Ζοῦµε στὴν παρακµὴ τοῦ κράτους
µας; Ὑπάρχει ἆραγε λύση; Ἤ θὰ συνεχίσουµε αὐτὴν τὴν κατρακύλα µέχρι τὴν πλήρη
κατάρρευση. Ἄλλωστε ὁ πληθυσµὸς γερνάει καὶ µὲ ὅλη αὐτὴν τὴν κατάσταση ἐπιταχύνει
τὴν ἄθλια ζωή του µὲ ἀποτέλεσµα νέοι ἔποικοι σὲ αὐτὸν τὸν προικισµένο ἀπὸ τὸν
Θεὸ τόπο νὰ βροῦν καὶ νὰ ἀναπτύξουν κάποιον ἄλλο πολιτισµό. Οἱ πρόσφυγες καὶ οἱ
µετανάστες ἐκπληρώνοντας ἐντολὲς ἄνωθεν αὐτῶν ποὺ σχεδιάζουν τὶς τύχες τοῦ
κόσµου µας θὰ ἔχουν νὰ ἀλλάξουν θρησκεῖες ἤθη καὶ ἔθιµα τοῦ τόπου µας. Οἱ ἑπόµενες
γενιὲς θὰ ἔχουν νὰ θυµοῦνται ὅτι κάποτε ὑπῆρχε µία µεγάλη Ἑλλάδα καὶ εὐτυχῶς θὰ
ὑπάρχουν τὰ ἀρχαῖα µας (ἂν καὶ αὐτὰ µπορεῖ νὰ βαφτιστοῦν ἀλλιῶς, ὅπως γίνεται µὲ
τὴν Μακεδονία καὶ τὸν Μ. Ἀλέξανδρο ἀπὸ τοὺς γειτόνους µας). Τὴν κατάπτωση τῆς
Ρωµαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀκολούθησε ὁ Χριστιανισµὸς µὲ ὅ,τι ἀλλαγὲς ἀπὸ τότε ἔφερε
στὸν πολιτισµό µας. Σήµερα ἆραγε τί ἀκολουθεῖ; Ποιὲς γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς ἀκολουθοῦν,
ποὺ πιθανὸ δὲν θὰ προλάβουµε νὰ ζήσουµε καὶ νὰ δοῦµε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου