των εν Νικαία συνελθόντων
το δεύτερον, επί των ευσεβών και φιλοχρίστων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης,
κατά των δυσσεβών και αμαθώς και απερισκέπτως την Εκκλησίαν του Θεού
ειδωλολατρείν ειπόντων, και τας σεπτάς και αγίας Εικόνας καταβαλόντων.
Η Αγία αύτη και Οικουμενική Εβδόμη Σύνοδος έγινεν εν Nικαία το δεύτερον κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου βασιλέως και Ειρήνης της μητρός αυτού εν έτει ψπζ΄ (787). Πατέρες δε ήσαν εις αυτήν Ορθόδοξοι μεν τριακόσιοι πεντήκοντα, προσετέθησαν δε και άλλοι δεκαεπτά, εικονομάχοι μεν όντες πρότερον, ύστερον δε μετανοήσαντες και προσδεχθέντες από αυτήν, ώστε όλοι ήσαν τριακόσιοι εξήκοντα επτά.
Υπερέχοντες δε και πρόκριτοι από αυτούς ήσαν Ταράσιος ο Κωνσταντινουπόλεως, Πέτρος ο Πρωτοπρεσβύτερος Ρώμης και Πέτρος άλλος Πρεσβύτερος και αυτός και Ηγούμενος της εν Ρώμη Μονής του Αγίου Σάββα, επέχων τον τόπον του πάπα Ανδριανού, Θωμάς ο σύγκελλος και Ιερομόναχος, και Ιωάννης Ιερομόναχος, τον τόπον αναπληρούντες των αγιωτάτων Αποστολικών θρόνων, ήτοι αντί του Αλεξανδρείας Απολλιναρίου, Αντιοχείας Θεοδωρήτου και Ιεροσολύμων Ηλία. Ούτοι λοιπόν συνήχθησαν κατά των εικονομάχων· όθεν ανεθεμάτισαν εγγράφως πάσαν αίρεσιν και όλους τους εξάρχους των αιρέσεων· έπειτα ανεθεμάτισαν και όλους τους εικονομάχους εγγράφως αποφασίσαντες, ότι όστις δεν προσκυνεί τας αγίας Εικόνας είναι ξένος και κεχωρισμένος από την πίστιν των Ορθοδόξων Χριστιανών και ότι η της Εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει, και ότι ο προσκυνών και τιμών την Εικόνα, προσκυνεί εν αυτή του εγγραφομένου την υπόστασιν. Και ούτω διαταξάμενοι και διορίσαντες και την Ορθόδοξον πίστιν στερεώσαντες, ανεχώρησαν έκαστος εις την Επισκοπήν του. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Η Αγία αύτη και Οικουμενική Εβδόμη Σύνοδος έγινεν εν Nικαία το δεύτερον κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου βασιλέως και Ειρήνης της μητρός αυτού εν έτει ψπζ΄ (787). Πατέρες δε ήσαν εις αυτήν Ορθόδοξοι μεν τριακόσιοι πεντήκοντα, προσετέθησαν δε και άλλοι δεκαεπτά, εικονομάχοι μεν όντες πρότερον, ύστερον δε μετανοήσαντες και προσδεχθέντες από αυτήν, ώστε όλοι ήσαν τριακόσιοι εξήκοντα επτά.
Υπερέχοντες δε και πρόκριτοι από αυτούς ήσαν Ταράσιος ο Κωνσταντινουπόλεως, Πέτρος ο Πρωτοπρεσβύτερος Ρώμης και Πέτρος άλλος Πρεσβύτερος και αυτός και Ηγούμενος της εν Ρώμη Μονής του Αγίου Σάββα, επέχων τον τόπον του πάπα Ανδριανού, Θωμάς ο σύγκελλος και Ιερομόναχος, και Ιωάννης Ιερομόναχος, τον τόπον αναπληρούντες των αγιωτάτων Αποστολικών θρόνων, ήτοι αντί του Αλεξανδρείας Απολλιναρίου, Αντιοχείας Θεοδωρήτου και Ιεροσολύμων Ηλία. Ούτοι λοιπόν συνήχθησαν κατά των εικονομάχων· όθεν ανεθεμάτισαν εγγράφως πάσαν αίρεσιν και όλους τους εξάρχους των αιρέσεων· έπειτα ανεθεμάτισαν και όλους τους εικονομάχους εγγράφως αποφασίσαντες, ότι όστις δεν προσκυνεί τας αγίας Εικόνας είναι ξένος και κεχωρισμένος από την πίστιν των Ορθοδόξων Χριστιανών και ότι η της Εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει, και ότι ο προσκυνών και τιμών την Εικόνα, προσκυνεί εν αυτή του εγγραφομένου την υπόστασιν. Και ούτω διαταξάμενοι και διορίσαντες και την Ορθόδοξον πίστιν στερεώσαντες, ανεχώρησαν έκαστος εις την Επισκοπήν του. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου