Ενίκησαν ποτέ οι Φιλισταίοι
τους Ισραηλίτας και πολλούς ηχμαλώτισαν, έλαβον δε και το μέγα του Ισραήλ
κειμήλιον, την κιβωτόν, την οποίαν εν πομπή και αλαλαγμώ εις την Άζωτον έφερον,
και εκεί ετίμων και ελάτρευον. Και όμως ο μέγας εκείνος θησαυρός ουδόλως
ωφέλησεν αυτούς. Οργή εκ Θεού μεγάλη εν τη πόλει εκείνη ενέσκηψε και θανατικόν τους
Φιλισταίους απεδεκάτισε, και πείνα μεγάλη και δυστυχία εμάστιζε. Και το αίτιον
τι; Ότι τιμώντες την κιβωτόν ετίμων συνάμα και το είδωλον αυτών Δαγών (Α΄
Βασιλ. ε: 1 – 8). Ούτω και ημάς ουδέν ωφελεί η προς την Παρθένον αποδιδομένη
τιμή, οι ύμνοι και αι εορταί αι τελούμεναι προς δόξαν Αυτής, αν και ημείς ως οι
Φιλισταίοι και τα είδωλα προσκυνώμεν, αν δηλαδή και τα πάθη ημών θεοποιώμεν, αν
εις την αμαρτίαν δουλεύωμεν, αν από τας κακίας δεν απέχωμεν.
Συν. Πεντακοσταρίου σελ. 114
Συν. Πεντακοσταρίου σελ. 114
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου