ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΤΙΛΑ -- Γράφει η Βάσω Κόλλια

Το μήνυμα της εμφάνισης στις εθνικές παρελάσεις

Η παρέλαση είναι τελετουργία και, όπως κάθε τελετουργία, έχει τυπικό κώδικα συμπεριφοράς και ενδυμασίας. Η παρέλαση γίνεται για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ήρωές μας, σε αυτούς που θυσιάστηκαν για τις αρχές και τις αξίες μας. Κατά συνέπεια, στις παρελάσεις υπάρχει μια ομοιομορφία ακριβώς γιατί η εμφάνιση συμβολίζει αυτές τις αξίες. Οι εθνικές παρελάσεις δεν γίνονται για να δηλώσουν το θρήσκευμα κάποιου ή την πολυπολιτισμικότητα μιας κοινωνίας. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να δούμε Eλληνες Εβραίους μαθητές να φορούν το κιπά, χριστιανούς μαθητές με τεράστιους σταυρούς κ.ο.κ. 

Στο σημερινό άρθρο μου θα αφήσω το θέμα με τις μίνι φούστες και τα 12άποντα των μαθητριών. Είναι ένα άλλο θέμα και μην προσπαθούμε να το εξομοιώσουμε με τη μαντίλα. Η μαντίλα δηλώνει μια κοινωνία διαφορετική από αυτήν που ζούμε, μια κοινωνία διαφορετική από αυτήν για την οποία αγωνίστηκαν οι ήρωές μας. Μια κοινωνία ελεύθερη, δίκαιη, με ισότιμους πολίτες. Μια κοινωνία βασισμένη στις αρχές του Διαφωτισμού.

Η μαντίλα δεν συμβολίζει τίποτα απολύτως από αυτά. Η μαντίλα είναι το κατεξοχήν σύμβολο της καταπίεσης, της ανελευθερίας, της ταπείνωσης και της υπενθύμισης της κατωτερότητας της γυναίκας ως ατόμου στις ισλαμικές κοινωνίες. Κάποιοι θα σπεύσουν να ισχυριστούν ότι είναι παράδοση. Ναι, είναι παράδοση, αλλά μια παράδοση μισανθρωπική απέναντι στις γυναίκες, οι οποίες πρέπει να κρύψουν τα μαλλιά τους και όσο περισσότερα χαρακτηριστικά του προσώπου τους μπορούν!Παράδοση είναι και ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων! Η ακραία και βάρβαρη αυτή πρακτική έχει εφαρμοστεί τουλάχιστον σε 500.000 κορίτσια εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Επομένως, θα συνεχίσουμε για πολύ να συγκαλύπτουμε αυτό το έγκλημα εις βάρος χιλιάδων ευαίσθητων κοριτσίστικων ψυχών στο όνομα του σεβασμού μιας δήθεν παράδοσης, μιας δήθεν διαφορετικότητας ή μια δήθεν πολυπολιτισμικότητας; Μήπως οι νόμοι μας πρέπει να επιβάλλονται σε όλους του κατοίκους μιας χώρας ανεξαρτήτως θρησκείας και παραδόσεων;

Μήπως επιτέλους οι συντεταγμένες δυτικές πολιτείες και οι δυτικοί θεσμοί να αντισταθούν στην επιβολή θεοκρατικών αντιλήψεων σε τμήματα των κοινωνιών μας, τα οποία με δική τους επιλογή έχουν έρθει να ζήσουν στη Δύση; Δεν είναι δυνατόν να ζουν με τους δικούς τους νόμους, μη σεβόμενοι τη νομοθεσία της χώρας που έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Πριν από λίγα χρόνια σε μια έρευνα στην Αγγλία το 37% των μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών δήλωσε ότι προτιμά να ζει με τον νόμο της σαρίας παρά με τους βρετανικούς νόμους!


Πρέπει επιτέλους να αντισταθούμε. Γιατί μην ξεχνάμε ότι χύθηκε πολύ αίμα σε αυτήν εδώ την ήπειρο για τα ανθρώπινα ιδεώδη. Δεν πρέπει να αφήσουμε τις κατακτήσεις να χαθούν στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας, η οποία επιβάλλεται από αυτούς που κατέχουν το «αλάθητο» και το ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Σε πολλές μουσουλμανικές χώρες οι γυναίκες έχουν ξεσηκωθεί για να καταργηθεί η μαντίλα. Ας σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να αλλάξουν και να εξανθρωπίσουν τις κοινωνίες τους με κίνδυνο της ζωής τους. Τελειώνοντας και προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρεξηγήσεως, σεβασμός στη διαφορετικότητα -την όποια διαφορετικότητα- δεν σημαίνει άρνηση εφαρμογής νόμων. Διαφορετικά θα μετατραπούμε σε ζούγκλα και καθένας θα έχει το δικαίωμα να κάνει ή να επιβάλλει ό,τι μπορεί, ό,τι του αρέσει ή ό,τι τον βολεύει. Περί κοντής φούστας και 12άποντου... το επόμενο Σάββατο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: