Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Βαβύλας καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε ἀπὸ
εὐγενεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς στὴ Θεούπολη. Στὴν
πόλη αὐτὴ ἐκπαιδεύτηκε μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου καὶ διδάχθηκε μὲ
ἐπιμέλεια τὰ ἱερὰ γράμματα.
Ἀπὸ τὴ νεανική του ἡλικία ἀγάπησε τὸν Θεὸ καὶ
περιφρόνησε τὰ ἀγαθὰ τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Γι’ αὐτό, μόλις πέθαναν οἱ γονεῖς του,
μοίρασε τὸν πλοῦτο του στοὺς φτωχούς, τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά. Ἔτσι, λοιπόν,
ἀφοῦ ἀπάλλαξε τὸν ἑαυτό του ἀπὸ κάθε βιοτικὴ φροντίδα, ἀνέβηκε στὸ ὄρος καὶ
ἡσύχαζε, ἔχοντας μαζί του καὶ τοὺς δύο μαθητές του, τὸν Ἀγάπιο καὶ τὸν Τιμόθεο.
Ἔγινε μάλιστα καὶ πρεσβύτερος καὶ τίμησε ἀξίως τὸ ἀξίωμα τῆς ἱεροσύνης.
Ἐπειδὴ ὅμως οἱ εἰδωλολάτρες κινοῦνταν νὰ προδώσουν τὸν Ἅγιο στοὺς ἄρχοντες, ἄφησε τὴν Ρώμη καὶ πῆγε στὴν Σικελία μαζὶ μὲ τοὺς δύο μαθητές του. Ἐκεῖ ἔμεινε ἀρκετὸ χρόνο καὶ ὁδήγησε πολλοὺς μὲ τὴ βοήθεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶχε στὴν ψυχή του, στὴν ἀληθινὴ θεογνωσία.
Ὁ ἄρχοντας τῆς Σικελίας, περὶ τὸ 310 μ.Χ., συνέλαβε τὸν Ἅγιο Βαβύλα καὶ τοὺς δύο μαθητές του, τὸν Ἀγάπιο καὶ τὸν Τιμόθεο καὶ μόλις διαπίστωσε ὅτι μὲ παρρησία διεκήρυτταν τὴν πίστη τους στὸν Χριστὸ ὡς Θεὸ Ἀληθινό, ἄρχιζε νὰ τοὺς βασανίζει. Ὅμως οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἀντιμετώπιζαν μὲ καρτερία τὰ βασανιστήρια. Τελικὰ οἱ Ἅγιοι κατεσφάγησαν καὶ τὰ ἱερὰ λείψανά τους τὰ ἔριξαν στὴ φωτιὰ γιὰ νὰ καοῦν. Ἡ φωτιὰ ὅμως δὲν τὰ ἔβλαψε καθόλου καὶ διαφυλάχτηκαν σῶα καὶ ἀβλαβή. Ἔτσι τὰ πῆραν οἱ πιστοὶ καὶ τὰ ἐνταφίασαν στὸ νησὶ τῆς Σικελίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου