου, θέλω νὰ κάνω μερικὰ σχόλια, ὄχι γιὰ νὰ μεταπείσω τὸν Σεβασμιώτατο —κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο— ἀλλὰ γιὰ νὰ διαφωτιστοῦν μερικοὶ ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι γίνονται θύματα τῶν διαφόρων ἐκμεταλλευτῶν τῆς λαϊκῆς εὐσέβειας. α´. Τὰ αἰτήματα πρὸς τὸ Θεό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους τὰ ὑποβάλλουμε μόνοι μας μὲ τὴν προσευχὴ καὶ ἀπὸ ὁποιοδήποτε σημεῖο τῆς γῆς. Ἴσως μερικοὶ τόποι, μερικοὶ Ἱεροὶ Ναοὶ καὶ μερικὲς εἰκόνες νὰ μᾶς συγκινοῦν καὶ νὰ κάνουν τὴν προσευχὴ πιὸ θερμὴ καὶ πιὸ ἐπίμονη, χωρὶς ὅμως νὰ ἀπολυτοποιοῦμε τίποτα ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. β´. Τὰ «καρδιακά μας αἰτήματα» δὲν πρέπει νὰ γνωστοποιοῦνται μέσῳ τοῦ διαδικτύου στοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι στὴ συνέχεια θὰ τὰ ὑποβάλλουν σὲ κάποια θαυματουργὴ εἰκόνα πρὸς ἱκανοποίησιν. Νὰ μὴ ξεχνᾶμε ὅτι ἀφοῦ εἶναι αἰτήματα ἐκ καρδίας δὲν χρειάζονται διαμεσολαβητές. Ἡ προσευχόμενη καρδιὰ εἶναι θεοπειθής. γ´. Ὅταν οἱ κληρικοὶ ζητοῦν μὲ προθυμία ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τὰ ὀνόματά τους γιὰ μνημόνευση, πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ἴδια προθυμία νὰ ἀρνοῦνται καὶ τὰ χρήματα, ποὺ τοὺς προσφέρουν. Διαφορετικὰ κινοῦνται μὲ ἐπαγγελματικὴ συνείδηση καὶ δὲν συμβάλλουν στὴν ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν πιστῶν. Καὶ στὴν περίπτωση ἐπισκόπου ἀκόμα ἰσχύουν τὰ ἴδια πράγματα. δ´. Πρέπει νὰ εἴμαστε σώφρονες καὶ παραδοσιακοί. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ ἐκσυγχρονίζουμε τὴν πνευματικὴ διαδικασία τῆς προσευχῆς. Ἡ τεχνολογία δὲν ἔχει καμιά, μὰ καμιά, θέση στὴν προσευχή μας. Οὔτε καὶ πρέπει νὰ γίνεται μέσῳ τρίτων. Καὶ νὰ μὴ χρησιμοποιοῦμε τὴν προσευχή, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὴ φιλοδοξία μας καὶ νὰ προβληθοῦμε στὴν κοινωνία ὡς ἄξιοι καὶ ἐνάρετοι. Λίγη διάκριση χρειάζεται καὶ στοιχειώδης ταπείνωση. Δὲν πρέπει νὰ θυσιάζουμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια γιὰ νὰ δημιουργήσουμε ἐντυπώσεις. Οὔτε πρέπει ἕνας Μητροπολίτης νὰ διοργανώνει πανηγύρια ἐπὶ τῇ ὀνομαστικῇ του ἑορτῇ καὶ νὰ ζητάει ἀπὸ ὅλους τοὺς ἱερεῖς νὰ τελέσουν ἐπίσημη δοξολογικὴ δέηση «ὑπὲρ ὑγείας καὶ ἐνδυναμώσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὡς καὶ ὑπὲρ τῆς κατὰ Θεὸν πληροφορήσεως καὶ ἐνισχύσεως τοῦ ὑπ᾽ Αὐτοῦ ἐπιτελουμένου πολυσχιδοῦς ποιμαντικοῦ ἔργου», ἀφοῦ προηγουμένως προσκαλέσουν ἐγγράφως τὶς τοπικὲς Ἀρχές. Καὶ φυσικὰ νὰ μὴν παραλείψουν καὶ τὰ γλυκίσματα στὸ τέλος. Πρέπει οἱ Χριστιανοί, καὶ πρωτίστως οἱ κληρικοί, νὰ ἀπελευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα.
“Θὰ εἶναι ξεχωριστὴ ἡ χαρὰ νὰ ἔχουμε τὰ αἰτήματα τῆς καρδιακῆς σας προσευχῆς πρὸς τὴν Παναγία, μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου μας, ὥστε τόσο στὴν πρόθεση τοῦ Ἱεροῦ Ἱδρύματος ὅσο καὶ στὶς παρακλήσεις καὶ προσευχές μας μπροστά στὸ Εἰκόνισμα νὰ μνημονεύουμε τῶν τιμίων ὀνομάτων σας καὶ νὰ παρακαλοῦμε τὴν Παναγία γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων σας”, ἀναφέρεται σὲ κείμενο τοῦ Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου, ποὺ ἀναρτᾶται στὴν ἱστοσελίδα τῆς Μητρόπολης. “Πιστεύουμε, καὶ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι, διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, ἄνθρωποι ποὺ ἴσως δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ἐπισκεφθοῦν τὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸ Ἱερὸ Εἰκόνισμα, θὰ μποροῦν νὰ στέλνουν τὰ μηνύματά τους καὶ ἐμεῖς θὰ τὰ μεταφέρουμε μπροστὰ στὴν Εἰκόνα Της καὶ θὰ Τὴν παρακαλοῦμε γιὰ τὸν κάθε ἕνα ἀπὸ ἐσᾶς». Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρωτοβουλία αὐτὴ τοῦ Μητροπολίτου Σύρου, θέλω νὰ κάνω μερικὰ σχόλια, ὄχι γιὰ νὰ μεταπείσω τὸν Σεβασμιώτατο —κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο— ἀλλὰ γιὰ νὰ διαφωτιστοῦν μερικοὶ ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι γίνονται θύματα τῶν διαφόρων ἐκμεταλλευτῶν τῆς λαϊκῆς εὐσέβειας. α´. Τὰ αἰτήματα πρὸς τὸ Θεό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους τὰ ὑποβάλλουμε μόνοι μας μὲ τὴν προσευχὴ καὶ ἀπὸ ὁποιοδήποτε σημεῖο τῆς γῆς. Ἴσως μερικοὶ τόποι, μερικοὶ Ἱεροὶ Ναοὶ καὶ μερικὲς εἰκόνες νὰ μᾶς συγκινοῦν καὶ νὰ κάνουν τὴν προσευχὴ πιὸ θερμὴ καὶ πιὸ ἐπίμονη, χωρὶς ὅμως νὰ ἀπολυτοποιοῦμε τίποτα ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. β´. Τὰ «καρδιακά μας αἰτήματα» δὲν πρέπει νὰ γνωστοποιοῦνται μέσῳ τοῦ διαδικτύου στοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι στὴ συνέχεια θὰ τὰ ὑποβάλλουν σὲ κάποια θαυματουργὴ εἰκόνα πρὸς ἱκανοποίησιν. Νὰ μὴ ξεχνᾶμε ὅτι ἀφοῦ εἶναι αἰτήματα ἐκ καρδίας δὲν χρειάζονται διαμεσολαβητές. Ἡ προσευχόμενη καρδιὰ εἶναι θεοπειθής. γ´. Ὅταν οἱ κληρικοὶ ζητοῦν μὲ προθυμία ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τὰ ὀνόματά τους γιὰ μνημόνευση, πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ἴδια προθυμία νὰ ἀρνοῦνται καὶ τὰ χρήματα, ποὺ τοὺς προσφέρουν. Διαφορετικὰ κινοῦνται μὲ ἐπαγγελματικὴ συνείδηση καὶ δὲν συμβάλλουν στὴν ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν πιστῶν. Καὶ στὴν περίπτωση ἐπισκόπου ἀκόμα ἰσχύουν τὰ ἴδια πράγματα. δ´. Πρέπει νὰ εἴμαστε σώφρονες καὶ παραδοσιακοί. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ ἐκσυγχρονίζουμε τὴν πνευματικὴ διαδικασία τῆς προσευχῆς. Ἡ τεχνολογία δὲν ἔχει καμιά, μὰ καμιά, θέση στὴν προσευχή μας. Οὔτε καὶ πρέπει νὰ γίνεται μέσῳ τρίτων. Καὶ νὰ μὴ χρησιμοποιοῦμε τὴν προσευχή, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὴ φιλοδοξία μας καὶ νὰ προβληθοῦμε στὴν κοινωνία ὡς ἄξιοι καὶ ἐνάρετοι. Λίγη διάκριση χρειάζεται καὶ στοιχειώδης ταπείνωση. Δὲν πρέπει νὰ θυσιάζουμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια γιὰ νὰ δημιουργήσουμε ἐντυπώσεις. Οὔτε πρέπει ἕνας Μητροπολίτης νὰ διοργανώνει πανηγύρια ἐπὶ τῇ ὀνομαστικῇ του ἑορτῇ καὶ νὰ ζητάει ἀπὸ ὅλους τοὺς ἱερεῖς νὰ τελέσουν ἐπίσημη δοξολογικὴ δέηση «ὑπὲρ ὑγείας καὶ ἐνδυναμώσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὡς καὶ ὑπὲρ τῆς κατὰ Θεὸν πληροφορήσεως καὶ ἐνισχύσεως τοῦ ὑπ᾽ Αὐτοῦ ἐπιτελουμένου πολυσχιδοῦς ποιμαντικοῦ ἔργου», ἀφοῦ προηγουμένως προσκαλέσουν ἐγγράφως τὶς τοπικὲς Ἀρχές. Καὶ φυσικὰ νὰ μὴν παραλείψουν καὶ τὰ γλυκίσματα στὸ τέλος. Πρέπει οἱ Χριστιανοί, καὶ πρωτίστως οἱ κληρικοί, νὰ ἀπελευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου