Ο
πάπας Ιωάννης ΚΒ’ (1316-1334) εχαρακτήρισε την φραγκισκανή διδασκαλία για
το παπικό αλάθητο «έργον του Σατανά». Οι επίσκοποι της Ρώμης δεν ενδιαφέρονταν
τότε γι’ αυτήν την θεωρία, γιατί είχαν σπουδαιότερα προβλήματα. Ο Παπισμός, ως
καθεστώς και σύστημα, αντιμετώπιζε την αντίδραση του πληρώματος, που κορυφώθηκε
αργότερα στην Σύνοδο της Κωνσταντίας (1414-1418). Η Ρώμη είχε την εποχή αυτή
τρεις πάπες, που ο καθένας αναθεμάτιζε τους άλλους. Γι’ αυτό η Σύνοδος εξέλεξε
νέο πάπα. Έτσι όμως το κύρος του παπικού θεσμού κουρελιάστηκε και επικράτησε η
άποψη για την αυθεντία της Συνόδου και το αλάθητό της (η παλαιά δηλαδή και
ορθόδοξος άποψη).
(Από το βιβλίο: Πως έγινε ο Πάπας
«αλάθητος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου