Ἐάν ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου καί τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς
εἶναι ἕνα ἀπέραντο καί πανώριο πνευματικό πέλαγος, τότε ἡ πυξίδα τοῦ ταξιδιοῦ,
πού μέ ἀσφάλεια μᾶς προσανατολίζει, εἶναι ἡ ὑπέροχη καί γλυκύτατη προσευχή τοῦ ἁγίου
Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, πού σχεδόν κάθε μέρα ἀπαγγέλλεται: «Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς
μου, Πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καί ἀργολογίας μή μοι δῶς. Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς
καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν
τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου. Ὅτι εὐλογητός εἶ, εἰς τούς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν». Κακίες καί ἀρετές σέ ἀντιπαράθεση. Ἀπαραίτητος ὁ ἀγώνας
στόν μεταπτωτικό ἄνθρωπο.
«Ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης», εἶπε ὁ Κύριος. Ἤ μένεις στό κακό καί χάνεσαι γιά πάντα, ἤ ἀγωνίζεσαι γιά τό βραβεῖο τῆς αἰώνιας βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ νίκη κερδίζεται μέ ἀγώνα. Τά μπάζα τῶν σκουπιδιῶν πού κουβαλᾶμε μέσα μας δέν ἔχουν τελειωμό. Τό σκουπίδι τῆς περιέργειας εἶναι ἕνα ἀπ' τά πολύ ὕπουλα. Ἡ περιέργεια! Καί τί εἶναι περιέργεια; Ἑρμηνευτικά, ἡ λέξη σημαίνει: τήν ἔντονη ἐπιθυμία νά γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος κάτι πού τόν ἐνδιαφέρει. Ἀλλ᾽ ἔχει καί τήν ἔννοια τοῦ ἀδιάκριτου καί ἁμαρτωλοῦ - ἤ καί αἰσχροῦ - ἐνδιαφέροντος. Ἑπομένως ὑπάρχει καλή καί κακή περιέργεια. Ἀπ᾽ αὐτή τήν κακή καί ἁμαρτωλή περιέργεια ζητᾶμε νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Θεός. Πόσα ἠθικά ναυάγια ἔχουν γίνει στό διάστημα τῶν χρόνων! Πολύ γνωστή στήν ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἡ περίπτωση τοῦ βασιλιᾶ καί προφήτη Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ξέπεσε καί διπλά ἁμάρτησε, γιατί τόν πρόδωσαν τῆς περιέργειας τά μάτια... Μονάχα ἡ μετάνοια τόν ἔσωσε. Ἀποσύρθηκε καί μέ συντριβή καρδιᾶς ἔγραψε τόν 50ό ψαλμό τῆς «μετανοίας». Οἱ σύγχρονοι καί πολυποίκιλοι πειρασμοί τῆς αἰσχρῆς περιέργειας, καταπολεμοῦν θρασύτατα ὅλους, πολύ δέ περισσότερο τούς χριστιανούς. Διότι ὁ διάβολος τούς ἀνθρώπους τοῦ «κόσμου» καί τῆς ἁμαρτίας, τούς ἔχει στά χέρια του. Εἶναι οἱ αἰχμάλωτοί του καί δέν τούς φοβᾶται. Ὅλοι οἱ ἄλλοι κινδυνεύουμε ἀπ᾽ τήν περιέργεια... καί προπάντων τῆς εἰκόνας, τῆς φωτογραφίας τῆς τηλεόρασης, τοῦ διαδικτύου, τῶν ἐφημερίδων καί ὅλων τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (Μ.Μ.Ε.). «Πᾶσαν ἁγνίσωμεν αἴσθησιν», λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Καί προσθέτει: «Μηδέν εἴδωλον πορνικόν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς φέρωμεν ἐκ φιλοπόνου θέας καί περιέργου».Ἡ περιέργεια νά μή μᾶς ὁδηγεῖ σέ εἰκόνες καί λογισμούς πορνικούς καί ἁμαρτωλούς. Καί μή ξεχνᾶμε τόν «μακαρισμό» τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. Ε΄ 8). Μονάχα οἱ καθαροί στά μάτια καί στήν καρδιά θά ἰδοῦν τόν Θεό.
«Ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης», εἶπε ὁ Κύριος. Ἤ μένεις στό κακό καί χάνεσαι γιά πάντα, ἤ ἀγωνίζεσαι γιά τό βραβεῖο τῆς αἰώνιας βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ νίκη κερδίζεται μέ ἀγώνα. Τά μπάζα τῶν σκουπιδιῶν πού κουβαλᾶμε μέσα μας δέν ἔχουν τελειωμό. Τό σκουπίδι τῆς περιέργειας εἶναι ἕνα ἀπ' τά πολύ ὕπουλα. Ἡ περιέργεια! Καί τί εἶναι περιέργεια; Ἑρμηνευτικά, ἡ λέξη σημαίνει: τήν ἔντονη ἐπιθυμία νά γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος κάτι πού τόν ἐνδιαφέρει. Ἀλλ᾽ ἔχει καί τήν ἔννοια τοῦ ἀδιάκριτου καί ἁμαρτωλοῦ - ἤ καί αἰσχροῦ - ἐνδιαφέροντος. Ἑπομένως ὑπάρχει καλή καί κακή περιέργεια. Ἀπ᾽ αὐτή τήν κακή καί ἁμαρτωλή περιέργεια ζητᾶμε νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Θεός. Πόσα ἠθικά ναυάγια ἔχουν γίνει στό διάστημα τῶν χρόνων! Πολύ γνωστή στήν ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἡ περίπτωση τοῦ βασιλιᾶ καί προφήτη Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ξέπεσε καί διπλά ἁμάρτησε, γιατί τόν πρόδωσαν τῆς περιέργειας τά μάτια... Μονάχα ἡ μετάνοια τόν ἔσωσε. Ἀποσύρθηκε καί μέ συντριβή καρδιᾶς ἔγραψε τόν 50ό ψαλμό τῆς «μετανοίας». Οἱ σύγχρονοι καί πολυποίκιλοι πειρασμοί τῆς αἰσχρῆς περιέργειας, καταπολεμοῦν θρασύτατα ὅλους, πολύ δέ περισσότερο τούς χριστιανούς. Διότι ὁ διάβολος τούς ἀνθρώπους τοῦ «κόσμου» καί τῆς ἁμαρτίας, τούς ἔχει στά χέρια του. Εἶναι οἱ αἰχμάλωτοί του καί δέν τούς φοβᾶται. Ὅλοι οἱ ἄλλοι κινδυνεύουμε ἀπ᾽ τήν περιέργεια... καί προπάντων τῆς εἰκόνας, τῆς φωτογραφίας τῆς τηλεόρασης, τοῦ διαδικτύου, τῶν ἐφημερίδων καί ὅλων τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (Μ.Μ.Ε.). «Πᾶσαν ἁγνίσωμεν αἴσθησιν», λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Καί προσθέτει: «Μηδέν εἴδωλον πορνικόν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς φέρωμεν ἐκ φιλοπόνου θέας καί περιέργου».Ἡ περιέργεια νά μή μᾶς ὁδηγεῖ σέ εἰκόνες καί λογισμούς πορνικούς καί ἁμαρτωλούς. Καί μή ξεχνᾶμε τόν «μακαρισμό» τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. Ε΄ 8). Μονάχα οἱ καθαροί στά μάτια καί στήν καρδιά θά ἰδοῦν τόν Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου