Τερέντιος και οι συν αυτώ τεσσαράκοντα Άγιοι Μάρτυρες ήσαν εκ της
Αφρικής κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως και Φουρτουνάτου ηγεμόνος, εν
έτει σν΄ (250), συλληφθέντες δε ως Χριστιανοί, δέρονται πρώτον με ωμά νεύρα και
δεύτερον με ραβδία· έπειτα κατακαίονται εις την ράχιν με πεπυρωμένους οβελούς
και αι πληγαί αυτών τρίβονται με τρίχινα πανία, ήτοι υφασμένα από τρίχας αιγός,
και με όξος.
Και πάλιν ερωτηθέντες και μη πεισθέντες να αρνηθώσι τον Χριστόν, δένονται με αλύσεις· έπειτα σύρονται γυμνοί επάνω εις σίδηρα πυρωμένα. Μετά ταύτα καταξεσχίζονται με όνυχας και ρίπτονται εντός λάκκου γεμάτου από όφεις και σκορπίους. Και επειδή εφυλάχθησαν από όλα αβλαβείς, δια τούτο απεκεφαλίσθησαν δια ξίφους και έλαβον τους στεφάνους του Μαρτυρίου.
Και πάλιν ερωτηθέντες και μη πεισθέντες να αρνηθώσι τον Χριστόν, δένονται με αλύσεις· έπειτα σύρονται γυμνοί επάνω εις σίδηρα πυρωμένα. Μετά ταύτα καταξεσχίζονται με όνυχας και ρίπτονται εντός λάκκου γεμάτου από όφεις και σκορπίους. Και επειδή εφυλάχθησαν από όλα αβλαβείς, δια τούτο απεκεφαλίσθησαν δια ξίφους και έλαβον τους στεφάνους του Μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου