Ακρως επικίνδυνη η κυβέρνηση, σφετερίζεται τα μείζονα εθνικά ζητήματα
Από τονΧαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Είναι πρόδηλο ότι η προδοσία είναι ηθικό πλεονέκτημα της γονυπετούς Αριστεράς εν Ελλάδι. Η παρούσα κυβέρνηση ενδιαφέρεται ως τυχοδιώκτης αποκλειστικά διά τη νομή της εξουσίας.
Πρόκειται για ευθέως αμοραλιστές πολιτικούς οι οποίοι δεν έχουν ουδένα ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας και αντιλήψεως, καθώς από τις συμμορίες, τις οποίες μέχρι πρότινος συγκροτούσαν και στις οποίες συμμετείχαν ευαγγελιζόμενοι «το θείο μάννα» εκ της Κόκκινης Επαναστάσεως, απασχολούμενοι παρασιτικά σε διάφορες κρατικοδίαιτες δημόσιες θέσεις ελέω σοσιαλισμού, έτι πλειότερον ιδεολογικώς συγγενή προς τις ιδεοληψίες των, ή στην καλυτέρα των περιπτώσεων, ως έμμισθοι συνδικαλιστές «καριερίστες», σήμερα κατόρθωσαν να εγκαθιδρυθούν στην εξουσία δίχως ουδεμία ικανότητα άσκησης πολιτικής και απεμπολούν γηθοσύνως γη και ύδωρ.
Η ικανότητά τους εξαντλείται στην ευτελή και ρηχή προπαγάνδα, επιπέδου πανεπιστημίου, καθώς και στην ιδεολογική τρομοκρατία, απολιθωμένες πρακτικές ολοκληρωτικής επίνευσης εξουδετέρωσης των αντιφρονούντων προς το καθεστώς, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του προσφιλούς των «Σιδηρούντος Παραπετάσματος».
Στις ερπύστριες του ερυθρού βιούμενου ολοκληρωτισμού οι θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματός μας, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και ασφαλώς το εθνικό συμφέρον, διότι πρόκειται για μία εθνομηδενιστική και παντελώς αδιάφορη κυβέρνηση για το αληθές συμφέρον του τόπου, πέραν από την παλαιολιθική αντίληψη διόγκωσης του κράτους διά «κομματικών» αμιγώς ψηφοθηρικού χαρακτήρα διορισμών και την πολεμική κατά του έθνους διότι αντίκειται στην προκρούστεια λογική του διεθνιστικού δόγματος που πρεσβεύουν, ουδέν έτερον πολιτικά προσοδοφόρο. Επί της ουσίας πρόκειται για μία άκρως επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία σφετερίζεται τα μείζονα εθνικά ζητήματα έναντι αμιγώς προσωπικών ανταλλαγμάτων, ακρωτηριάζει την ελληνική Ιστορία βεβηλώνοντας ανίερα τη μνήμη των θυσιασθέντων προγόνων μας, άνευ ουδενός σεβασμού προς τους αγώνες των δια την ελευθερία και την εθνική μας υπερηφάνεια.
Σήμερα, με πολιτικό ανάστημα «νάνου» ως μη Ελληνες, αλλά άφρονες δούλοι, αμαυρώνουν την ελληνική Ιστορία, προδοτικά αντί 30 αργυρίων, σχετικώς με την άνευ όρων και γόνιμη για τα ελληνικά συμφέροντα διαπραγμάτευση της περίπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών, υπηρετώντας, άνευ ετέρου τινός, τη γεωστρατηγική, αμυντική πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, αλλά και τα ενεργειακά συμφέροντα των πολυεθνικών εταιριών στην περιοχή.
Η λύσις ανάγεται στην αγάπη για την πατρίδα, την Ιστορία, τον πολιτισμό, το ελληνικό έθνος, όπου η ίδια η συνταγματική έννομη τάξη αναγνωρίζει ως θεμέλιο του πολιτεύματος, άλλοις λόγοις, την προσωπικότητά μας στο διάβα των χρόνων, εν πολλοίς, αν νιώθει κανείς Ελληνας, ο πολιτισμός του υπαγορεύει μία μορφή ουσιαστικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, προκειμένου η Ελλάς να καταστεί ωφελημένη εθνικά και οικονομικά, δίχως να εκχωρείται γονυπετώς η Ιστορία μας περί «μακεδονικού έθνους και γλώσσας». Εν κατακλείδι, η αντίσταση και η εθνική διαπραγμάτευση είναι αρετές ενός ελεύθερου εθνικού ηγέτη με αξίες και ιδανικά, ενώ η δουλεία και η ήττα είναι συνώνυμα της προδοσίας ενός αργυρώνητου ταγού, εν προκειμένω της Αριστεράς.
*Δικηγόρος
Από τονΧαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Είναι πρόδηλο ότι η προδοσία είναι ηθικό πλεονέκτημα της γονυπετούς Αριστεράς εν Ελλάδι. Η παρούσα κυβέρνηση ενδιαφέρεται ως τυχοδιώκτης αποκλειστικά διά τη νομή της εξουσίας.
Πρόκειται για ευθέως αμοραλιστές πολιτικούς οι οποίοι δεν έχουν ουδένα ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας και αντιλήψεως, καθώς από τις συμμορίες, τις οποίες μέχρι πρότινος συγκροτούσαν και στις οποίες συμμετείχαν ευαγγελιζόμενοι «το θείο μάννα» εκ της Κόκκινης Επαναστάσεως, απασχολούμενοι παρασιτικά σε διάφορες κρατικοδίαιτες δημόσιες θέσεις ελέω σοσιαλισμού, έτι πλειότερον ιδεολογικώς συγγενή προς τις ιδεοληψίες των, ή στην καλυτέρα των περιπτώσεων, ως έμμισθοι συνδικαλιστές «καριερίστες», σήμερα κατόρθωσαν να εγκαθιδρυθούν στην εξουσία δίχως ουδεμία ικανότητα άσκησης πολιτικής και απεμπολούν γηθοσύνως γη και ύδωρ.
Η ικανότητά τους εξαντλείται στην ευτελή και ρηχή προπαγάνδα, επιπέδου πανεπιστημίου, καθώς και στην ιδεολογική τρομοκρατία, απολιθωμένες πρακτικές ολοκληρωτικής επίνευσης εξουδετέρωσης των αντιφρονούντων προς το καθεστώς, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του προσφιλούς των «Σιδηρούντος Παραπετάσματος».
Στις ερπύστριες του ερυθρού βιούμενου ολοκληρωτισμού οι θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματός μας, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και ασφαλώς το εθνικό συμφέρον, διότι πρόκειται για μία εθνομηδενιστική και παντελώς αδιάφορη κυβέρνηση για το αληθές συμφέρον του τόπου, πέραν από την παλαιολιθική αντίληψη διόγκωσης του κράτους διά «κομματικών» αμιγώς ψηφοθηρικού χαρακτήρα διορισμών και την πολεμική κατά του έθνους διότι αντίκειται στην προκρούστεια λογική του διεθνιστικού δόγματος που πρεσβεύουν, ουδέν έτερον πολιτικά προσοδοφόρο. Επί της ουσίας πρόκειται για μία άκρως επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία σφετερίζεται τα μείζονα εθνικά ζητήματα έναντι αμιγώς προσωπικών ανταλλαγμάτων, ακρωτηριάζει την ελληνική Ιστορία βεβηλώνοντας ανίερα τη μνήμη των θυσιασθέντων προγόνων μας, άνευ ουδενός σεβασμού προς τους αγώνες των δια την ελευθερία και την εθνική μας υπερηφάνεια.
Σήμερα, με πολιτικό ανάστημα «νάνου» ως μη Ελληνες, αλλά άφρονες δούλοι, αμαυρώνουν την ελληνική Ιστορία, προδοτικά αντί 30 αργυρίων, σχετικώς με την άνευ όρων και γόνιμη για τα ελληνικά συμφέροντα διαπραγμάτευση της περίπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών, υπηρετώντας, άνευ ετέρου τινός, τη γεωστρατηγική, αμυντική πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, αλλά και τα ενεργειακά συμφέροντα των πολυεθνικών εταιριών στην περιοχή.
Η λύσις ανάγεται στην αγάπη για την πατρίδα, την Ιστορία, τον πολιτισμό, το ελληνικό έθνος, όπου η ίδια η συνταγματική έννομη τάξη αναγνωρίζει ως θεμέλιο του πολιτεύματος, άλλοις λόγοις, την προσωπικότητά μας στο διάβα των χρόνων, εν πολλοίς, αν νιώθει κανείς Ελληνας, ο πολιτισμός του υπαγορεύει μία μορφή ουσιαστικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, προκειμένου η Ελλάς να καταστεί ωφελημένη εθνικά και οικονομικά, δίχως να εκχωρείται γονυπετώς η Ιστορία μας περί «μακεδονικού έθνους και γλώσσας». Εν κατακλείδι, η αντίσταση και η εθνική διαπραγμάτευση είναι αρετές ενός ελεύθερου εθνικού ηγέτη με αξίες και ιδανικά, ενώ η δουλεία και η ήττα είναι συνώνυμα της προδοσίας ενός αργυρώνητου ταγού, εν προκειμένω της Αριστεράς.
*Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου