ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΩΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ κ. ΙΩΣΗΦ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» -- Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

 Τὸ ἐπόμενο κριτικὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ, κατεγράφη, ἀντιρρητικῶς, ἐπὶ τῆς πολύτιμης εὐκαιρίας τῶν μόλις νέων δημοσίων ἀντιφατικῶν καὶ ἀπαράδεκτων  λεχθέντων καὶ δηλώσεων τοῦ σεβασμιωτάτου Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ σὲ συνέντευξη του στὴν ἐκπομπὴ «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ». Δημοσιεύσαμε παράλληλα, γιὰ λόγους ἀντικειμενικότητος καὶ τὴν συνέντευξη.

Δεῖτὲ την παρακαλῶ ἐδῶ: ΙΩΣΗΦ ΧΑΡΚΙΟΛΑΚΗΣ (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ/Δρ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ), «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΧΘΡΟΥΣ», http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2018/01/blog-post_64.html .

Κατ΄ ἀρχὴν νὰ πῶ ὅτι ἔτυχε νὰ γνωρίσω, ἐλάχιστα, τὸν Μητροπολίτην Προικοννήσου εἰς τὸν ἱερὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πειραιῶς. Μοὺ ἔκανε τότε φοβερὴ ἐντύπωση ἡ διαδικτυακὴ του δραστηριότητα καὶ ἤθελα νὰ τὸν γνωρίσω προσωπικὰ, καὶ  τοῦ ἔγραψα ἕνα μήνυμα τὸ 2012 καὶ μὲ προσκάλεσε νὰ πάω στὸν Πειραιᾶ γιὰ νὰ γνωριστοῦμε ὅπου συνήθως ἐκεῖ ἐλειτουργοῦσε τὴν Κυριακή. Πήγα τότε μαζί μ΄ ἕνα στενὸ μου καὶ φιλικὸ πρόσωπο. Ἐντύπωση θετικὴ, ἐξίσου, μου ἔκανε  καὶ τὸ κήρυγμά του στὴ Λειτουργία.

Πρόκειται γιὰ ζηλευτὸ λόγιο καὶ κορυφαῖο Ἀρχιερέα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μας, τοῦτο εἶναι ἀδιαμφισβήτητο. Πρόσφερε καὶ προσφέρει μεγάλες ἐκκλησιαστικὲς ὑπηρεσίες στὸ Πατριαρχεῖον τῆς Ῥωμηοσύνης μας. Βέβαια, νὰ τὸ ὁμολογήσω, ὅτι ἄκουγα, συστηματικῶς, καὶ τὰ ἀξιοζήλευτα ῥαδιοφωνικὰ του  μαθήματα.

Πρὶν ἐστιάσω στὰ ἀρνητικὰ σημεία τῆς ἐν λόγῳ συνεντεύξεως νὰ πῶ ἐξ ἀρχῆς, διότι ἔτυχε νὰ εἴμουν αὐτόπτης καὶ αὐτήκοος μάρτυς, στὸ ὑπόγειο Ἀρχονταρίκι τοῦ ἱ. Ν. ἁγ. Νικολάου στὸν Πειραιᾶ, τὸ 2012, ὅτι: ὁ ἅγιος Προικοννήσου ἦτο καὶ εἶναι  ἀδίστακτος στὸ νὰ κατηγορεῖ καὶ νὰ δυσφημίζει (συκοφαντικῶς) τὸν ἀντιΟικουμενιστὴν συμφοιτητήν του καὶ παραδοσιακὸ θεολόγον ἐξ Ἀμερικῆς κ. Παναγιώτην Τελεβάντο καθῶς καὶ τὸν πρωτοκορυφαίο ἀρχηγέτη τοῦ ὀρθόδοξου κινήματος κατά τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὸν ἱερῶς Ἀποτειχισθέντα π. Θεόδωρον Ζήση (Πατρολόγον/Πρωτοπρεσβύτερον).

Πρόκειται, καθῶς ἔγινε γνωστὸν μέσα ἀπὸ διάφορα δημοσιογραφικὰ δημοσιεύματα, γιὰ τὴν μεγαλόσχημη «κυρὰ Κατίνα» καὶ τὸ λογιοτατιστικὸ φερέφωνο τῶν ἀρχιΟικουμενιστῶν ταγῶν. Αὐτὰ εἶναι τὰ κύρια καὶ μελανότερα σημεία τῆς προσωπικότητος τοῦ σεβασμιωτάτου Προικονήσου. Βέβαια δὲν θὰ σταθοῦμε μόνο σ΄ αὐτὰ, διότι σκοπεύουμε νὰ παρουσιάσουμε καὶ τὰ θετικὰ σημεία τῆς ἰδιοφυοῦς προσωπικότητός του.

Ὁ Προικοννήσου, σημειῶστε καὶ αὐτὸ, ὅτι ἔχει παράλληλα ἰδιαίτερες στενὲς φιλίες μὲ τὸν Μητροπολίτην Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιον καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ αὐλικούς του.

Οἱ νέο-Βατοπαιδινοὶ κ.ἄ., ἔχουν σὲ ἰδιαίτερη ἀπέχθεια καὶ συκοφαντοῦν συστηματικῶς τόσον τὸν π. Θεόδωρον Ζήση ὅσον καὶ τὸν θεολόγο κ. Παναγιώτη Τελεβάντο. Οἱ Φαναριῶτες ἀρχι-Οἰκουμενιστὲς, οἱ Νέο-βα(λ)τοπεδινοί ἡμι-Οἰκουμενιστὲς καὶ νέο-Βαρλααμιστὲς, οἱ σχισματικοαιρετικοὶ «Ζηλωτὲς», ἐπαναλαμβάνω, συκοφαντοῦν συστηματικὰ τοὺς συγκεκριμένους ἀνθρώπους.

Καὶ ἐπειδὴ ἐλκύομαι ἰδιαίτερα στὶς συκοφαντούμενες προσωπικότητες ἀναλαμβάνω προσωπικὰ νὰ καταγράψω αὐτὸ τὸ ἀντιρρητικὸ κείμενο, γιὰ τοὺς ἀντικειμενικοὺς ἱστορικοὺς τοῦ μέλλοντος ὅπερ θὰ ξεψαχνίζουν τὰ ἱστολόγια γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν ἤ νὰ διαψεύσουν λογῆς-λογῆς πληροφορίες. Σημειῶστε, ὅτι γιὰ λόγους πρακτικοὺς καὶ ποὺ μόνον ὁ Θεός γνωρίζει, οὐδέποτε ἔτυχε νὰ γνωρίσω ἀπὸ κοντὰ καὶ προσωπικὰ τὸν κ. Παναγιώτη Τελεβάντο.

Ποιὲς ἦτο εἶναι καὶ παραμένουν οἱ συντεταγμένες καὶ στοχευμένες συκοφαντίες κατὰ τῶν ἐν λόγῳ προσώπων; Γιατὶ κατηγοροῦν τόσο ἀδίστακτα καὶ ἀφιλάνθρωπα τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς Κληρικοὺς καὶ Λαϊκοὺς θεολόγους; Ἤρθε ἡ ὥρα νὰ ἐξηγηθοῦμεν καὶ νὰ ἀναμετρηθοῦμεν.

Ὁ ἅγιος Προικοννήσου γιὰ τὸν ἀγαπημένο πρώην φίλο καὶ συμφοιτητήν του ἐξεδήλωσε δημόσια στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ ἰδιωτικὰ προσωπικὰ σ΄ ἐμένα ὅτι ὁ θεολόγος κ. Παν. Τελεβάντος εἶναι ἕνας ἄνθρωπος ψυχοπαθὴς, διότι τὸν ἕβλαψε σοβαρὰ ἡ πολύχρονη ἀγαμία του. Δηλαδή ἡ ἐθελούσια ἀποχή τοῦ Τελεβάντου ἀπὸ πάσης φύσεως σεξουαλικὲς δραστηριότητες τὸν καθιστοῦν, ἀξιοκατάκριτο, ὡς ἄνθρωπο μὴ φυσιολογικὸ (χρησιμοποιοῦν μερικοὶ ἀχρείοι αὐτὴν τὴν ἐπόμενη λέξη τοῦ πεζοδρομείου: «ἀνώμαλος») καὶ συνεπῶς ψυχοπαθήν. Αὐτὴ ἦτο καὶ εἶναι ἡ διαβόητη ἐξ ἀποστάσεως ψυχιατρικὴ διάγνωση καὶ προσωπικὴ γνώμη τοῦ ἁγίου Προικοννήσου μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ ὁμογνωμούντων ἠλιθίων φίλων του. Ὁ σεβ. ἐμέμφθηκε, κακῶς, δηλαδὴ τὴν ἐν Χριστὸ παρθενία καὶ ἱεραποστολικὴ ἀφιέρωση του ἐν λόγῳ λαϊκοῦ θεολόγου καὶ πρώην συμφοιτητοῦ του.

Σ΄αὐτὸ εἰδικὰ τὸ σημεῖο ἐτρόμαξα καὶ ἐφοβήθη σφόδρα γιὰ τὸ ἀδίστακτον καὶ τὴν ζηλόφθονη μοχθηρία τῶν Μητροπολιτῶν/ικῶν.

Τὰ ἴδια καὶ τρισχειρώτερα πράγματα, διακηρύττουν στενά προσκείμενα καὶ φιλικὰ πρόσωπα τοῦ Προικοννήσου, ἡ περιβόητη οἰκογένεια τῶν Κολυμπαριστῶν Γιάγκηδων (Στρατηγὸς κ. Γιάγκος Γιάγκου, Κληρικὸς π. Βαρνάβας Γιάγκου, Κανονολόγος κ. Θεόδωρος Γιάγκου κ.λπ.). Τὰ ἴδια ἀκριβῶς διακηρύττει, διὰ τῆς βυζαντινιστικῆς φημολογίας, ὅλως παραδόξως, καὶ ὁ σεβασμιώτατος Λεμεσοῦ μὲ τοὺς αὐλικούς του. Παρόμοια πράγματα, φημολογεῖ καὶ κατακρίνει (γιὰ εὐνόητους λόγους) καὶ ἡ πολιτικο-θρησκευτικὴ ἤ Παποκαισαρικὴ Σέκτα τῆς «ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ» τῶν Βολουδάκηδων. Ὁ καθένας ἐκκλησιαστικὸς πυλώνας, ἐνεργεῖ κακόβουλα γιὰ τὰ ἰδικὰ του συμφέροντα μὲ τὸ νὰ σπιλώνει τὰ ἐν λόγῳ συγκεκριμένα πρόσωπα καὶ τοῦτην τὴν ἀδικία δὲν τὴν ἀντέχει ἡ ψυχοσύνθεσή μου.

Πρωτοπαλίκαρο τοῦ ἁγίου Λεμεσοῦ, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἐμμανουήλ, μου ἐπεσήμανε πρὸ ἑτῶν, προσωπικά, ὅτι ὁ Τελεβάντος εἶναι ἕνας ἀνήθικος ἄνθρωπος. Μάλιστα μου τὸ ἐξέφρασε εὐγενικὰ, πλὴν ἐκατέκρινεν σφόδρα, ὅτι εἶναι ἕνας θεολόγος μὲ «ἠθικὰ κωλύματα». Καὶ αὺτὰ ἀπ΄τὰ συμφραζόμενα τότε κατάλαβα ὅτι ἦτο βαλτὸς τοῦ μητρο. Λεμεσοῦ. Αὐτὰ διαδίδει ὁ Λεμεσοῦ καὶ ἡ κλίκα του γιὰ ἀντεκδίκηση, κυρίως, κατὰ τῆς προσωπικότητος τοῦ Τελεβάντου γιὰ τὶς πολύτιμες στηλιτευτικὲς καὶ ἀντιρρητικὲς κριτικὲς ποὺ ἐξασκεῖ χρόνια ὁλόκληρα κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ σεβ. Λεμεσοῦ, κατὰ  τοῦ Ἐφραίμ τοῦ Βατοπαιδίου, καὶ κατὰ τοῦ μακαριστοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ τοῦ Βατοπαιδινοῦ. Ὁ Τελεβάντος φημολογοῦν, συκοφαντικῶς, (ἀφοῦ δὲν ἔχουν κανένα δημόσιο θεολογικὸ ἀντίλογο νὰ ἀντιπαραταχθοῦν ἐναντίον του) ὅτι εἶναι ἕνας μὴ φυσιολογικὸς μὴ ἠθικὸς καὶ ἀνώμαλος ἄνθρωπος. Ἆραγὲ εἶναι ἀλήθεια τοῦτες οἱ διάσπαρτες φημολογίες;

Βέβαια, ἐπειδή οἱ ἐκκλησιαστικοὶ πυλῶνες (κατά)σπιλώσεως καὶ φημολογήσεως (κατά)συκοφαντικῶν ληρημάτων εἶναι τεράστιος, σὲ κάποια πολὺ μικρὴ περίοδο, ἐμπιστεύτικα καὶ πίστεψα (ὄχι ἀπόλυτα) τὶς ἐν λόγῳ ψευδολόγες καὶ διαβολικὲς φωνὲς καὶ ἔγραφα ἐναντίον τινῶν θεολογικῶν θέσεων τοῦ Τελεβάντου. Εἶναι δυνατὸ νὰ μὴ ἐμπιστευόμουν τὸν «Γέροντα» καὶ Μητροπολίτη τῆς Λεμεσοῦ μας καὶ νὰ ἐμπιστευόμουν ἕναν θεολόγο τῆς μακρινῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς;

Τότε, στὰ περὶ τοῦ Προικοννήσου, ἤθελα νὰ ἀντιλογήσω καὶ νὰ ἐλευθεροστομήσω κατὰ τοῦ σεβασμιωτάτου, πῶς καὶ δὲν ἔβλαψε τὸν ἴδιον ἡ ἐθελούσια ἀγαμία του… παρ΄ἐκτὸς καὶ ἄν οἱ παρόντες Κληρικοὶ καὶ Λαϊκοὶ ἐξαιροῦντο ἀπὸ τὴν «ψυχόλεθρον» ἀγαμία.

Ὁ ἅγιος Προικοννήσου γιὰ τὸν π. Θεόδωρον Ζήση, ὁ πρῶτος συκοφαντεῖ τὸ δεύτερον ὡς κληρικὸ βαθειὰ ψυχασθενὴ, διότι ἐσυνέβη κάποτε, στὴν οἰκογένεια τοῦ Ζήση, ἕνα φοβερὸ ἀτύχημα… Οἱ ἀθεόφοβοι καὶ θεομπαίκες μέχρι καὶ αὺτὸ τὸ θλιβερὸ ἐπιχείρημα προττάσουν γιὰ νὰ πλήξουν τὸν ἱερῶς Ἀποτειχισθέντα π. Θεόδωρον Ζήση. Καὶ τὸ συγκεκριμένο δυστύχημα, ἡ δεινῆ δοκιμασία καὶ μεγίστη θλίψη τοῦ πατρός Θεοδώρου, ἰσχυρίζεται ὁ «πεφωτισμένος» προικοθήρας καὶ μνηστήρας τῶν μητροπολιτικῶν θρόνων ὁ Προικοννήσου, ὅτι μετήλαξεν ἄρδην τὸν Φαναριώτη Ζήση σ΄ ἕνα ψυχοπαθή καὶ φονταμενταλιστὴ Κληρικὸ ποὺ ὑποσκάπτει δῆθεν τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχείο.

Αὐτὰ ὡς μιὰ πρῶτη εἰσαγωγὴ εἶναι εὐρέως γνωστᾶ καὶ φημολογούνται διὰ τοῦ διαβόητου ψιθυρισμοῦ, συστηματικὰ καὶ μεθοδικᾶ, κυρίως, ἀπὸ τὴν Νεοφαναριώτικη κλίκα τῶν ἀρχι-Οἰκουμενιστῶν ταγῶν.

Πάμε τώρα νὰ δοῦμε ἀριθμητικὰ, σὲ τριάντα τρία σημεία, τόσο τὰ ἀρνητικὰ καθῶς καὶ τὰ θετικὰ σημεία τῆς περιώνυμης συνεντεύξεώς του στὶς «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ»:

1.     Ὁ ἅγιος Προικοννήσου πολύ εὔλογα καὶ δίκαια, ἐγκωμιάζει τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀλβανίας καὶ Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, γιὰ τὶς ὅποιες καλόδοξες ἐνέργειές τους. Βέβαια, ὁ Στρατηγικὸς ἀναλυτὴς κ. Νίκος Λυγερός, σὲ εἰδικὴν διάλεξή του περὶ τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου, ἐτόνισε μὲ ἔμφαση, ὅτι «οἱ λόγιοι εἶναι πάρα πολὺ ἐπικίνδυνοι ἄνθρωποι», ἰδιαίτερα ἄν ξέρουν ποὺ τὸ πᾶνε. Ἄρα, ὁ Προικοννήσου, ὡς λόγιος Κληρικὸς, ξέρει πολύ καλὰ ποὺ τὸ πάει…!

2.     Γι΄αὐτὸ τὸ λόγο καὶ εἶναι ὁ κατ΄ἐξοχὴν Νο1 γλύφτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

3.     Θετικὸ σημεῖο, καὶ τοῦτο εἶναι πρὸς τιμὴν τοῦ Προικοννήσου, εἶναι ὅτι ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ξεθεμελιώνει, μεθοδικῶς καὶ ἁπλοϊκὰ, τὴν κακόδοξην καὶ «Ἐπισκομονιστικὴν Ἐκκλησιολογία» τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα.

4.     Βέβαια, ὁ σεβ. τὸ θεμελιώνει κάπως ἐσφαλμένα καὶ δὴ στὴν Ληστρικὴ Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπου αὐτὴ ἐδιεκήρυξε ἀπὸ καθέδρας, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ληστρικὸς Ἐπισκοπομονισμὸς τῶν «ὀρθοδόξων» Προκαθημένων μαζὶ καὶ τῶν ἑτεροδόξων «Παρατηρητῶν», ὅπου ἐκείνοι οἱ πρώτοι, εἰς βάρος ἁπάντων τῶν ἐπισκόπων τὴς Ἐκκλησίας, μόνον, ἐψήφισαν τὰ λεγόμενα «συνοδικὰ» ἀποφασισθέντα. Τοῦτο εἰδικὰ τὸ σημεῖο μᾶς τὸ ἀπέκρυψεν ὁ Προικοννήσου.

5.     Ἦτο βέβαιος μᾶλλον, ὅτι ἀπευθύνεται σὲ μαζικὸ τηλεοπτικὸ κοινὸ ἠλιθίων.

6.     Συνεπῶς, ἀνάμεσα σὲ σημαντικὲς ἀλήθειες, τολμάει νὰ πεῖ, ὡς Ἀρχιερέας, καὶ ψέματα. Ἤ ἔστω, τολμάει νὰ ἀποσιωπήσει τὴν ὅλη ἀλήθεια τοῦ πράγματος.

7.     Σημαντικὴ ἀλήθεια, ποὺ ἐλέχθη ὑπὸ τοῦ σεβ. εἶναι ὅτι σημαντικὲς ἀλαγὲς στὸ χωροχρονικὸ γίγνεσθαι, διενεργήθησαν ἀπὸ μεμονωμένα πρόσωπα, καὶ ὄχι ἀπὸ τὶς μᾶζες. Αὐτὸ εἶναι σωστὸ. Μόνο ποὺ καὶ ὁ Χίτλερ ἦτο μιὰ σημαντικὴ ἱστορικὴ προσωπικότητα καθὼς καὶ ὁ Ἰούδας. Τὴν δόξα τοῦ πρώτου πολλοί ἐμίσησαν τοῦ δευτέρου ὅμως, οὐδεῖς!

8.     Ἐπίσης, σεβασμιώτατε Προικοννήσου, μιᾶ «ἀρρωστημένη κατάσταση» (καθῶς ἀναφέρεσθε στὴν συνέντευξή σας) ἦτο καὶ τὸ ληστρικότατο φιάσκο τοῦ Κολυμπαρίου. Ἡ ψευδοΣύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου δὲν ἐκφράζει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἐκφράζει ὅμως τὴν ἐκκλησία τῶν Γραμματέων καὶ Φαριζαίων, ἐξάπαντος κατεγνωσμένων Ἰσκαριωτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ποὺ ὅσο καὶ νὰ τὴν ἐγκωμιάζετε, ἀπὸ ἰδιοτέλεια,  δὲν πρόκειται νὰ ἁγιοκαταταχθεῖ στὸ διηνεκὲς οὔτε κἄν θὰ ἀναγνωρισθεῖ μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων.

9.     Καὶ θὰ ἀποδεικνύεσθε, ἐσαεῖ, ἐσεῖς ὁ ἴδιος, παρ΄ ἐκτὸς καὶ ἄν μετανοήσετε ἔγκαιρα, ὡς ψεύτης Κρητικὸς, ἐπιβεβαιώνοντας ἔτσι παναγυρικῶς καὶ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον.

10.   Δηλώσατε, ἐπιπρόσθετα, ὅτι «ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία Του δεν ἔχουν ἐχθρούς»… πράγμα ἄκρως ἀπαράδεκτη καὶ κακόδοξη δήλωσις ἀπὸ χείλη Ἱεράρχου. Πρόκειται γιὰ στυγνοτάτη ἀναλήθεια. Διότι ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία Του, εἴχαν καὶ ἔχουν, διαχρονικῶς, ἐχθρούς. Λόγου χάριν ἔχουν γιὰ ἐχθροῦς των: τὸν διεθνῆ Σιωνισμὸν, τὸν παγκόσμιο Μασσωνισμὸν,  τὸν φραγκολατινικὸ Παπισμὸν, τὸν λουθηροκαλβινικὸ Προτεσταντισμὸν, τὸν μωαμεθανικὸ Ἰσλαμισμὸν, τὸν ραββινικὸ Ἰουδαϊσμὸν, τὸν ἐπιστημονιστικὸ Ἀθεϊσμὸν, τὸν παναιρετικὸ Οἰκουμενισμὸν, τὸν οὐροβόρο Θεοσοφισμὸ κ.ὄ.κ.

11.   Ὁ Θεάνθρωπος καὶ ἡ Ἐκκλησία Του, ἀναντίρρητα, εἴχεν καὶ ἔχει γιὰ ἐχθρὸν Του/Της, τὸν Σατανᾶ καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ. Πράγμα ποὺ ἀποδεικνύει τρανῶς, τὸν Προικοννήσου, ὡς προβληματικὸ λογιοτατιστὴ ἐκκλησιαστικὸ ταγό, ἡμιμαθῆ, ἐφ΄ ὅσον παραθεωρεῖ, ἀπὸ μὴ ἀγνῆ ἄγνοια, τοὺς ἐχθροὺς Της Ἐκκλησίας.

12.   Ἡ ἐξιδανίκευσις καὶ ὡραιοποίησις, πρὸς τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκκλησιαστικῆς πραγματικότητος δὲν εἶναι δεῖγμα σοφῆς ποιμαντικῆς τακτικῆς. Συνεπῶς, βγεῖτε ἀπὸ τὶς φαντασιακὲς σας ψευδαισθήσεις σεβασμιώτατε.

13.   Τὸν Ἰούδα, ὁ Χριστὸς μας μπορεῖ πράγματι νὰ μὴ τὸν ἐθεώρησε ὡς ἐχθρὸ Του, ἀλλὰ πῶς καὶ γιατὶ τὸν ἀποκαλεῖ ὡς διάβολον; Ἡ πράξη καὶ ἐνέργεια τῆς σατανικῆς προδοσίας, ἀναντίλεκτα, εἶναι ἤ δὲν εἶναι μιᾶ ἐχθρικὴ πράξη; Ἡ ἐνέργεια τοῦ Κολυμπαρίου εἶναι μιὰ δυσανάλογη πράξη μὲ τὸ προδοτικὸ φίλημα τοῦ Ἰούδα. Συγχωροῦμε τοὺς προδότες, τὴν προδοσία ποτέ, ἄν καὶ μόνο ἄν μετανοήσουν ἐμπράκτως. Γι΄ αὐτὸ τὸν λόγο, ἰδιαίτερα σὰς βάζω «ντιζλάϊκ» στὴν συνέντευξή σας καὶ τὴν σχολιάζω κριτικά.

14.   Ὡστόσο, ὁ σεβασμιώτατος, τονίζει μὲ ἔμφαση, καὶ τοῦτο εἶναι πᾶλι πρὸς τιμὴν του, ὅτι ὁ Φαριζαϊσμὸς μαστίζει ἀνελέητα τὴν Ὀρθόδοξη Καθολικὴ Ἐκκλησία μας.

15.   Ἔθιξε σὺν τοῖς ἄλλοις, ὅτι ὑφίστανται κάποια κέντρα ἀποφάσεων, ὅπου ἀποφασίζουν καὶ διατάζουν ἐν μέσῳ νοσηρᾶς ἀφιλανθρωπίας. Δυστυχῶς, δὲν κατανομάζει τὰ ἐν λόγῳ κέντρα, ὡς ὠφειλεν νὰ πράξει, ἐκ τῆς ἐπισκοπικῆς του ἰδιότητος.

16.   Εἶναι θερμὸς ὀπαδὸς, φαίνεται, τοῦ αἱρετικοῦ Ὀνοματοκρυπτισμοῦ, παρ΄ἐκτὸς ὅσων τοῦ διενεργοῦν κριτικήν.

17.   Νὰ ὑπενθυμίσουμε σ΄αὐτὸ τὸ σημεῖο, καὶ τὴν ἀφιλάνθρωπη στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅπου διώκει ὕπουλα, μεθοδικὰ καὶ χαιρέκακα τοὺς ἱερῶς Ἀποτειχισμένους.

18.   Στὸ σημείο, περί τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τοῦ Γάμου καὶ τοῦ θανάτου πολὺ καλὰ ἐξηγήθη ὁ σεβασμιώτατος. Βέβαια, ὅτι μερικοὶ Κληρικοὶ καὶ δεσποτᾶδες, ἐκλαμβάνουν αὐτὰ ὡς «μπίζινες» τοῦτο ἔχει τὴν βάση του στὴν φιλοχρηματία τινῶν ἀναξίων ποιμένων. Ὁ σεβασμιώτατος δὲν ἔπρεπε νὰ διαφωνήσει ἀπόλυτα ὅτι ὑπάρχουν τέτοια φαινόμενα.

19.   Πράγματι, τὸ ζήτημα τῆς καύσεως τῶν Νεκρῶν καὶ Κεκοιμημένων μας, δὲν εἶναι ζήτημα ἐκκλησιαστικῆς «μπίζινας» ἀλλ΄ οὔτε Σωτηριολογικὸ θέμα. Εἶναι κυρίως ἕνα μείζον Θεολογικὸ ζήτημα. Βέβαια, ἄν θέλουμε νὰ εἴμαστε εἰλικρινείς, οὔκ ὁλίγοι ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα, τὸ βλέπουν ἀμειγῶς, καὶ ὡς «μπίζινες», διότι εἶναι φιλοχρήματοι, φίλαρχοι, ἀγγράμματοι καὶ ἀμαθεῖς στὰ θεολογικὰ Γράμματα.

20.   Ἐπίσης, δὲν μπορῶ νὰ ἀντιληφθῶ, γιατὶ ὁ σεβασμιώτατος δηλώνει τὴν προσωπικὴ ἄποψη, ὅτι θὰ ἐβάφτιζε ἕνα ἀβάπτιστο παιδάκι, ἄν οἱ γονεῖς του δὲν ἦτο ἀκόμη παντεμένοι μὲ τὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου. Ἄν τὸ ἀβάπτιστο παιδάκι ἦτο ὀρφανὸ ἤ ἀπὸ μονογονεϊκὴ οἰκογένεια νὰ τὸ καταλάβω. Στὸν κόσμο ζῶ καὶ ὄχι στὴν κοσμάρα μου σὰν μερικούς. Καὶ τὸ θεμελιώνει, ἐπιρρίπτοντας κυρίως τὴν εὐθύνη τῆς ὑποκειμενικῆς γνώμης του, στὸν Ἀνάδοχο, διότι αὐτὸς λέει ἔχει καὶ τὴν εὐθύνη πρὸς τὸν Θεό.

21.   Καὶ ἡ ἐπισκοπικὴ εὐθύνη σας, σεβασμιώτατε, ποὺ ὑπάγει ὥστε νὰ παντρέψετε καὶ νὰ στεφανώσετε τὸ ἀνύμφευτο ἀντρόγυνο; Ποιμαντικὴ φιλανθρωπία γιὰ το ἀβάπτιστο παιδάκι καὶ γιὰ τοὺς γονεῖς τὶ ἀκριβῶς; Ποιμαντικὴ ἀ-φιλανθρωπία; Ποιμαντικὴ παρα-οἰκονομία τῆς πορνικῆς σχέσεως; Μήπως καὶ καμμία ἐπιβράβευση γιὰ τὴν ἐξω-γαμικὴ σχέση τους; Γνωρίζετε πολλούς Ἀνάδοχους ὅπου γνωρίζουν καὶ κατανοοῦν βαθιᾶ τὸν ῥόλο τους, ὥστε νὰ ἐνεργοποιηθοῦν γιὰ ὀρθόδοξοι Κατηχητὲς τοῦ νεοφωτίστου παιδιοῦ;

22.   Παράλληλα, θεωρεῖ ὡς ἀπαράδεκτη τὴν στάση τῆς Ἐκκλησίας, νὰ ἀρνείται τὴν βάπτιση παιδιῶν, ὅσων διενήργησαν Πολιτικὸ γάμο. Ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀναγνωρίζει, ὄντας ἱεράρχης, καὶ τὸν πολιτικὸ (!) γάμο ἀντὶ νὰ στηλιτεύσει βροντερῶς τὴν νομικίστικη καὶ ἀντίχριστη ἀνομία που ὑφιστάμεθα ὡς λαός.

23.   Ὁ σεβασμιώτατος Προικοννήσου, προφανῶς, θέτει τὴν προσωπικὴ γνώμη του ὑπὲρ ἄνω τῆς Ἐκκλησίας. Συνεπῶς, καὶ μερικὲς κακόδοξες, κυρίως, προσωπικὲς ἀπόψεις του σεβασμιωτάτου, γιατὶ ὄχι μπορεῖ νᾶ θεωρηθοῦν ὡς ἄκρως ἀπαράδεκτες, καὶ αὐτὸ ἐλπίζουμε νὰ μὴ τοῦ κακοφανεῖ, ἀφοῦ διατηρεῖ τὸ θράσος τῆς κακόδοξης γνώμης του.

24.   Πολὺ θετικὰ καὶ ἐξαιρετικὰ σημεία, ἐτονίσθησαν, ὑπό τοῦ σεβασμιωτάτου κ. Ἰωσήφ, γύρω ἀπὸ τὶς σημαίνουσες θεολογικὲς διαφορὲς μεταξύ «Ρωμαιοκαθολικῶν» καὶ Ὀρθοδόξων.

25.   Νὰ ὑποθέσω, βάση τῶν δηλώσεων του, ὅτι ὁ Προικοννήσου δὲν ἀνεγνωρίζει τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν «Ἑτερόδοξων Ὁμολογιῶν καὶ Ἐκκλησιῶν»;

26.   Ἀφοῦ, ὁ Παπισμὸς εἶναι ἀφιλάνθρωπος καὶ καθόλου «λάρτζ» σεβασμιώτατε, καὶ θεωρεῖ μάλιστα ὡς ἄλυτον τὸν Γάμο, γιατὶ τότε ἐγκωμιάζετε τὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπου ἀνεγνώρισε τὴν ἐκκλησιαστικότητα (καὶ συναφῶς καὶ τὴν Μυστηριολογία τους) τῶν ἑτεροδόξων Φραγκολατίνων;

27.   Δὲν εἶναι, ἄραγὲ, ἀντιφατικὴ ἡ δημόσια στάση καὶ θέση σας; Τὸ ἀντιλαμβάνεστε ναὶ ἤ όχι;

28.   Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἅγιος Προκοννήσου, ὁμολογεῖ μὲ παρρησία, ὅτι ἡ ὑποχρεωτικὴ ἀγαμία στὸν Παπισμὸ δὲν εἶναι δείγμα φιλάνθρωπης Ἐκκλησίας ἀλλὰ, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ὅτι συνιστὰ σημαίνουσα καταπίεση καὶ κακοδοξία ὁλκῆς, γιατὶ τότε ὁ Προικοννήσου καλλιεργεῖ τὴν ἰδεοληψία τοῦ Κολυμπαρίου;

29.   Βέβαια ἀπὸ τὴν ἄλλη, γιὰ τὶ εἴδους ὑποχρεωτικὴ ἀγαμία, ὁμιλοῦμεν, ὅταν οἱ Φραγκοπαπᾶδες τοῦ Βατικανοῦ ἔχωσι τοῦ κόσμου τὰ διεθνή πρωτεία καὶ κατηγορητηρία γιὰ σωρηδὸν παιδικοὺς βιασμούς;

30.   Ἐπίσης, ἀν κατάλαβα καλὰ, ὁ σεβασμιώτατος εἶναι ὑπέρ τῶν ἀντισυληπτικῶν ἐκτρωτικῶν χαπιῶν, ἐπειδὴ τὸ Βατικανό εἶναι κάθετα ἐναντίον αὐτῶν τῶν ἀντισυληπτικῶν μεθόδων. Δὲν εἶναι ξεκάθαρη ἡ τοποθέτησίς του.

31.   Βέβαια, στὸ Βατικανὸ ἵνα μὴ γίνει ρεζίλι ὁ γυναικείος Μοναχισμός του, δικαιούνται, μόνον, οἱ «ἄγαμες» Καλόγριες νὰ παίρνουν χάπια ἀντισυληπτικά, ἵνα μὴ πάθουν δῆθεν καρκίνο τῆς μήτρας. Καὶ μεταξύ μας, μὴ διαρεύσει παρακαλῶ, καὶ γιὰ νὰ μὴ τυχὸν ἀγκαστρωθοῦσι, βεβαίως, ἀπὸ τὸν «κρίνο»!...

32.   Τὸ Βατικανὸ ὅμως, ἔχει τὴν ἐγκόσμιο «ἀκαδημαϊκὴ» δύναμη καὶ δυνατότητα νὰ συγγράψει τοῦ κόσμου τὶς ἐπιστημονικὲς μελέτες γιὰ νὰ καλύψει τὶς σωρηδόν ἀνωμαλίες τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ Μοναχισμοῦ του. Οἱ ἄγαμες Χριστιανὲς τοῦ Παπισμοῦ, ὅμως, ἀπαγορεύεται διὰ Βατικάνειας ἐντολῆς νὰ λαμβάνουν ἀντισυληπτικὰ χαπάκια!... Αὐτὲς, τάχα μου δὲν κινδυνεύουν ἀπὸ τὸν καρκίνο τῆς μήτρας, διότι, δὲν ἐφαρμόζουν ὑποχρεωτικὴν ἀγαμία, καὶ προφανῶς εἶναι ὅλες τους σεξουαλικὰ δραστήριες; Ναὶ σεβασμιώτατε μου, αὐτὰ τὰ ζητήματα μὲ ἀπασχολοῦν.

33.   Παρά ταύτα καὶ διά ταύτα, ὁ Σεβασμιώτατος ἔθεσε εὐθέως τὸ ῥητορικὸ ἐρώτημα (γιὰ) «ποιὰ Καθολικὴ Ἐκκλησία ὁμιλοῦμε»; Ὑποσκάπτει, δικαίως καὶ εὐλόγως, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν «ἱστορικὴ ἐκκλησιαστικότητα» τοῦ Βατικανοῦ καὶ τὶς κακόδοξες ἀποφάσεις τῶν φίλων του Κολυμπαριστῶν.

Τὸ πλέον σημαντικὸ στοιχεῖο τὸ ὁποῖο μοῦ ἔκανε τρομερὴ ἐντύπωση, στὴν ὅλη ἐξαιρετικὴ παρουσία τῆς ἐπιτυχημένης συνεντεύξεως του Μητροπολίτου Προικοννήσου, καὶ τὸ ἄφησα τελευταίο ὡς κατακλείδα τῆς κριτικῆς μας, ἦτο τὸ σημεῖο, ὅπου ἐμέφθη ἐπίμονα καὶ ἔξυπνα καὶ τὴν νεοΒαρλααμικὴ «Λειτουργικὴ Ἀνενέωση». Εἶναι δυνατὸ μερικοὶ ἀνόητοι νεωτεριστὲς Κληρικοὶ νὰ μεταφράζουν σὲ Λειτουργικὸ χρόνο, τὰ ἱερᾶ Κείμενα τῆς Ἐκκλησίας;  Ἀποσαφήνισε μὲ ἰδιαίτερη εὐστοχία ὅτι τὸ ἀμφιλεγόμενο ζήτημα τῶν μεταφράσεων τῶν ἱερῶν Κειμένων τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι δὲν εἶναι, μόνο, διανοητικὸ ζήτημα. Καὶ ἔχει ἀπόλυτο δίκαιον. Δὲν ξέρω ἄν ὁ σεβασμιώτατος δύναται νὰ καταγγέλει εὐθυτενῶς  καὶ μὲ παρησσία, ὀνομαστικῶς, τοὺς ὁπαδοῦς τῆς βαρλααμιτικῆς ἀνανεώσεως.

Ὁ Σεβασμιώτατος εἶναι ὑπέρ τῆς διακριτικῆς χρήσεως τῆς τεχνολογίας. Καὶ αὐτὸ εἶναι σωστὸ, σὲ ἀντίθεση μὲ ὅσους Κληρικοὺς δαιμονοποιοῦν ἄκριτα τὴν τεχνολογία. Κερασάκι στὴν τοῦρτα εἶναι τὸ Λογοτεχνικὸ καὶ Ποιητικὸ ἔργο τοῦ σεβασμιωτάτου. Πράγματι εἶναι ταλαντοῦχος καὶ ἄριστος. Εἴθε νὰ λάβει καὶ τὸ Νομπέλ τῆς Λογοτεχνίας. Ἀντὶ ὅμως, νὰ λοιδωρεῖ, νὰ κατακρίνει καὶ νὰ συκοφαντεῖ τοὺς ἀντιΟἰκουμενιστὲς Κληρικοὺς καὶ Λαϊκοὺς, ἄς παραμείνει τέλος πάντων πλήρως ἀφοσιωμένος στὴν σφαίρα τῆς Λογοτεχνίας.

Δὲν χρειάζεται νὰ διασύρει ταὸ ἀρχιερατικὸ του σχήμα. Οὔτε νὰ διασύρει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μας μὲ τὶς συντονισμένες μικρότητες τῶν κακοδόξων ἐκπροσώπων του. Δὲν ἔχω μελετήσει οὔτε κἄν ἕνα λογοτεχνικὸ ἔργο του καὶ συνεπῶς δὲν δύναμαι νὰ ἐκφράσω ἀντικειμενικὴ ἄποψη. Βέβαια τὰ ὅσα μᾶς διάβασε ὁ καλὸς παρουσιαστὴς κ. Γεώργιος Σαχίνης ἦτο σπουδαία ὡραία καὶ καταπληκτικά. Ὄντως ὁ Προικοννήσου ἔχει πολύτιμη καὶ γοητευτικὴ λογοτεχνικὴ πέννα. Εὔγε του!...

Εἴθε τὰ κακόδοξα καὶ κακόβουλα καμώματά του νὰ τὰ ἀναθεωρήσει. Ὁ Σαχίνης πολὺ σωστὰ, ἐντόπισε, ὅτι ὁ σεβ. ἔχει πολὺ σκληρὸ λόγο. Καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ μὲ ὅσα προφορικὰ φημολογεῖ γιὰ φίλους καὶ ἐχθροὺς του. Ὁ σεβ. κρύφτηκε ὁπίσω ἀπὸ τὴν παιδαγωγικὴ σκληρότητα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἀλλὰ ὁ σεβασμιώτατος δὲν τολμεῖ νὰ ἀντιταχθεῖ, ὅπως ἔπραξαν οἱ προαναφερόμενοι, κατὰ τῶν κατεγνωσμένων Φαριζαίων ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν. Μάλιστα, ἄ-φιλαδέλφως, ἐγκωμιάζει καὶ ὑποστηρίζει αὐτούς. Μάλιστα μᾶς ἐπεσήμανε, ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἐκφράσει τὸν σκληρὸ ποιητικὸ λόγο του ἀπὸ τὸν ἄμβωνα. Μάλιστα, αὐτὸ προσωπικὰ, μοὺ μοιάζει ἄκρως ἀποκαλυπτικὸ, ὅτι ὁ σεβασμιώτατος καλλιεργεῖ ἔτσι τὴν σατανικὴ διγλωσσία. Ἄλλα λαλεῖ στὸν ἄμβωνα καὶ ἄλλα στὰ λογοτεχνικὰ του ποίηματα. Γι΄ αὐτὸ καὶ διατηρεῖ καὶ ἔχει ἰδιαίτερη φιλία καὶ μὲ τὸν Λεμεσοῦ. Σ΄αυτὸ τὸ σημεῖο ὠμοιάζουσιν καὶ συμφωνοῦσι ὡς σιαμαία ἀδελφάκια. Ἔν τέλει φαίνεται νὰ ἔχει ἀπόλυτο δίκαιον ὁ μέγας Φιλόσοφος Ἀριστοτέλης ὅτι τὰ ὁμώνυμα ἔλκονται.

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

FB: https://web.facebook.com/panagiotisnouni

@: panagiotisnounis@gmail.com