Από τονΧαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Είναι πρόδηλο ότι η συνταγματική έννομος τάξη στην Ελλάδα τηρείται τύποις, απλώς την επικαλούνται ενίοτε τα κόμματα και πόσο μάλλον το κυβερνών, κατά περίσταση και κατά το δοκούν, παρασιωπώντας εκκωφαντικώς τη συστηματική καταστρατήγησή της ως προς τις καίριες διατάξεις του Συντάγματος. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία πλήττεται εκ βάθρων διότι έχει πλήρως μετασχηματιστεί σε κομματική, όπου το εκάστοτε πλειοψηφούν κόμμα, το οποίο επιβάλλεται εκ του Συντάγματος να αντιπροσωπεύει απολύτως την κυρίαρχη βούληση του λαού εντολέα του (άρθρο 1 παρ. 2), στην πράξη τη σφετερίζεται.
Ειδικότερα οι βουλευτές των κομμάτων καθίστανται κατά το Σύνταγμα εντολοδόχοι και φορείς της βουλήσεως του εκλογικού σώματος και πρέπει να διοικούν εναρμονιζόμενοι διαρκώς με βάση την αρχική εντολή του εκλογικού σώματος, το οποίο ενέκρινε αποκλειστικώς και μόνο το προεκλογικώς κατατεθειμένο υπό αυτά (τα κόμματα) πρόγραμμα. Ως εκ τούτου, οιαδήποτε μορφή όψιμης παρεκκλίσεως συνιστά ευθεία παραβίαση της λαϊκής εντολής και απόπειρα εξαπάτησης του κυρίαρχου λαού.
Επίσης, το άρθρο 51 σε συνδυασμό με το άρθρο 60 αναφέρει ότι οι βουλευτές υπηρετούν το συμφέρον σύσσωμου του έθνους και ουχί απλώς της κομματικής μερίδας των εκλογέων, όπως επίσης και ότι ο εκάστοτε βουλευτής έχει απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Στην πράξη, η κομματική ολιγαρχία είναι αυτή η οποία καταλύει κάθε συνταγματική πρόβλεψη διά την ελευθερία γνώμης των «κομματικών» βουλευτών, οι οποίοι οφείλουν επί ποινή διαγραφής να συνταχθούν αμελλητί με την κομματική «γραμμή», ανεξαρτήτως της ελευθερίας γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση, άλλως επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη τής αυτόχρημα διαγραφής τους.
Α ρα, λοιπόν, υφίσταται κομματική δημοκρατία, με συνέπεια το κόμμα να αλλοιώνει ευθέως τη λαϊκή εντολή, διότι, εφόσον την υφάρπαξε προβάλλοντας ένα μετεκλογικό πρόγραμμα, στην πράξη το αθετεί δολίως στο σύνολό του, επιβάλλοντας λίαν αντιδημοκρατικά και αυταρχικά κάποιο άλλο πρόγραμμα, το οποίο κατά τον χρόνο των διεξαχθεισών εκλογών αγνοούσε ανυπαιτίως ο λαός.
Τοιουτοτρόπως, λοιπόν, επιτυγχάνεται η διακυβέρνηση της χώρας ερήμην του λαού, μολονότι είθισται να διαμηνύουν τα κυβερνώντα κόμματα περί νωπής και εν λευκώ εντολής διακυβέρνησης.
Τα συμπεράσματα δικά σας για το τι είχε τάξει και υποσχεθεί η παρούσα «αριστερεπώνυμη» φενάκη περί των αντισυνταγματικών Μνημονίων, περί της προστασίας της κυρίας κατοικίας και περί της συρρίκνωσης της εθνικής κυριαρχίας και αναλογιστείτε τι έχει πράξει μέχρι και σήμερον και τι μέλλει γενέσθαι… Ελλήνων Ανάνηψις αυθωρεί και παραχρήμα.
*Δικηγόρος
Είναι πρόδηλο ότι η συνταγματική έννομος τάξη στην Ελλάδα τηρείται τύποις, απλώς την επικαλούνται ενίοτε τα κόμματα και πόσο μάλλον το κυβερνών, κατά περίσταση και κατά το δοκούν, παρασιωπώντας εκκωφαντικώς τη συστηματική καταστρατήγησή της ως προς τις καίριες διατάξεις του Συντάγματος. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία πλήττεται εκ βάθρων διότι έχει πλήρως μετασχηματιστεί σε κομματική, όπου το εκάστοτε πλειοψηφούν κόμμα, το οποίο επιβάλλεται εκ του Συντάγματος να αντιπροσωπεύει απολύτως την κυρίαρχη βούληση του λαού εντολέα του (άρθρο 1 παρ. 2), στην πράξη τη σφετερίζεται.
Ειδικότερα οι βουλευτές των κομμάτων καθίστανται κατά το Σύνταγμα εντολοδόχοι και φορείς της βουλήσεως του εκλογικού σώματος και πρέπει να διοικούν εναρμονιζόμενοι διαρκώς με βάση την αρχική εντολή του εκλογικού σώματος, το οποίο ενέκρινε αποκλειστικώς και μόνο το προεκλογικώς κατατεθειμένο υπό αυτά (τα κόμματα) πρόγραμμα. Ως εκ τούτου, οιαδήποτε μορφή όψιμης παρεκκλίσεως συνιστά ευθεία παραβίαση της λαϊκής εντολής και απόπειρα εξαπάτησης του κυρίαρχου λαού.
Επίσης, το άρθρο 51 σε συνδυασμό με το άρθρο 60 αναφέρει ότι οι βουλευτές υπηρετούν το συμφέρον σύσσωμου του έθνους και ουχί απλώς της κομματικής μερίδας των εκλογέων, όπως επίσης και ότι ο εκάστοτε βουλευτής έχει απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Στην πράξη, η κομματική ολιγαρχία είναι αυτή η οποία καταλύει κάθε συνταγματική πρόβλεψη διά την ελευθερία γνώμης των «κομματικών» βουλευτών, οι οποίοι οφείλουν επί ποινή διαγραφής να συνταχθούν αμελλητί με την κομματική «γραμμή», ανεξαρτήτως της ελευθερίας γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση, άλλως επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη τής αυτόχρημα διαγραφής τους.
Α ρα, λοιπόν, υφίσταται κομματική δημοκρατία, με συνέπεια το κόμμα να αλλοιώνει ευθέως τη λαϊκή εντολή, διότι, εφόσον την υφάρπαξε προβάλλοντας ένα μετεκλογικό πρόγραμμα, στην πράξη το αθετεί δολίως στο σύνολό του, επιβάλλοντας λίαν αντιδημοκρατικά και αυταρχικά κάποιο άλλο πρόγραμμα, το οποίο κατά τον χρόνο των διεξαχθεισών εκλογών αγνοούσε ανυπαιτίως ο λαός.
Τοιουτοτρόπως, λοιπόν, επιτυγχάνεται η διακυβέρνηση της χώρας ερήμην του λαού, μολονότι είθισται να διαμηνύουν τα κυβερνώντα κόμματα περί νωπής και εν λευκώ εντολής διακυβέρνησης.
Τα συμπεράσματα δικά σας για το τι είχε τάξει και υποσχεθεί η παρούσα «αριστερεπώνυμη» φενάκη περί των αντισυνταγματικών Μνημονίων, περί της προστασίας της κυρίας κατοικίας και περί της συρρίκνωσης της εθνικής κυριαρχίας και αναλογιστείτε τι έχει πράξει μέχρι και σήμερον και τι μέλλει γενέσθαι… Ελλήνων Ανάνηψις αυθωρεί και παραχρήμα.
*Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου