Περεγρίνος και οι
συν αυτώ Λουκιανός, Πομμήϊος, Ησύχιος, Παππίας, Σατορνίνος και Γερμανός, οι
Άγιοι Μάρτυρες, κατήγοντο εξ Ιταλίας και ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως
Τραϊανού, εν έτει 98. Γενομένου δε τότε διωγμού κατά των Χριστιανών,
επεβιβάσθησαν εις πλοίον και έπλευσαν εις την πόλιν του Δυρραχίου. Εκεί ιδόντες
τον Άγιον Αστείον, τον Επίσκοπον Δυρραχίου, κρεμάμενον εις σταυρόν, ηλειμμένον
με μέλι και κεντώμενον υπό σφηκών και μυιών δια την πίστιν του Χριστού και
μακαρίσαντες αυτόν, συνελήφθησαν.
Ομολογήσντες δε ότι είναι Χριστιανοί,
ερρίφθησαν, κατά προσταγήν του ανθυπάτου Αγρικόλα, εις το Αδριατικόν πέλαγος,
το από Βενετίας μέχρι Κυθήρων εκτεινόμενον, και ούτως έλαβον οι μακάριοι τους
αμαράντους στεφάνους του μαρτυρίου. Τα δε άγια αυτών λείψανα, ριφθέντα έξω υπό
της θαλάσσης, κατεχώσθησν εις την άμμον. Αφ’ ου δε παρήλθον εβδομήκοντα έτη,
εφανερώθησαν εις τον Επίσκοπον της Αλεξανδρείας, όστις, παραλαβών ταύτα, έθαψεν
εντίμως, κτίσας εις το όνομά των και μικράν Εκκλησίαν. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου