Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής ἀναφερόμενος στὴν συνεργασία τοῦ
ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεόν, γράφει μεταξὺ ἄλλων: «Δὲν ὑπάρχει δυνατότερον μέσον ἀπὸ τὴν
προσευχὴν γιὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῆς συνεργασίας μεταξὺ θείας Χάριτος καὶ ἀνθρωπίνης
προσπαθείας. Ἀλλὰ καὶ τίποτε δὲν ὠφελεῖ πιὸ ἀποτελεσματικὰ τὴν ψυχή, γιὰ νὰ
γίνη ἄξια τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν προσευχή». Ἐπίσης σὲ ἄλλο σημεῖον ἀναφέρει:
«Ἐκεῖνος, ποὺ φροντίζει ἢ κάνει κάτι χωρὶς προσευχήν, δὲν τοῦ ἔρχονται καλὰ τὰ
πράγματα γιὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῆς ὑποθέσεως, ποὺ ἐπιδιώκει. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ
νόημα τῆς συστάσεως τοῦ Κυρίου: “Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. ΙΕ´ 5).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου