Σκέψεις διὰ τὴν νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἀρχίζει ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Μία χαλαρὴ νηστεία, ἡ ὁποία διαφέρει κάθε χρόνο σὲ διάρκεια, καθοριζόμενη ἀπὸ τὸ Πάσχα. Μετὰ τὴν χαλάρωση τῆς εὐφρόσυνης ἀναστάσιμης περιόδου, ὅπου ἀπαγορεύεται ἡ νηστεία, ἐκτὸς τῆς Τετάρτης καὶ τῆς Παρασκευῆς, ὅρισε ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία αὐτὴ τὴ νηστεία, γιὰ δύο λόγους. Πρῶτον νὰ ἀφήσουμε τὴν χαλαρότητα τῆς ἀναστάσιμης περιόδου καὶ νὰ ξεκινήσουμε τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, μὲ κύριο χαρακτηριστικὸ τὴν ἐγκράτεια καὶ δεύτερον νὰ προετοιμαστοῦμε πνευματικά, γιὰ νὰ ἑορτάσουμε τὴν ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ αὐτὴ ἕνα σημαντικὸ ἑορτολογικὸ σταθμό.
Ὅπως προαναφέραμε, αὐτὴ ἡ νηστεία δὲν ἔχει τὴν αὐστηρότητα τῶν ἄλλων νηστειῶν, διότι κατ’ αὐτὴν μποροῦμε νὰ καταλύουμε τὴ βρώση ἰχθύων, ἐκτὸς Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς. Ἐφέτος, λόγω ὅτι τὸ Πάσχα συνέπεσε ἀργά, ἡ νηστεία περιορίζεται σὲ μία ἑβδομάδα. Δὲν ἔχει τόσο σημασία ἡ διάρκειά της, ὅσο ἡ δική μας ἐγρήγορση καὶ προσπάθεια νὰ νηστέψουμε ἀπὸ τὶς ζωικὲς καὶ λιπαρὲς τροφὲς καὶ κυρίως ἀπὸ τὶς ἁμαρτωλές μας ἕξεις. Ἡ πραγματικὴ καὶ ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸ Θεὸ νηστεία εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ νὰ μᾶς ἀποκόψει ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ θέλγητρα τοῦ κόσμου καὶ νὰ μᾶς φέρει «εἰς ἑαυτόν», νὰ κατανοήσουμε τὴν ἁμαρτωλότητά μας καὶ νὰ ξεκινήσουμε τὸν ἀγώνα μας γιὰ τὴν διόρθωσή μας. Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὶς ζωικὲς καὶ λιπαρὲς τροφὲς εἶναι τὸ μέσον νὰ πετύχουμε τὴν κάθαρσή μας ἀπὸ τὰ πάθη μας. Ἄλλωστε εἶναι γνωστὸ πὼς μὲ γεμάτο τὸ στομάχι καὶ τὴ νωθρότητα δὲν γίνεται πνευματικὸς ἀγώνας. Ἂς κάμουμε, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, καὶ σὲ αὐτὴ τὴ σύντομη νηστεία τὸ χρέος μας πρὸς τὸν ἑαυτόν μας, γιὰ νὰ φτάσουμε νὰ ἑορτάσουμε καὶ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καλὰ προετοιμασμένοι!
«Ο.Τ»

1 σχόλιο:

xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...

η παράδοση τής Εκκλησίας θέλει τήν νηστεία τών Αγίων Αποστόλων ΟΧΙ κάτω από τίς 8 ημέρες , σύμφωνα με το αιώνιο πασχάλιο και τόν κανόνα του Πάσχα του <>ημερολογίου , και αυτό ισχύει αιώνια ,με τό νέο ημερολόγιο καθώς καταστρατηγήτε ο Πασχάλιος κανόνας καί κάθε έτος αναπροσαρμόζεται πάλι πολλές χρονιές πέφτει εκτός ορίων και ή μειώνει την παραδεδομένη νηστεία κάτω από τις καθιερωμένες ημέρες και άλλες φορές τήν καταργή τελείως , μιά ματιά στο πασχάλιο του νέου και του παλαιού το δείχνει - στα παλαιά βιβλία του μέγα ωρολογίου - έχει σχετικούς πίνακες . αυτό δέν είναι παράβαση και καταπάτηση τής Ιεράς Παραδόσεως ? με ότι αυτό σημαίνει ??