Oι ψευδεπίσκοποι και ψευδοποιμένες του ΙΕ΄ Ιερού Κανόνος
της ΑΒ΄ Συνόδου αποτελούν την λεγομένην Φαινομένην Εκκλησίαν, κατά τον Άγιον
Γρηγόριον τον Θεολόγον. Και ορθώς το διευκρινίζει ο Μέγας εν Θεολόγοις, καθότι
δεν είναι δυνατόν να είναι -και ούτε είναι- ούτε θρόνων, ούτε κυρίως τρόπων
διάδοχοι, και ούτε είναι φορείς της άπαξ τοις Αγίοις παραδοθείσης Πίστεως. Ένας
τέτοιος, λοιπόν, ψευδεπίσκοπος δεν δύναται ποτέ να ενεργεί εν ονόματι της Καθολικής
Εκκλησίας, έστω και εάν υποθέσουμε, ότι οι πρώτοι κηρύξαντες την αίρεσιν έσχον
υπό της Εκκλησίας την διαδοχήν και την Χάριν, κατά τον Μέγαν Βασίλειον! Οι
διάδοχοι, όμως, αυτών παρέλαβαν αιρετικήν πίστιν και ψευδή διδασκαλίαν από τους
ψευδεπισκόπους αυτούς, και επομένως δεν είναι φορείς της αποστολικής πίστεως,
ούτε φορείς της αποστολικότητος της διαδοχής. Είναι, όπως το προσδιορίζει ο
Ιερός Κανών, ψευδεπίσκοποι και ψευδοποιμένες. Από αυτούς, λοιπόν, τους
ψευδοδιδασκάλους δεν αποτειχιζόμαστε εμείς, αλλά εμείς τους αποτειχίζουμε, κατά
τον Μέγαν Θεολόγον Γρηγόριον. Εμείς εξακολουθούμε να αποτελούμε την αληθινή
Εκκλησία του Χριστού, από την Οποίαν ουδέποτε αποσχισθήκαμε. Ο άσωτος είναι ο
απομακρυνόμενος από τον οίκον του Πατρός, ο πιστός δούλος και ο φρόνιμος
οικονόμος, ο κατ΄ υιοθεσίαν κληρονόμος της Βασιλείας του Πατρός και εν τω οικω
του Πατρός παραμένων, μηδέποτε αναχωρήσας εις χώραν μακράν (του Οικουμμενισμού)
και ο αληθινός φορέας της αποστολικότητος της Εκκλησίας, είναι ο συνεχίζων την
Παράδοσιν και την αποστολικήν Πίστιν κατέχων, πού έχει και την ιερωσύνην
αλώβητον και την χάριν πλουσίαν και κατ' εξοχήν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού
μας εν τη Θεία Ευχαριστία, δι' ής ο Χριστός μας μένει εν ημίν και ημείς εν
Αυτώ.
------------
Ο/Η ΜΕΛΑΝΗ είπε...
Ο/Η ΜΕΛΑΝΗ είπε...
------------
Θεωρώ ότι πρέπει να σέβεστε ιερείς σαν τον π.Νικόλαο Δημαρά για τον αντιοικουμενιστικό αγώνα που κάνει μέσα από κηρύγματα και άλλες δράσεις, αγωνιώντας για την άλωση της Ορθοδοξίας από οικουμενιστές, και που ιδέα δεν έχουν από το πνεύμα των πατέρων αλλά ξέρουν μόνο να ακολουθούν προβατόσχημους λύκους τύπου Βαρθολομαίου κ.λ.π. Επιπλέον παραπλανάτε και άλλους ρίχνοντας λάσπη σε έναν άξιο λειτουργό του Υψίστου που άφησε το βόλεμα της κρατούσας εκκλησίας και ανέλαβε να ποιμάνει, με πολλές θυσίες, το μικρό ποίμνιο που συνεχίζει να χλευάζεται από τους υπηρέτες και τα θύματα του Νεοημερολογιτισμού.
20 Σεπτεμβρίου 2019 - 12:23 μ.μ
---------------------------
20 Σεπτεμβρίου 2019 - 12:23 μ.μ
---------------------------
Επειδή υπάρχουν πολλοί ανώνυμοι θα παρακαλούσα να ξέρω, έστω με κάποια σήμανση, σε ποιον αναφέρομαι.
Ελέχθησαν πολλά και αυτό που κατάλαβα είναι ότι αντί να κοιτάμε το δάσος, εστιάζουμε στο δάκτυλο αντί να κοιτάξουμε την αίρεση του οικουμενισμού κοιτάζουμε να κουτσομπολέψουμε να βρούμε ό,τι βάζει ο νους και η τακτική του συκοφάντη.Κάνουμε επίθεση σε αυτόν που μας κρούει τον κώδωνα, όχι δια ίδιον όφελος αλλά γιατί σωτηρία του ποιμνίου, που χρόνια τώρα κοιμίζεται από την κρατούσα εκκλησία και πείθεται σε κηρύγματα περί άκριτης υπακοής στον γέροντα, αλλά όχι περί πίστεως. Τους κάνουν πλύση εγκεφάλου, ότι δεν είναι για αυτούς τα δογματικά αλλά ο επίσκοπος ξέρει,αυτοί απλά πρέπει να ακολουθούν τον ποιμένα ως άλογα πρόβατα( ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΌΣ),ας είναι μισθωτός για τον οποίο ο Χριστός είπε ότι <>. Παλιά ένας αν φώναζε ανάξιος την ώρα της χειροτονίας, αυτή σταματούσε , ο λαός είναι ο φύλακας της πίστεως αλλά ένας λαός που ξέρει τα της ορθοδόξου πίστεως και όχι τις αγαπολογίες που τον ποτίζουν οι οικουμενιστές ιεράρχες του, σπουδασμένοι στις θεολογικές σχολές της εσπερίας όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κόντογλου.Τι σχέση έχει όλη αυτή η νέα <>με την ορθοδοξία ,σχέση έχει και αντίγραφο είναι πιστό της εγκλυκλίου του 1920 της οποὶας κομμάτια παραθέτω. Από τότε δρομολογήθηκε η άλωση της ορθοδοξίας .Και ότι δεν έκανε ο πάπας το έκανε αυτή.Ο σκοπός της αλλαγής του ημερολογίου φαίνεται ξεκάθαρα ποιος ήταν αφού έγινε από μασώνους,σαν τους σημερινούς που το υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.Κοιμίζει έναν ολόκληρο λαό και δεν τον θέλει ελεύθερο, ούτε ξύπνιο, αλλά τον κρατάει δέσμιο μιας νέας θεολογίας, αντιπατερικής, υποταγμένο στα κελεύσματα της νέας τάξης.
Ούτω δε της ειλικρινείας και της εμπιστοσύνης προ παντός αποκαθισταμένης μεταξύ των Εκκλησιών, νομίζομεν δεύτερον ότι επιβάλλεται ίνα αναζωπυρωθή και ενισχυθή προ παντός η αγάπη μεταξύ των Εκκλησιών, μη λογιζομένων αλλήλας ως ξένας καί αλλοτρίας, αλλ ́ ως
συγγενείς και οικείας εν Χριστώ καί "συγκληρονόμους και συσσώμους της επαγγελίας
του Θεού εν τω Χριστώ". (Εφεσ. 3, 6). ∆ύναται δε η φιλία αύτη και αγαθόφρων πρός αλλήλους
διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:
α) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών,
β) δια της ανταλλαγής αδελφικών γραμμάτων κατά τας μεγάλας του εκκλησιαστικού ενιαυτού εορτάς, εν αις είθισται, και εν άλλαις εκτάκτοις περιστάσεσι,
γ) δια της οικειοτέρας συσχετίσεως των εκασταχού ευρισκομένων αντιπροσώπων των διαφόρων Εκκλησιών,
δ) δια της επικοινωνίας των Θεολογικών Σχολών και των αντιπροσώπων της Θεολογικής Επιστήμης και δια της ανταλλαγής των εν εκάστη Εκκλησία εκδιδομένων θεολογικών και εκκλησιαστικών περιοδικών και συγγραμμάτων,
στ) δια της συγκροτήσεως παγχριστιανικών συνεδρίων προς εξέτασιν ζητημάτων κοινού πάσαις ταις Εκκλησίαις ενδιαφέροντος,
ζ) δια της απαθούς και επί το ιστορικώτερον εξετάσεως των δογματικών διαφορών από της έδρας και εν ταις συγγραφαίς,
η) δια του αμοιβαίου σεβασμού των κρατούντων εν ταις διαφόροις Εκκλησίαις ηθών και εθίμων,
θ) δια της παροχής αμοιβαίως ευκτηρίων οίκων και κοιμητηρίων δια τας κηδείας και την ταφήν των εν τη ξένη αποθνησκόντων οπαδών των ετέρων ομολογιών,
ι) δια της πρόφρονος τέλος αμοιβαίας υποστηρίξεως των Εκκλησιών εν τοις έργοις της θρησκευτικής επιρρώσεως, της φιλανθρωπίας
και τοις παραπλησίοις.
Ο τοποτηρητής του Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου
Κωνσταντινουπόλεως
+ Μητροπολίτης Προύσης ∆ωρόθεος
Ελέχθησαν πολλά και αυτό που κατάλαβα είναι ότι αντί να κοιτάμε το δάσος, εστιάζουμε στο δάκτυλο αντί να κοιτάξουμε την αίρεση του οικουμενισμού κοιτάζουμε να κουτσομπολέψουμε να βρούμε ό,τι βάζει ο νους και η τακτική του συκοφάντη.Κάνουμε επίθεση σε αυτόν που μας κρούει τον κώδωνα, όχι δια ίδιον όφελος αλλά γιατί σωτηρία του ποιμνίου, που χρόνια τώρα κοιμίζεται από την κρατούσα εκκλησία και πείθεται σε κηρύγματα περί άκριτης υπακοής στον γέροντα, αλλά όχι περί πίστεως. Τους κάνουν πλύση εγκεφάλου, ότι δεν είναι για αυτούς τα δογματικά αλλά ο επίσκοπος ξέρει,αυτοί απλά πρέπει να ακολουθούν τον ποιμένα ως άλογα πρόβατα( ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΌΣ),ας είναι μισθωτός για τον οποίο ο Χριστός είπε ότι <>. Παλιά ένας αν φώναζε ανάξιος την ώρα της χειροτονίας, αυτή σταματούσε , ο λαός είναι ο φύλακας της πίστεως αλλά ένας λαός που ξέρει τα της ορθοδόξου πίστεως και όχι τις αγαπολογίες που τον ποτίζουν οι οικουμενιστές ιεράρχες του, σπουδασμένοι στις θεολογικές σχολές της εσπερίας όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κόντογλου.Τι σχέση έχει όλη αυτή η νέα <>με την ορθοδοξία ,σχέση έχει και αντίγραφο είναι πιστό της εγκλυκλίου του 1920 της οποὶας κομμάτια παραθέτω. Από τότε δρομολογήθηκε η άλωση της ορθοδοξίας .Και ότι δεν έκανε ο πάπας το έκανε αυτή.Ο σκοπός της αλλαγής του ημερολογίου φαίνεται ξεκάθαρα ποιος ήταν αφού έγινε από μασώνους,σαν τους σημερινούς που το υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.Κοιμίζει έναν ολόκληρο λαό και δεν τον θέλει ελεύθερο, ούτε ξύπνιο, αλλά τον κρατάει δέσμιο μιας νέας θεολογίας, αντιπατερικής, υποταγμένο στα κελεύσματα της νέας τάξης.
Ούτω δε της ειλικρινείας και της εμπιστοσύνης προ παντός αποκαθισταμένης μεταξύ των Εκκλησιών, νομίζομεν δεύτερον ότι επιβάλλεται ίνα αναζωπυρωθή και ενισχυθή προ παντός η αγάπη μεταξύ των Εκκλησιών, μη λογιζομένων αλλήλας ως ξένας καί αλλοτρίας, αλλ ́ ως
συγγενείς και οικείας εν Χριστώ καί "συγκληρονόμους και συσσώμους της επαγγελίας
του Θεού εν τω Χριστώ". (Εφεσ. 3, 6). ∆ύναται δε η φιλία αύτη και αγαθόφρων πρός αλλήλους
διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:
α) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών,
β) δια της ανταλλαγής αδελφικών γραμμάτων κατά τας μεγάλας του εκκλησιαστικού ενιαυτού εορτάς, εν αις είθισται, και εν άλλαις εκτάκτοις περιστάσεσι,
γ) δια της οικειοτέρας συσχετίσεως των εκασταχού ευρισκομένων αντιπροσώπων των διαφόρων Εκκλησιών,
δ) δια της επικοινωνίας των Θεολογικών Σχολών και των αντιπροσώπων της Θεολογικής Επιστήμης και δια της ανταλλαγής των εν εκάστη Εκκλησία εκδιδομένων θεολογικών και εκκλησιαστικών περιοδικών και συγγραμμάτων,
στ) δια της συγκροτήσεως παγχριστιανικών συνεδρίων προς εξέτασιν ζητημάτων κοινού πάσαις ταις Εκκλησίαις ενδιαφέροντος,
ζ) δια της απαθούς και επί το ιστορικώτερον εξετάσεως των δογματικών διαφορών από της έδρας και εν ταις συγγραφαίς,
η) δια του αμοιβαίου σεβασμού των κρατούντων εν ταις διαφόροις Εκκλησίαις ηθών και εθίμων,
θ) δια της παροχής αμοιβαίως ευκτηρίων οίκων και κοιμητηρίων δια τας κηδείας και την ταφήν των εν τη ξένη αποθνησκόντων οπαδών των ετέρων ομολογιών,
ι) δια της πρόφρονος τέλος αμοιβαίας υποστηρίξεως των Εκκλησιών εν τοις έργοις της θρησκευτικής επιρρώσεως, της φιλανθρωπίας
και τοις παραπλησίοις.
Ο τοποτηρητής του Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου
Κωνσταντινουπόλεως
+ Μητροπολίτης Προύσης ∆ωρόθεος
